Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

List of thumbnails

< >
151
151
152
152
153
153
154
154
155
155
156
156
157
157
158
158
159
159
160
160
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001751">
                <pb pagenum="154" xlink:href="025/01/158.jpg"/>
              feſta ratio, cur ij circuli preſſionum minimè ponantur, in quorum ſingulis
                <lb/>
              punctis niſus inæqualis eſt; cuncta hæc igitur non ad libitum ſtatuuntur,
                <lb/>
              ſed ex linea connectente centra, quæ ex globorum ſitu ſemper reſultat, ne­
                <lb/>
              ceſſariò conſequuntur: non ruit igitur hujus ſententiæ fundamentum, ſed
                <lb/>
              maximoperè inde confirmatur. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001752">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001753"> Verbulum addo, & conſidero lineam connectentem centra; ad
                <lb/>
              inſtar axis coni, cuius vertex ad centrum terræ deſinit; Diameter verò ba­
                <lb/>
              ſis, in quam prædictus axis perpendiculariter cadit, eſt ipſa linea confinium;
                <lb/>
              conſidero item infinitos conos, ſeu ſuperficies conicas, quarum baſes ſint
                <lb/>
              circuli concentrici in plano prædictæ baſis, & quarum maxima eſt planum
                <lb/>
              circuli majoris, parallelum prædictæ baſi; minima verò præfata Abſidum
                <lb/>
              linea; quælibet ſuperficies conica, ſecat ſuperficiem globi terraquei in cir­
                <lb/>
              culo, & omnes hujuſmodi ſectiones ſunt circuli paralleli, per quorum cen­
                <lb/>
              tra linea Abſidum rectâ ducitur; hi ſunt circuli preſſionum, inæquales qui­
                <lb/>
              dem inter ſe, ita tamen, vt in quolibet ejuſdem circuli puncto, æqualis preſ­
                <lb/>
              ſio fiat; vereor, vt alius modus eſſe poſſit preſſionis inæqualis, reſpectu ejuſ­
                <lb/>
              dem centri. </s>
              <s id="s.001754">Reliqua omitto; perge Chryſocome. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001755">
                <emph type="italics"/>
              Chryſocom.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001756"> Si æſtus à Lunæ motu eſſet, ad Lunæ motum ſeſe compone­
                <lb/>
              ret; ac proinde nunquam æſtus ab occaſu ad ortum excurreret, quod certè
                <lb/>
              omnibus experimentis refragatur. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001757">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001758"> Si aqua totam globi terraquei ſuperficiem tegeret, tumor il­
                <lb/>
              le, ſeu maximæ elevationis punctum, quod nunquam Lunæ non reſpondet
                <lb/>
              ſemper ab ortu in occaſum ire videretur; at in hoc rerum ſtatu versùs litus
                <lb/>
              humilius aſſurgens per æſtum aqua excurrit, quoquo verſum tandem ſpectet,
                <lb/>
              idque maximè ſi linea curſus in oram illam directè incidat. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001759">
                <emph type="italics"/>
              Chryſocom.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001760"> Ventus impediret vim æſtus, cùm tamen illam augeat, aëre
                <lb/>
              ſcilicet acto, per lineam Horizontalem, ac proinde impedito illius gravi­
                <lb/>
              tationis niſu. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001761">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              Aër, quamvis alioquin per lineam Hotizontalem actus, re­
                <lb/>
              tinet tamen totam vim ſuæ gravitationis ; exemplum luculentum habes in
                <lb/>
              ligno humido innatante, quod licèt ad inſtar naviculæ per Horizontalem
                <lb/>
              impellatur; totum tamen illius pondus ſuam vim exerit gravitando; v. g.
                <lb/>
              fit vas aqua plenum 20. libr.ſit lignum aquæ innatans. 5. libr. </s>
              <s id="s.001762">quod per Ho­
                <lb/>
              rizontalem moveatur, haud dubiè, ſi vas ipſum tunc appendas, 25. librarum
                <lb/>
              pondus ſenties: ſic aqua, quæ ſupra fundum alvei currit; in hoc ſuæ gravi­
                <lb/>
              tatis vim totam exerit; idem dico de globo in plano Horizontali rotato:
                <lb/>
              aër igitur quantumvis agitatus totius gravitationis effectum præſtat. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001763">
                <emph type="italics"/>
              Chryſocom.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001764"> Vix crediderim, lapidem per Horizontalem projectum, to­
                <lb/>
              tius gravitationis ſuæ vim exerere; alio quin recta deorſum iret; igitur nec
                <lb/>
              aër per lineam Horizontalem à Vento actus. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001765">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001766"> Ex eo quod lapis totam vim ſuæ gravitationis exerat, non
                <lb/>
              ſequitur, quod recta deorſum ire debeat, cùm motu quodam mixto movea­
                <lb/>
              tur, idque per Parabolam, vt jam multi demonſtraſſe dicuntur: Deinde non
                <lb/>
              eſt par ratio lapidis & aëris; lapis enim non gravitat cum aëre gravitatio­
                <lb/>
              ne communi, niſi ſecundùm modicam illam ponderis portionem, quæ aëri </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>