Lucretius - De rerum natura: Libri Sex

Scan	Original
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120

1 Quidve superbia, spurcitia ,ac petulantia, quantas
Efficiunt clades ? quid luxus, desidiesque?
Haec igitur qui cuncta subegerit, ex animoque
Expulerit dictis, non armis: nonne decebit
Hunc hominem numero divum dignarier esse?
Cum bene praesertim multa, ac divinitus ipsis
Immortalibus de divis dare dicta suerit;
Atque omnem rerum naturam pandere dictis.

Cuius ego ingressus vestigia, dum rationes
Persequor; ac doceo dictis, quo quaeque creata
Foedere sint, in eo quam sit durare necessum;
Nec validas aevi valeant rescindere leges:
Quo genere in primis animi natura reperta est
Nativo primum consistere corpore creta ;
Nec posse incolumis magnum durare per aevum:
Sed simulacra solere in somnis fallere mentem,
Cernere cum videamur eum, quem vita reliquit.
Quod superest, nunc huc rationis detulit ordo,
Ut mihi mortali consistere corpore mundum,
Nativumque simul ratio reddunda sit, esse:
Et quibus ille modis congressus materiai
Fundarit terram, caelum, mare, sidera, solem,
Lunaique globum: tum quae tellure animantes
Extiterint, & quae nullo sint tempore natae:
Quove modo genus humanum variante loquela
Coeperit inter se vesci per nomina rerum:
Et quibus ille modis divom metus insinuarit
Pectora, terrarum qui in orbi sancta tuetur
Fana, lacus, lucos, aras, simulacraque divum.
Praeterea solis cursus, lunaeque meatus
Expediam, qua vi flectat natura gubernans:
Ne forte haec inter caelum, terramque reamur

Page concordance

Text layer

Text normalization

Search

Scan	Original
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120

Scan	Original
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120

Scan	Original
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120