Lucretius
,
De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text)
,
1893
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 258
>
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 258
>
page
|<
<
of 258
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
n
="
4
">
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001140
">
<
pb
xlink:href
="
082/01/160.jpg
"
pagenum
="
198
"/>
prae macie; rhadine verost iam mortua tussi.</
s
>
<
lb
/>
<
s
id
="
s.001141
">at tumida et mammosa Ceres est ipsa ab Iaccho,
<
lb
/>
simula Silena ac saturast, labeosa philema.</
s
>
<
lb
/>
<
s
id
="
s.001142
">cetera de genere hoc longum est si dicere coner.
<
lb
/>
sed tamen esto iam quantovis oris honore,
<
lb
/>
cui Veneris membris vis omnibus exoriatur:
<
lb
/>
nempe aliae quoque sunt; nempe hac sine viximus ante;
<
lb
/>
nempe eadem facit, et scimus facere, omnia turpi,
<
lb
/>
et miseram taetris se suffit odoribus ipsa
<
lb
/>
quam famulae longe fugitant furtimque cachinnant.</
s
>
<
lb
/>
<
s
id
="
s.001143
">at lacrimans exclusus amator limina saepe
<
lb
/>
floribus et sertis operit postisque superbos
<
lb
/>
unguit amaracino et foribus miser oscula figit;
<
lb
/>
quem si, iam
<
emph
type
="
italics
"/>
am
<
emph.end
type
="
italics
"/>
missum, venientem offenderit aura
<
lb
/>
una modo, causas abeundi quaerat honestas,
<
lb
/>
et meditata diu cadat alte sumpta querella,
<
lb
/>
stultitiaque ibi se damnet, tribuisse quod illi
<
lb
/>
plus videat quam mortali concedere par est.</
s
>
<
lb
/>
<
s
id
="
s.001144
">nec Veneres nostras hoc fallit; quo magis ipsae
<
lb
/>
omnia summo opere hos vitae poscaenia celant
<
lb
/>
quos retinere volunt adstrictosque esse in amore,
<
lb
/>
nequiquam, quoniam tu animo tamen omnia possis
<
lb
/>
protrahere in lucem atque omnis inquirere risus
<
lb
/>
et, si bello animost et non odiosa, vicissim
<
lb
/>
praetermittere
<
emph
type
="
italics
"/>
et
<
emph.end
type
="
italics
"/>
humanis concedere rebus.
<
lb
/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001145
">Nec mulier semper ficto suspirat amore
<
lb
/>
quae conplexa viri corpus cum corpore iungit
<
lb
/>
et tenet adsuctis umectans oscula labris.</
s
>
<
lb
/>
<
s
id
="
s.001146
">nam facit ex animo saepe et communia quaerens
<
lb
/>
gaudia sollicitat spatium decurrere amoris.</
s
>
<
lb
/>
<
s
id
="
s.001147
">nec ratione alia volucres armenta feraeque
<
lb
/>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>