157120Comment. in I. Cap. Sphæræ
ſtant, &
innumeræ pene inſulæ in toto Oceano reperiantur.
Quæ omnia in
ſuprapoſita figura conſpicis.
ſuprapoſita figura conſpicis.
Reiectis igitur hiſce opinionibus tanquam abſurdis, atq;
cum expe-
11Te@am &
aquã unũ
globum eſ-
ficerè. rientia pugnantibus, dicendum eſt, Terram, & aquam unum efficere globum,
vel (quod idem eſt) unum habere centrum commune, quod centrum eſt to-
tius Vniuerſi. Eſt enim centrum totius Vniuerſi, cum ęqualiter ſit remotum vn-
dique à cœlo, & conſequenter infimum in mundo locũ poſſideat, tali natura p̃-
ditum, ut ad illũ omnia grauia ſuapte natura deſcendant, niſi aliunde impedia
tur. Vnde non immerito à philoſophis centrum grauitatis appellatur; omnia
ſi quidem grauia ex natura ſua in loco inferiori quærunt eſſe, vt & experientia
didicimus, & ratione naturali: Non enim eſt maior ratio, cur graue aliquod po-
tius hic extra centrum mundi, quã ibi, naturaliter uelit eſſe, cũ omnis pars re-
mota à centro propinquior cœlo exiſtat, & propterea in ſuperioriloco. Ex quo
ſequitur aquam, cum & ipſa grauis ſit, ſuapte natura, ſi non impediatur, conflue
re ad loca decliuiora, vt poſſit centrum totius Vniuerſi æqualiter ambire, ne
una pars ſit in ſuperiori loco, quàm altera, quod eſſet contra ipſius naturam. Id
quod ſupra Ariſtoteles quo que in ſua demonſtratione aſſumpſit, ut certiſſimis
experientijs comprobatum. Ita igitur cum omnibus Aſtronomis, & philoſophis
rectius ſentientibus dicimus, tam ſuperficiem conuexam terræ, quàm aquæ un
diq; a centro totius mundi æqualiter diſtare; atque idcirco unum & idem eſſe
centrum horum duorum elementorum; nempe centrum totius Vniuerſi: ita ut
ſuperficies conuexa unius nullo modo ſuperficiem conuexã alterius interſe-
cet, ut uolebant ſuperiores opiniones, ſed ſuperficies cõuexa aquæ continuetur
cũ ſuperficie cõuexa terræ, efficiaturq́ue una ex utraque. quod quidẽ licet facil
lime cuiuis recte grauitatem cuiuſque elementi ponderanti perſuaderi poſſit,
nonnullis tamen idipſum iam rationibus demonſtrabimus, quarum prima ſit.
22@. ratio.11Te@am &
aquã unũ
globum eſ-
ficerè. rientia pugnantibus, dicendum eſt, Terram, & aquam unum efficere globum,
vel (quod idem eſt) unum habere centrum commune, quod centrum eſt to-
tius Vniuerſi. Eſt enim centrum totius Vniuerſi, cum ęqualiter ſit remotum vn-
dique à cœlo, & conſequenter infimum in mundo locũ poſſideat, tali natura p̃-
ditum, ut ad illũ omnia grauia ſuapte natura deſcendant, niſi aliunde impedia
tur. Vnde non immerito à philoſophis centrum grauitatis appellatur; omnia
ſi quidem grauia ex natura ſua in loco inferiori quærunt eſſe, vt & experientia
didicimus, & ratione naturali: Non enim eſt maior ratio, cur graue aliquod po-
tius hic extra centrum mundi, quã ibi, naturaliter uelit eſſe, cũ omnis pars re-
mota à centro propinquior cœlo exiſtat, & propterea in ſuperioriloco. Ex quo
ſequitur aquam, cum & ipſa grauis ſit, ſuapte natura, ſi non impediatur, conflue
re ad loca decliuiora, vt poſſit centrum totius Vniuerſi æqualiter ambire, ne
una pars ſit in ſuperiori loco, quàm altera, quod eſſet contra ipſius naturam. Id
quod ſupra Ariſtoteles quo que in ſua demonſtratione aſſumpſit, ut certiſſimis
experientijs comprobatum. Ita igitur cum omnibus Aſtronomis, & philoſophis
rectius ſentientibus dicimus, tam ſuperficiem conuexam terræ, quàm aquæ un
diq; a centro totius mundi æqualiter diſtare; atque idcirco unum & idem eſſe
centrum horum duorum elementorum; nempe centrum totius Vniuerſi: ita ut
ſuperficies conuexa unius nullo modo ſuperficiem conuexã alterius interſe-
cet, ut uolebant ſuperiores opiniones, ſed ſuperficies cõuexa aquæ continuetur
cũ ſuperficie cõuexa terræ, efficiaturq́ue una ex utraque. quod quidẽ licet facil
lime cuiuis recte grauitatem cuiuſque elementi ponderanti perſuaderi poſſit,
nonnullis tamen idipſum iam rationibus demonſtrabimus, quarum prima ſit.
In qvacvnqve orbis parte per eandem omnino aeris lineam
terra, & aqua non impeditæ, ſed libere demiſſæ deſcendunt. Petunt igitur idem
centrum pro@ſus, quod paulo ante diximus eſſe centrum totius Vniuerſi, &
ex conſequenti unum globum conſtituunt. Antecedens conſtat experimen-
to: cõſecutio uero demõſtr atur a Mathematicis. Ex oppoſito em conſequentis
49[Figure 49]
infertur oppoſitum antecedentis.
Nã ſi
duo grauia ab aliquo puncto demiſſa in
quocunq; mundi loco diuerſa centra pe
tunt, per diuerſas quoq; lineas deſcen-
dant, neceſſe eſt. Quamuis enim ex illo
loco, qui utrique centro per unam ean-
demq́ue lineam rectam reſpondet, de-
miſſa deſcenderent ſecundum eandem
lineam, ex omnibus tamẽ aliis locis de-
miſſa tenderent per diuerſas lineas ad il
la duo centra, ut luce clarius in hac fi-
gura apparet, in qua centrum terræ fit
B, centrum aquæ A. Solum namque
ex puncto E, quod utriq; centro per ean
dem lineam rectam E A, reſpondet, ten
det terra ad ſuum centrum B, & aqua
ad ſuum centrum A, per eandem lineam E A. Ex quouis autem alio
terra, & aqua non impeditæ, ſed libere demiſſæ deſcendunt. Petunt igitur idem
centrum pro@ſus, quod paulo ante diximus eſſe centrum totius Vniuerſi, &
ex conſequenti unum globum conſtituunt. Antecedens conſtat experimen-
to: cõſecutio uero demõſtr atur a Mathematicis. Ex oppoſito em conſequentis
duo grauia ab aliquo puncto demiſſa in
quocunq; mundi loco diuerſa centra pe
tunt, per diuerſas quoq; lineas deſcen-
dant, neceſſe eſt. Quamuis enim ex illo
loco, qui utrique centro per unam ean-
demq́ue lineam rectam reſpondet, de-
miſſa deſcenderent ſecundum eandem
lineam, ex omnibus tamẽ aliis locis de-
miſſa tenderent per diuerſas lineas ad il
la duo centra, ut luce clarius in hac fi-
gura apparet, in qua centrum terræ fit
B, centrum aquæ A. Solum namque
ex puncto E, quod utriq; centro per ean
dem lineam rectam E A, reſpondet, ten
det terra ad ſuum centrum B, & aqua
ad ſuum centrum A, per eandem lineam E A. Ex quouis autem alio