Borro, Girolamo
,
De motu gravium et levium
,
1575
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 316
>
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 316
>
page
|<
<
of 316
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
pb
pagenum
="
139
"
xlink:href
="
011/01/159.jpg
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000924
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ergo anima vacat interitu.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000925
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Omne quod vacat interitu, eſt immortale.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000926
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Anima vacat interitu.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000927
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ergo anima est immortalis.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000928
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Hæc ratio animæ immortalitatem maximè oſtendit, quia
<
lb
/>
à nullo extrinſeco interfici poteſt.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000929
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Hæ duæ rationes tantam affinitatem, tantamque inter ſe
<
lb
/>
cognitionem habent, vt vnica ratio videri possit. </
s
>
<
s
id
="
s.000930
">Quod enim à
<
lb
/>
ſe ipſo non deſtruitur, neque ab alio quopiam deſtruetur: nam
<
lb
/>
cum in ſe ſuæ perennitatis cauſam geſtet, ſibi ſemper præsto
<
lb
/>
est; ſe ſaluam ſemper eſſe vult, vt illud eſt quod à ſe ipſo mo
<
lb
/>
uetur: & rurſus quod ab alio non destruitur, ſed principium
<
lb
/>
est, & cauſa potius, vt omnia alia conſeruentur, id à ſe ipſo
<
lb
/>
non deſtruetur quale motionis est principium.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000931
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Qua nam ratione illud Platonis intelligi debeat, animam
<
lb
/>
eſſe naturam ſe ipſam mouentem, ſeu per ſe mobilem, Diui
<
lb
/>
nus Plato docuit libro decimo de legibus; vbi isthæc ad uer
<
lb
/>
bum ſcripſit.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000932
">
<
emph
type
="
italics
"/>
“Trahit quidem animus cælestia omnia, & terrena, in ſu
<
lb
/>
per & ea, quæ in mari ſunt ſuismet motionibus, quorum
<
lb
/>
iſta ſunt nomina.”
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000933
">
<
emph
type
="
italics
"/>
“Velle, confidere, curare, conſulere, opinari, ſiue rectè, ſeu
<
lb
/>
perperam. </
s
>
<
s
id
="
s.000934
">Gaudentem, timentem, conſidentem, dolentem,
<
lb
/>
amantem, peroſum, &c.” Hæc ex Diuino Platone ad ver
<
lb
/>
bum: De quibus motionum ſpeciebus locutum fuiſſe
<
expan
abbr
="
diuinũ
">diuinum</
expan
>
<
lb
/>
Platonem Theophrastus ſcripſit in primo ſuo libro de motu:
<
lb
/>
& Strato Lampſacenus, qui fuit Theophraſti auditor, & in
<
lb
/>
ter optimos philoſophos numeratus in libro, quem Strato
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
<
lb
/>
ipſe de motu edidit. </
s
>
<
s
id
="
s.000935
">Ex quibus ſatis ſuperque
<
expan
abbr
="
notũ
">notum</
expan
>
eſſe reor,
<
lb
/>
alias eſſe motionum ſpecies, quas Plato animalibus aſcripſit,
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>