156150SIM. PORTII COMMENTAR.
puta albus &
niger, dicuntur infirmari, cum dece-
dunt, & dilabuntur à ſua puritate & ſinceritate. Cùm
igitur nigrum purum infirmatur, & amittit ſuam ſin
ceritatem, humidumq́ue imminuitur, & viridi tem-
peratur ac miſcetur: primus color, in quem primùm
decidit, eſt herbaceus. Quòd ſi nigrum amplius infir-
metur; paulò pòſt gignitur viridis: & tandem flaue-
ſcit, nec vlterius progreditur, quoniam in maturatio
ne extinguitur humidum. Nec tibi imponant ea quę
ſuprà dicta fuerunt, & quæ hîc dicuntur. nam ſuprà
declaratum fuit, nigrum gigni aduſtione humidi: hîc
verò dicimus nigrum infirmari ac imbecillius reddi,
cùm omnino humidum exiccatur; at cùm vltimò re-
ſoluitur, redit in cinerem, ſicut dictum eſt. Poſt hæc
ſoluit aliud problema, quamobrem pyri, portulacę,
& aliorum, quorum inter concoquendum defit ali-
monium, folia fiant punicea? Cauſa eſt, quia antè
quàm natiuus, proprius, & vltimus adueniat color,
alimentum deficit: vt liquidò conſpicitur in foliis vi-
tis, quæ humidi penuria rubent autumno. Quæras,
qua de re non fiant flaua? dicendum eſt, quoniam in
iis humor prorſus exiccatur. at in cerealibus non de-
eſt omnino humidum. remanet enim aliquid, etſi id
paucum ſit. Denique epilogo concludit, rationi con-
ſentaneum eſſe, colorum in plantis diſcrimina, ex an-
tedictis cauſis accidere, nempe ex maturatione ac de
ſiccatione. Qui verò per ἄπιον raphanum ſylueſtrem
intellexit, non omnino fortaſſe hallucinatus eſt, ha-
bet enim aliquid punicei: attamem, cùm loquatur de
foliis quæ ob arefactionem decidunt, potius de pyro
audiendum eſſe mihi videtur: quòd hunc puniceum
colorem referant, cum decidunt. Atque de quinto
capite hactenus.
dunt, & dilabuntur à ſua puritate & ſinceritate. Cùm
igitur nigrum purum infirmatur, & amittit ſuam ſin
ceritatem, humidumq́ue imminuitur, & viridi tem-
peratur ac miſcetur: primus color, in quem primùm
decidit, eſt herbaceus. Quòd ſi nigrum amplius infir-
metur; paulò pòſt gignitur viridis: & tandem flaue-
ſcit, nec vlterius progreditur, quoniam in maturatio
ne extinguitur humidum. Nec tibi imponant ea quę
ſuprà dicta fuerunt, & quæ hîc dicuntur. nam ſuprà
declaratum fuit, nigrum gigni aduſtione humidi: hîc
verò dicimus nigrum infirmari ac imbecillius reddi,
cùm omnino humidum exiccatur; at cùm vltimò re-
ſoluitur, redit in cinerem, ſicut dictum eſt. Poſt hæc
ſoluit aliud problema, quamobrem pyri, portulacę,
& aliorum, quorum inter concoquendum defit ali-
monium, folia fiant punicea? Cauſa eſt, quia antè
quàm natiuus, proprius, & vltimus adueniat color,
alimentum deficit: vt liquidò conſpicitur in foliis vi-
tis, quæ humidi penuria rubent autumno. Quæras,
qua de re non fiant flaua? dicendum eſt, quoniam in
iis humor prorſus exiccatur. at in cerealibus non de-
eſt omnino humidum. remanet enim aliquid, etſi id
paucum ſit. Denique epilogo concludit, rationi con-
ſentaneum eſſe, colorum in plantis diſcrimina, ex an-
tedictis cauſis accidere, nempe ex maturatione ac de
ſiccatione. Qui verò per ἄπιον raphanum ſylueſtrem
intellexit, non omnino fortaſſe hallucinatus eſt, ha-
bet enim aliquid punicei: attamem, cùm loquatur de
foliis quæ ob arefactionem decidunt, potius de pyro
audiendum eſſe mihi videtur: quòd hunc puniceum
colorem referant, cum decidunt. Atque de quinto
capite hactenus.