Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

Table of figures

< >
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001000">
                <pb pagenum="120" xlink:href="028/01/160.jpg"/>
              ceptæ fuerint ſecundum ſe totas in ratione aliqua, poſ­
                <lb/>
              ſe deinceps illegitimè comparari ſecundum parteis,
                <lb/>
              ſi facto æquali partium numero non prima vnius ad
                <lb/>
              primam alterius, ſed ad decimam referatur, & vniuersè
                <lb/>
              quælibet ad quamlibet ordinis non ſui. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001001">Hiſce præmiſſis, videndum eſt, quo iure tuſeque­
                <lb/>
              lam neges, & monſtres conſequens non rectè, ac para­
                <lb/>
              logiſticè inferri ex antecedente. </s>
              <s id="s.001002">Nam neceſſitas qui­
                <lb/>
              dem inferendi ex eo manifeſta eſt, quod Acceleratio
                <lb/>
              fieri, aut velocitas creſcere non poſſit æquabiliter per
                <lb/>
              totam AC, neque ſimiliter per totam AB, quin ſi ve­
                <lb/>
              locitas in C dupla ſit velocitatis in B, quælibet partes
                <lb/>
              analogæ acceptæ per totam AC, duplæ ſint ad analo­
                <lb/>
              gas per totam AB: atque ita, quin velocitas mobilis
                <lb/>
              deſcendentis per AC ſit perpetuò dupla velocitatis
                <lb/>
              eiuſdem mobilis deſcendentis per AB. </s>
              <s id="s.001003">Quod ſanè
                <lb/>
              adeò eſt manifeſtum, vt neipſe quidem negare id po­
                <lb/>
              tueris, poſtquàm obſeruaſti comparatam primùm à
                <lb/>
              me lineam AC diuiſam in duodecim parteis cum
                <lb/>
              linea AC diuiſa in ſex, tanquam cum ſeparata, exiſten­
                <lb/>
              teque, intelligentiæ cauſsâ DE, ac ſubinde intellexi­
                <lb/>
              ſti eſſe omninò neceſſarium, vt idem mobile, ſi velo­
                <lb/>
              eitatem in B, ſimplam, in C verò duplam acquirat,
                <lb/>
              reperiatur ſimul in fine primæ, & in fine ſecundæ
                <lb/>
              duodenarum partium; in fine tertiæ, & in fine ſextæ;
                <lb/>
              in fine ſextæ, & in fine duodecimæ; propter analogiam
                <lb/>
              ſimplicium partium lineæ AB, & duplicium lineæ AC.
                <lb/>
              Ecquid-nam ergo iuris iam habes, vt perneges conſe­
                <lb/>
              quutionem? </s>
              <s id="s.001004">Scilicet his verbis illud explicas,
                <emph type="italics"/>
              ſiue
                <lb/>
              enim AB vt coniunctam toti AC conſideres, ſiue vt
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>