Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 166
>
[Figure 151]
Page: 243
[Figure 152]
Page: 244
[Figure 153]
Page: 246
[Figure 154]
Page: 247
[Figure 155]
Page: 248
[Figure 156]
Page: 248
[Figure 157]
Page: 250
[Figure 158]
Page: 250
[Figure 159]
Page: 252
[Figure 160]
Page: 255
[Figure 161]
Page: 256
[Figure 162]
Page: 256
[Figure 163]
Page: 262
[Figure 164]
Page: 270
[Figure 165]
Page: 276
[Figure 166]
Page: 278
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 166
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002705
">
<
pb
pagenum
="
158
"
xlink:href
="
009/01/158.jpg
"/>
poteſt proximum eſſe debet, vt vectis pars longior ſit ad partes potentiæ
<
lb
/>
mouentis. </
s
>
<
s
id
="
s.002706
">vt plurimum verò fulcimentum eſt inter pondus, & potentiam:
<
lb
/>
aliquando etiam eſt ex altero vectis extremo, ita vt onus ſit inter fulturam,
<
lb
/>
& potentiam; aliquando potentia eſt inter vtrunque, vnde tres vectis ſpe
<
lb
/>
cies exiſtunt. </
s
>
<
s
id
="
s.002707
">vt in ſubiectis figuris apparet. </
s
>
<
s
id
="
s.002708
">In prima, vectis eſt A B, fultu
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.009.01.158.1.jpg
"
place
="
text
"
xlink:href
="
009/01/158/1.jpg
"
number
="
87
"/>
<
lb
/>
ra E, onus C. potentia autem ſeu vis,
<
lb
/>
ſeu aliud pondus
<
expan
abbr
="
mouẽs
">mouens</
expan
>
ſit vbi D. quæ
<
lb
/>
deorſum in D, præmens eleuabit ſur
<
lb
/>
ſum ex altera parte onus C. & vectis
<
lb
/>
circa fulturam E, tanquam centrum
<
lb
/>
conuertetur. </
s
>
<
s
id
="
s.002709
">In altera figura pondus
<
lb
/>
eſt inter fulturam, & potentiam, ful
<
lb
/>
tura autem in altera extremitate, vt
<
lb
/>
patet in figura, hic autem potentia
<
lb
/>
non præmit deorſum in D: ſed ſurſum
<
lb
/>
vectem eleuando pondus C, attollitur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002710
">In tertia tandem figura potentia, eſt
<
lb
/>
inter vtrunque, eſt enim in D, ibique
<
lb
/>
ſurſum vrget. </
s
>
<
s
id
="
s.002711
">verum tamen eſt hunc vectem artificibus eſſe inutilem, quip
<
lb
/>
pe qui nullo modo iuuet potentiam, imò verò pondus ipſum grauius reddit:
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
hoc genere in his Mechanicis indigemus.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002712
">Reſpondet igitur dubitationi, dicens rationem huius incrementi poten
<
lb
/>
tiæ motricis, quod fit aſſumpto vecte fortè inde oriri, quod vectis ſit quæ
<
lb
/>
dam libra, cuius alterum brachium ſit altero longius; in prima autem quæ
<
lb
/>
ſtione explicatum eſt, cur libra maior, maiorem vim habeat, eam ad cir
<
lb
/>
culum reducendo; vectis autem fit libra, hypomoclion enim eſt loco ſparti,
<
lb
/>
tam enim ſpartum, quam hypomoclion veluti centra manent. </
s
>
<
s
id
="
s.002713
">quoniam ve
<
lb
/>
rò ab eodem pondere, cęlerius, ſiue maiori vi mouetur linea, quantò lon
<
lb
/>
gior à centro fuerit, vt dictum eſt de admiranda circuli natura; hinc fit, vt
<
lb
/>
cum duæ ſint in vecte potentiæ, ſiue duo pondera, mouens, & motum, illud
<
lb
/>
facilius ac maiore vi moueat, ſiue vires ex vecte acquirat, quod longiorem
<
lb
/>
vectis partem preſſerit. </
s
>
<
s
id
="
s.002714
">quemadmodum igitur pars vectis longior, quæ ſpe
<
lb
/>
ctabat ad mouentem potentiam, ſuperat minorem partem, in qua eſt mo
<
lb
/>
tum; ita etiam maius eſt pondus
<
expan
abbr
="
motũ
">motum</
expan
>
, quàm mouens. </
s
>
<
s
id
="
s.002715
">ſemper autem quan
<
lb
/>
to ab hypomoclio magis diſtabit potentia, tantò facilius mouebit, cuius
<
lb
/>
cauſa ſupra reddita eſt, quoniam nimirum, quæ plus à centro elongatur ma
<
lb
/>
iorem deſcribit circulum, qui magis ad lineam rectam accedit: quare ab
<
lb
/>
eadem potentia adhibito vecte, tantò facilius pars vectis mouens dimoue
<
lb
/>
bitur, quantò magis à fulcimento diſtabit. </
s
>
<
s
id
="
s.002716
">Exempli gratia ſit in ſuperiori
<
lb
/>
prima figura vectis A B, pondus C, mouens D, hypomoclion E, in qua præ
<
lb
/>
dicta poteris contemplari. </
s
>
<
s
id
="
s.002717
">vltima illa textus verba
<
emph
type
="
italics
"/>
(Quod autem vbi D, mo
<
lb
/>
uens, vbi F, motum autem vbi C, pondus in G,)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
videntur ſuperuacanea, atque
<
lb
/>
mendosè addita.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002718
">In hac quæſtione reſpexit Ariſt. ſolùm ad primam vectis ſpeciem. </
s
>
<
s
id
="
s.002719
">Illud
<
lb
/>
demum, quod dixit eandem habere rationem potentiam ad pondus, quàm
<
lb
/>
partes vectis inuicem demonſtratum eſt poſtea acutiſſimè ab Archimede </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>