Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
Scan Original
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="5">
            <p type="main">
              <s id="s.001275">
                <pb xlink:href="079/01/201.jpg" pagenum="152"/>
              Sanctius, & multo certa ratione magis, quam
                <lb/>
              Pythia quae tripode a Phoebi, lauroque profatur;
                <lb/>
              Multa tibi expediam doctis solacia dictis:
                <lb/>
              Relligione refrenatus ne forte rearis
                <lb/>
              Terras, & solem, & caelum, mare, sidera, lunam
                <lb/>
              Corpore divino debere aeterna manere:
                <lb/>
              Proptereaque putes ritu par esse gigantum
                <lb/>
              Pendere eos poenas inmani pro scelere omnis,
                <lb/>
              Qui ratione sua disturbent moenia mundi;
                <lb/>
              Praeclarumque velint caeli restinguere solem :
                <lb/>
              Inmortalia mortali sermone notantes.</s>
              <s id="s.001276">
                <lb/>
              Quae procul usqueadeo divino ab numine distent,
                <lb/>
              Inque deum numero quae sint indigna videri;
                <lb/>
              Notitiam potius praebere ut posse putentur,
                <lb/>
              Quid sit vitali motu, sensuque remotum.</s>
              <s id="s.001277">
                <lb/>
              Quippe etenim non est, cum quovis corpore ut esse
                <lb/>
              Posse animi natura putetur, consiliumque.</s>
              <s id="s.001278">
                <lb/>
              Sicut in aethere non arbor, non aequore salso
                <lb/>
              Nubes esse queunt, neque pisces vivere in arvis;
                <lb/>
              Nec cruor in lignis, neque saxis sucus inesse.</s>
              <s id="s.001279">
                <lb/>
              Certum, ac dispositum est, ubi quidquit crescat, & insit.</s>
              <s id="s.001280">
                <lb/>
              Sic animi natura nequit sine corpore oriri
                <lb/>
              Sola, neque a nervis, & sanguine longiter esse.</s>
              <s id="s.001281">
                <lb/>
              Hoc si posset enim; multo prius ipsa animi vis
                <lb/>
              In capite, aut humeris, aut imis calcibus esse
                <lb/>
              Posset, & innasci quavis in parte soleret:
                <lb/>
              Tandem in eodem homine, atque in eodem vase maneret.</s>
              <s id="s.001282">
                <lb/>
              Quod quoniam nostro quoque constat corpore certum;
                <lb/>
              Dispositumque videtur, ubi esse, & crescere possit
                <lb/>
              Seorsum anima, atque animus: tanto magis infitiandum,
                <lb/>
              Totum posse extra corpus, formamque animalem
                <lb/>
              Putribus in glebis terrarum, aut solis in igni,
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>
Impressum