Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Table of contents

< >
[3.23.] De uer a cauſa .30. quæstionis. CAP. XXIIII.
[3.24.] Deratione .35. & ultimæ quæstionis. CAP. XXV.
[4.] DISPVTATIONES DE QVIBVSDAM PLACITIS ARISTOTELIS.
[4.1.] Qualiter & ubi Ariſtoteles de uelocitate motuum natura-lium localium aliter tractauerit quam nos ſentiamus. CAP.I.
[4.2.] Quædam ſupponenda ut conſtet cur circa uelocit atem motuum natur alium localium ab Ariſtotelis placitis recedamus. CAP. II.
[4.3.] Poſſe uelocitatem alicuius corporis proportionem contrariam in diuerſis medijs habere cum denſitate eorum. CAP. III.
[4.4.] Oſcitanter ab Ariſtotele nonnibil prolatum cap 8. lib. 4 Phyſicorum. CAP. IIII.
[4.5.] Exempla dictorum. CAP.V.
[4.6.] Quod proportiones ponderum eiuſdem corporis in diuerſis medijs pro portiones eorum mediorum denſit atum non ſeruant. Unde ne-ceßariò inæquales proportiones uelocitatum producuntur. CAP. VI.
[4.7.] Corpora grauia aut leuia eiuſdem figur æ et materiæ ſed inæqualis magnitudinis, in ſuis motibus natur alibus uelocit atis, in eo dem medio, proportionem longè diuerſam ſeruatura eße quam Aristoteliuiſum fuerit. CAP. VII.
[4.8.] Quod duo corpor a in æqualia eiuſdem materia in diuerſis medijs eandem uelocitatis proportionem retinebunt. CAP. VIII.
[4.9.] Anrectè Aristoteles diſeruerit de proportionibus mo-tuum in uacuo. CAP. IX.
[4.10.] Quòd in uacuo corpor a eiuſdem materiæ æquali uelocita-te mouerentur. CAP.X.
[4.11.] Corpora licet inæqualia eiuſdem materiæ & figuræ, ſireſiſten-tias habuerint ponderibus proportionales æqualiter mouebuntur. CAP. XI.
[4.12.] Maior hic demonſir atur eſſe proportio ponder is corpor is den ſioris ad pondus minus denſi in medijs dẽſioribus, quam ſit eorundem corporum in medio minus denſo, nec corporum ponder a ſeruare proportionem denſitatis mediorum. CAP. XII.
[4.13.] Longe aliter ueritatem ſe habere quam Aristoteles doceat in fine libri ſeptimi phyſicorum. CAP. XIII.
[4.14.] Quid ſequatur ex ſupradistis. CAP. XIIII.
[4.15.] Numrestè ſenſerit Philoſophus reſistentias proportionales eße cum corporibus mobilibus. CAP. XV.
[4.16.] Fdipſum aliter demonſtr atur. CAP. XVI.
[4.17.] De alio Aristo. lapſu. CAP. XVII.
[4.18.] Quomodo dignoſcatur proportio uelocitatis duorum ſimilium corporum omogeniorum inaqualium. CAP. XVIII.
[4.19.] Quam ſit inanis ab Ariſtotele ſuſcepta demonſtratio quod uacuum non detur. CAP. XIX.
[4.20.] Non ſatis dilucidè Ariſtotelem de loco ratiocinatum fuiße. CAP. XX.
[4.21.] Vtrum bene Aristoteles ſenſerit de infinito. CAP. XXI.
[4.22.] Exagitatur ab Ariſtotele adductatemporis definitio. CAP. XXII.
[4.23.] Motum rectum eſſe continuum, uel dißentiente Ariſtotele. CAP. XXIII.
[4.24.] Idem uir grauisſimus an bene ſenſerit de motibus corporum uiolentis & natur alibus. CAP. XXIIII.
[4.25.] Motum rectum & natur alem non eſſe primo & per ſe quicquid Ariſtoteli uiſum ſit. CAP. XXV.
[4.26.] Omne corpus eſſe in loco proprio graue, ut Aristoteli placuit, non eft admittendum. CAP. XXVI.
[4.27.] Haud admittendam opinionem Principis Peripateticorum de circulo, & ſpbæra. CAP. XXVII.
< >
page |< < (4) of 445 > >|
164IO. BAPT. BENED.
THEOREMA V.
ALia quoque via prædicti effe
6[Figure 6] ctus cauſa, ſpeculando inno-
teſcere poteſt, cuius rei gratia for-
metur ſequens figura .e.o.a.u.n.
eiuſmodi, vt a.e. ſit numerus li-
linearis integrorum, & o.e. produ-
ctum numerantis ipſorum fractorum
in integris, ex quo .a.o. erunt duæ
tertiæ, verbigratia, a.i. aut a.u. qua-
rum linearum ſingulę ſtatuuntur æqua
les vnitati lineari, ſuperficies autem
parallelogramma .u.n. conſtituatur
æqualis magnitudinis ſuperficiei .o.
e.
ex quo .u.n. erit nobis cognita ſu-
perficies.
Cognoſcetur pariter quan
titas partium .a.u. quam in propoſi-
to exemplo diximus eſſe trium par-
tium.
ex regula igitur de tribus, di-
cemus ſi .u.a. dat .a.e. ſine dubio .o.
a.
dabit .a.n. numerum linearem.
quæ regula ex 15. ſexti in continuis,
& ex 20. ſeptimi in diſcretis, depro-
mitur.
rectè igitur multiplicantur fra-
cti numerantes cum integris, & productum diuiditur per denominantem fractorum.
THEOREMA VI.
ITem & alia ſpeculatione cognoſci poteſt hoc rectè fieri, mul-
tiplicantes enim has duas tertias per decem, debemus conſide-
7[Figure 7] rare quantitatem duarum tertiarum decies produci, ex quo oriuntur
20. tertia, quandoquidem ſingulæ vnitates,
tunc pro duobus ter-
tijs ſumuntur, ſed cum quilibet integer tria fragmenta contineat,
ideo ex ratione partiendi quoties ternarius ingrediatur viginti,
ſtatim cognoſcemus quod optabamus.
Id ipſum accideret ſi integri in eiuſmodi ſpecie fractorum diui-
derentur. quo facto hi multiplicandi eſſent cum numerante propo
ſito, & partiendum productum per quadratum denominantis.
Cuius rei hæc eſt ſpeculatio. Sit linea .a.e. conſtans ex quinque;
integris numeris, quorum vnuſquiſque; æqualis ſit .a.u. vel .a.i. & .a.o.
ſint duo tertia vnitatis integræ linearis.
cogitemus nunc hos quinque;
integros diuidi in ſua fragmenta linearia, quę in propoſito exemplo
erunt 15. multiplicatis iam 15. cum propoſitis, videlicet a.o. orie-
tur productum .o.e. triginta fragmentorum ſuperficialium, quorum
in ſingulos integros ſuperficiales cadunt nouem in hoc exemplo, & cum
notauerimus quoties nouem ingrediatur triginta, propoſitum con-
ſequemur.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index