Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
Scan Original
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="5">
            <p type="main">
              <s id="s.001270">
                <pb xlink:href="079/01/200.jpg" pagenum="151"/>
              Libera sponte sua cursus lustrare perennis
                <lb/>
              Morigera ad fruges augendas, atque animantis:
                <lb/>
              Neve aliqua divum volvi ratione putemus.</s>
              <s id="s.001271">
                <lb/>
              Nam, bene qui didicere deos securum agere aevum,
                <lb/>
              Si tamen interea mirantur, qua ratione
                <lb/>
              Quaeque geri possint, praesertim rebus in illis,
                <lb/>
              Quae supra caput aethereis cernuntur in oris:
                <lb/>
              Rursus in antiquas referuntur relligiones,
                <lb/>
              Et dominos acris adsciscunt, omnia posse
                <lb/>
              Quos miseri credunt; ignari, quid queat esse,
                <lb/>
              Quid nequeat; finita potestas denique cuique
                <lb/>
              Quanam sit ratione, utque alte terminus hereat.</s>
              <lb/>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001272">Quod superest, ne te in promissis plura moremur,
                <lb/>
              Principio, maria, ac terras, caelumque tuere:
                <lb/>
              Quorum naturam triplicem, tria corpora, Memmi,
                <lb/>
              Tris species tam dissimilis, tria talia texta,
                <lb/>
              Una dies dabit exitio: multosque per annos
                <lb/>
              Sustentata ruet moles, & machina mundi.</s>
              <s id="s.001273">
                <lb/>
              Nec me animi fallit, quam res nova, miraque menti
                <lb/>
              Accidat, exitium caeli, terraeque futurum;
                <lb/>
              Et quam difficile id mihi sit pervincere dictis:
                <lb/>
              Ut fit, ubi insolitam rem adportes auribus ante,
                <lb/>
              Nec tamen hanc possis oculorum subdere visu,
                <lb/>
              Nec iacere endo manus, via qua munita fidei
                <lb/>
              Proxima fert humanum in pectus, templaque mentis.</s>
              <s id="s.001274">
                <lb/>
              Sed tamen effabor: dictis dabit ipsa fidem res
                <lb/>
              Forsitan, & graviter terrarum motibus ortis
                <lb/>
              Omnia conquassari in parvo tempore cernes:
                <lb/>
              Quod procul a nobis flectat fortuna gubernans;
                <lb/>
              Et ratio potius, quam res persuadeat ipsa
                <lb/>
              Succidere horrisono posse omnia victa fragore.</s>
              <lb/>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001275">Qua prius adgrediar quam de re fundere fata
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>
Impressum