Gassendi, Pierre, De motu impresso a motore translato epistulae duae, 1642

Page concordance

< >
Scan Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
< >
page |< < of 158 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="id.001008">
                <pb pagenum="159" xlink:href="027/01/158.jpg"/>
              profundior quæ repellat (appellabunt mechanici il­
                <lb/>
              lam hypomoclium, hanc onus, vt & rem ipſam flexi­
                <lb/>
              lem, vectem.) Neque obſtat, quòd in allato bacilli
                <lb/>
              exemplo ictus imprimatur, heic deflexionis tenor ſit;
                <lb/>
              ſiquidem hic tenor nihil aliud eſt, quàm ſeries quæ­
                <lb/>
              dam continua ictuum, quorum vltimus ille eſt, ad
                <lb/>
              quem immediatè ſequitur reflexio. </s>
              <s id="id.001009">Neque obſtat
                <lb/>
              rurſus, quòd bacillus rigidus ſit, cùm de re flexili aga­
                <lb/>
              tur; nam in flexili quoque re debet eſſe rigiditas, non
                <lb/>
              omnimoda quidem, ſed aliqua tamen; hoc eſt com­
                <lb/>
              pactio, & firmitudo, quæ quò fuerit maior, eò ſit ve­
                <lb/>
              hementior futura reflexio; cùm &, ſi nulla fuerit, nul­
                <lb/>
              la ſit reflexio futura. </s>
              <s id="id.001010">Quòd ſi plærúmque plures re­
                <lb/>
              flexiones, ſeu itus, redituſque fiant; cauſa manifeſta
                <lb/>
              videtur, quòd ad parteis continentis oppoſitas, oppo­
                <lb/>
              ſita quaſi hypomoclia, & onera fiant, quæ vices per­
                <lb/>
              mutent; vt vices permutant duo parietes oppoſiti, in
                <lb/>
              quorum vnum pilam ita adigis, vt ex illo repercutia­
                <lb/>
              tur in alium, à quo pari modo in priorem reſiliat.
                <lb/>
              </s>
              <s id="id.001011">Addo in re deflexa tam ſecundum concauam, quàm
                <lb/>
              ſecundum convexam partem fieri continüam quan­
                <lb/>
              dam ſeriem hypomocliorum, & onerum, à quibus
                <lb/>
              compreſſio, & repreſſio fiat. </s>
              <s id="id.001012">Addo eandem rem ſe­
                <lb/>
              cundum partem concauam variè corrugari, ſecun­
                <lb/>
              dum convexam variè hiſcere; & ad illam particulas
                <lb/>
              quaſdam ſuperficialeis adigi introrsùm; ad iſtam quaſ­
                <lb/>
              dam interiores in ſuperficiem exprimi: ſicque, dum
                <lb/>
              aſſidua deflexione altera ſuperficies contrahitur, alte­
                <lb/>
              ra ampliatur, fieri curuitatem. </s>
              <s id="id.001013">Adderem alia; ſed hæc
                <lb/>
              nimis. </s>
              <s id="id.001014">Vale iterùm. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="id.001015">
                <emph type="center"/>
                <emph type="italics"/>
              FINIS.
                <emph.end type="italics"/>
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
        <back/>
      </text>
    </archimedes>