Igitur, ſi acceleratio motus in deſcenſu grauium æquali
bus spatiis æqualia ſumeret velocitatis incrementa, deberent
neceſſariò ea ſpatia aut eodem, aut æquali tempore percurri.
bus spatiis æqualia ſumeret velocitatis incrementa, deberent
neceſſariò ea ſpatia aut eodem, aut æquali tempore percurri.
Tu Propoſitionem (nomine Aſſumptionis) falſam
ac impoßibilem dicis: ſed tuo nimirum illo ſenſu;) de
quo dicendum conſequenter) nam alio quidem, quem
diuerſum ais, & Galileo, mihique tribuis, admittere
verum, neceſſariumque cogeris, ob meum illud ratio
cinium, cuius aliquam recitaſti partem. Nihil verò
ex eo repeto; cùm nemo non ſtatim peruideat poſſe
Propoſitionem accipi in duplici caſu, Vno, ſi motus
non acceleratus, ſed æquabilis ſit; Altero, ſi acceleratus,
ſed æquabili tamen progreſſione. Si primo enim,
ſint duo mobilia, quorum alterum ſit velocius, & per
currere debeat ſpatium duplò longius, quod ſit, verbi
cauſsâ, duo ſtadia; manifeſtum eſt duo ab illo ſtadia,
& vnum ab alio, eodem, aut æquali tempore percurri.
Sin verò ſecundo, duo mobilia ſint, quorum motus
continenter ſic acceleretur, vt celeritas vnius ſit conti
nenter, ſeu tempore toto, aut eiſdem ſaltem partibus
celeritatis alterius dupla, & ſpatium percurrendum ſit
ſimiliter duplum, veluti rursùs duo ſtadia: manifeſtum
iterum eſt, duo ab illo ſtadia, & vnum ab alio, eodem,
aut æquali tempore percurri. Ac Propoſitionem qui
dem ego ſicſtabilio. Reſtat, vt tu proponas caſum,
qui exceptionem faciat, ac non eſſe veram vniuersè
demonſtres. Porrò nullum habes, præter tuum ſen
ſum, ſeu ipſam quæſtionem, atque concluſionem, de
qua controuerſiam Galileo facis; neque vllum tibi ad
eum conuincendum argumentum ſuppetit, quàm ipſa
ac impoßibilem dicis: ſed tuo nimirum illo ſenſu;) de
quo dicendum conſequenter) nam alio quidem, quem
diuerſum ais, & Galileo, mihique tribuis, admittere
verum, neceſſariumque cogeris, ob meum illud ratio
cinium, cuius aliquam recitaſti partem. Nihil verò
ex eo repeto; cùm nemo non ſtatim peruideat poſſe
Propoſitionem accipi in duplici caſu, Vno, ſi motus
non acceleratus, ſed æquabilis ſit; Altero, ſi acceleratus,
ſed æquabili tamen progreſſione. Si primo enim,
ſint duo mobilia, quorum alterum ſit velocius, & per
currere debeat ſpatium duplò longius, quod ſit, verbi
cauſsâ, duo ſtadia; manifeſtum eſt duo ab illo ſtadia,
& vnum ab alio, eodem, aut æquali tempore percurri.
Sin verò ſecundo, duo mobilia ſint, quorum motus
continenter ſic acceleretur, vt celeritas vnius ſit conti
nenter, ſeu tempore toto, aut eiſdem ſaltem partibus
celeritatis alterius dupla, & ſpatium percurrendum ſit
ſimiliter duplum, veluti rursùs duo ſtadia: manifeſtum
iterum eſt, duo ab illo ſtadia, & vnum ab alio, eodem,
aut æquali tempore percurri. Ac Propoſitionem qui
dem ego ſicſtabilio. Reſtat, vt tu proponas caſum,
qui exceptionem faciat, ac non eſſe veram vniuersè
demonſtres. Porrò nullum habes, præter tuum ſen
ſum, ſeu ipſam quæſtionem, atque concluſionem, de
qua controuerſiam Galileo facis; neque vllum tibi ad
eum conuincendum argumentum ſuppetit, quàm ipſa
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib