Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

List of thumbnails

< >
111
111
112
112
113
113
114
114
115
115
116
116
117
117
118
118
119
119
120
120
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="4">
            <p type="main">
              <s id="s.001140">
                <pb xlink:href="082/01/160.jpg" pagenum="198"/>
              prae macie; rhadine verost iam mortua tussi.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001141">at tumida et mammosa Ceres est ipsa ab Iaccho,
                <lb/>
              simula Silena ac saturast, labeosa philema.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001142">cetera de genere hoc longum est si dicere coner.
                <lb/>
              sed tamen esto iam quantovis oris honore,
                <lb/>
              cui Veneris membris vis omnibus exoriatur:
                <lb/>
              nempe aliae quoque sunt; nempe hac sine viximus ante;
                <lb/>
              nempe eadem facit, et scimus facere, omnia turpi,
                <lb/>
              et miseram taetris se suffit odoribus ipsa
                <lb/>
              quam famulae longe fugitant furtimque cachinnant.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001143">at lacrimans exclusus amator limina saepe
                <lb/>
              floribus et sertis operit postisque superbos
                <lb/>
              unguit amaracino et foribus miser oscula figit;
                <lb/>
              quem si, iam
                <emph type="italics"/>
              am
                <emph.end type="italics"/>
              missum, venientem offenderit aura
                <lb/>
              una modo, causas abeundi quaerat honestas,
                <lb/>
              et meditata diu cadat alte sumpta querella,
                <lb/>
              stultitiaque ibi se damnet, tribuisse quod illi
                <lb/>
              plus videat quam mortali concedere par est.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001144">nec Veneres nostras hoc fallit; quo magis ipsae
                <lb/>
              omnia summo opere hos vitae poscaenia celant
                <lb/>
              quos retinere volunt adstrictosque esse in amore,
                <lb/>
              nequiquam, quoniam tu animo tamen omnia possis
                <lb/>
              protrahere in lucem atque omnis inquirere risus
                <lb/>
              et, si bello animost et non odiosa, vicissim
                <lb/>
              praetermittere
                <emph type="italics"/>
              et
                <emph.end type="italics"/>
              humanis concedere rebus.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001145">Nec mulier semper ficto suspirat amore
                <lb/>
              quae conplexa viri corpus cum corpore iungit
                <lb/>
              et tenet adsuctis umectans oscula labris.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001146">nam facit ex animo saepe et communia quaerens
                <lb/>
              gaudia sollicitat spatium decurrere amoris.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001147">nec ratione alia volucres armenta feraeque
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>