Gassendi, Pierre, De motu impresso a motore translato epistulae duae, 1642

Page concordance

< >
Scan Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
< >
page |< < of 158 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="id.001008">
                <pb pagenum="159" xlink:href="027/01/158.jpg"/>
              profundior quæ repellat (appellabunt mechanici il­
                <lb/>
              lam hypomoclium, hanc onus, vt & rem ipſam flexi­
                <lb/>
              lem, vectem.) Neque obſtat, quòd in allato bacilli
                <lb/>
              exemplo ictus imprimatur, heic deflexionis tenor ſit;
                <lb/>
              ſiquidem hic tenor nihil aliud eſt, quàm ſeries quæ­
                <lb/>
              dam continua ictuum, quorum vltimus ille eſt, ad
                <lb/>
              quem immediatè ſequitur reflexio. </s>
              <s id="id.001009">Neque obſtat
                <lb/>
              rurſus, quòd bacillus rigidus ſit, cùm de re flexili aga­
                <lb/>
              tur; nam in flexili quoque re debet eſſe rigiditas, non
                <lb/>
              omnimoda quidem, ſed aliqua tamen; hoc eſt com­
                <lb/>
              pactio, & firmitudo, quæ quò fuerit maior, eò ſit ve­
                <lb/>
              hementior futura reflexio; cùm &, ſi nulla fuerit, nul­
                <lb/>
              la ſit reflexio futura. </s>
              <s id="id.001010">Quòd ſi plærúmque plures re­
                <lb/>
              flexiones, ſeu itus, redituſque fiant; cauſa manifeſta
                <lb/>
              videtur, quòd ad parteis continentis oppoſitas, oppo­
                <lb/>
              ſita quaſi hypomoclia, & onera fiant, quæ vices per­
                <lb/>
              mutent; vt vices permutant duo parietes oppoſiti, in
                <lb/>
              quorum vnum pilam ita adigis, vt ex illo repercutia­
                <lb/>
              tur in alium, à quo pari modo in priorem reſiliat.
                <lb/>
              </s>
              <s id="id.001011">Addo in re deflexa tam ſecundum concauam, quàm
                <lb/>
              ſecundum convexam partem fieri continüam quan­
                <lb/>
              dam ſeriem hypomocliorum, & onerum, à quibus
                <lb/>
              compreſſio, & repreſſio fiat. </s>
              <s id="id.001012">Addo eandem rem ſe­
                <lb/>
              cundum partem concauam variè corrugari, ſecun­
                <lb/>
              dum convexam variè hiſcere; & ad illam particulas
                <lb/>
              quaſdam ſuperficialeis adigi introrsùm; ad iſtam quaſ­
                <lb/>
              dam interiores in ſuperficiem exprimi: ſicque, dum
                <lb/>
              aſſidua deflexione altera ſuperficies contrahitur, alte­
                <lb/>
              ra ampliatur, fieri curuitatem. </s>
              <s id="id.001013">Adderem alia; ſed hæc
                <lb/>
              nimis. </s>
              <s id="id.001014">Vale iterùm. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.001015">
                <emph type="center"/>
                <emph type="italics"/>
              FINIS.
                <emph.end type="italics"/>
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
        <back/>
      </text>
    </archimedes>