160154PHYSICORVM ARIST.
idem eſt motus, qui eodem in prædicamento, aut in ſub{st}an-
tia, aut in alio genere ſit. Specie uerò eſt unus, quo ex eo-
dem ſpecie ad idem ſpecie pergitur: ut motus, qui ex albo in
nigrũ, aut in malum è bono: hæc autem & in ſuperioribus
di{ct}a ſunt. Accipiatur igitur motus ipſius A, et ſit E: et mo
tus ip ſius B, & ſit F: & motus itẽ ipſius C, atq; D, & ſint
G, atq; H. Sumatur præterea tẽpus, in quo A mouetur, &
ſit K: atq; cum definitus ſi motus ipſius A, definitũ erit &
K tẽpus, & nõ infinitum. At A, & B, et cæterorũ unum-
quodq; eodem in tẽpore mouebatur. Accidit igitur ut mo-
tus E F G H infinitus, in K definito tẽpore fiat: eo enim in
tempore quo A mouebatur, & ea omnia infinita, quæ poſt
ipſum A collocata deinceps ſunt, mouebãtur. Quare tẽpo
re in eodem mouentur: etenim motus ipſius A, aut æqualis
erit motui ip ſius B, aut maior: nihil autem reſert: accidit e-
nim omnino, ut infinitus motus tempore fiat finito: hoc aũt
fieri ne quit. Hoc igitur pa{ct}o, quod propoſuimus uidebi-
tur demon{st}rari: nõ tamen demõ{st}ratur, quia nullum abſur
dum emergit: fieri enim poteſt ut finito in tẽpore motus ſit
infinitus: non tamen idem, ſed alius, atq; alius, ſi multa ſint
ea, quæ mouentur, ac infinita: quod & in hiſce, quæ nunc
ſumpſimus, accidit. At ſi id, quod primo mouet in loco, mo
tuq́; corpori accõmodato, tangere neceſſe eſt id, quod mo-
uetur, aut cõtinuum eſſe, ut in uniuerſis fieri cernimus, totũ
ipſum unum ex omnibus, aut continuum erit. Id igitur
quod fieri poteſt, eſſe ſumatur: & ſit magnitudo quidem,
aut continuum ipſum A B C D, motus autem huius ſit
E F G H: nihil autem intereſt, infinitum ſit, an finitum. ſimi
liter enim finito in tempore K, aut infinitum, aut finitum
infinito mouebitur motu: horum autẽ utrunq; eſt
tia, aut in alio genere ſit. Specie uerò eſt unus, quo ex eo-
dem ſpecie ad idem ſpecie pergitur: ut motus, qui ex albo in
nigrũ, aut in malum è bono: hæc autem & in ſuperioribus
di{ct}a ſunt. Accipiatur igitur motus ipſius A, et ſit E: et mo
tus ip ſius B, & ſit F: & motus itẽ ipſius C, atq; D, & ſint
G, atq; H. Sumatur præterea tẽpus, in quo A mouetur, &
ſit K: atq; cum definitus ſi motus ipſius A, definitũ erit &
K tẽpus, & nõ infinitum. At A, & B, et cæterorũ unum-
quodq; eodem in tẽpore mouebatur. Accidit igitur ut mo-
tus E F G H infinitus, in K definito tẽpore fiat: eo enim in
tempore quo A mouebatur, & ea omnia infinita, quæ poſt
ipſum A collocata deinceps ſunt, mouebãtur. Quare tẽpo
re in eodem mouentur: etenim motus ipſius A, aut æqualis
erit motui ip ſius B, aut maior: nihil autem reſert: accidit e-
nim omnino, ut infinitus motus tempore fiat finito: hoc aũt
fieri ne quit. Hoc igitur pa{ct}o, quod propoſuimus uidebi-
tur demon{st}rari: nõ tamen demõ{st}ratur, quia nullum abſur
dum emergit: fieri enim poteſt ut finito in tẽpore motus ſit
infinitus: non tamen idem, ſed alius, atq; alius, ſi multa ſint
ea, quæ mouentur, ac infinita: quod & in hiſce, quæ nunc
ſumpſimus, accidit. At ſi id, quod primo mouet in loco, mo
tuq́; corpori accõmodato, tangere neceſſe eſt id, quod mo-
uetur, aut cõtinuum eſſe, ut in uniuerſis fieri cernimus, totũ
ipſum unum ex omnibus, aut continuum erit. Id igitur
quod fieri poteſt, eſſe ſumatur: & ſit magnitudo quidem,
aut continuum ipſum A B C D, motus autem huius ſit
E F G H: nihil autem intereſt, infinitum ſit, an finitum. ſimi
liter enim finito in tempore K, aut infinitum, aut finitum
infinito mouebitur motu: horum autẽ utrunq; eſt