Baif, Lazare de
,
De re navali commentarius
,
1537
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 1
[out of range]
>
<
1 - 1
[out of range]
>
page
|<
<
of 166
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002241
">
<
pb
pagenum
="
157
"
xlink:href
="
006/01/161.jpg
"/>
enim conſcendens nauem ſapiens, num
<
expan
abbr
="
cõprehen
">comprehen</
expan
>
<
lb
/>
ſum animo habet, at〈que〉
<
expan
abbr
="
perceptũ
">perceptum</
expan
>
, ſe ex ſententia na
<
lb
/>
uigaturum? </
s
>
<
s
id
="
s.002242
">Quî poteſt? </
s
>
<
s
id
="
s.002243
">Sed ſi iam ex hoc loco pro
<
lb
/>
ficiſcatur Puteolos ſtadia triginta, probo nauigio,
<
lb
/>
bono gubernatore, ac tranquillitate: probabile ui
<
lb
/>
deatur ſe illuc
<
expan
abbr
="
uenturũ
">uenturum</
expan
>
eſſe ſaluum. </
s
>
<
s
id
="
s.002244
">Idem in primo
<
lb
/>
de diuinatione:
<
expan
abbr
="
Vnũ
">Vnum</
expan
>
de Simonide, qui cum igno
<
lb
/>
tum
<
expan
abbr
="
quendã
">quendam</
expan
>
<
expan
abbr
="
proiectũ
">proiectum</
expan
>
<
expan
abbr
="
mortuũ
">mortuum</
expan
>
uidiſſet, eum〈qué〉 hu
<
lb
/>
mauiſſet, haberet〈qué〉 in animo nauem
<
expan
abbr
="
cõſcendere
">conſcendere</
expan
>
:
<
lb
/>
moneri uiſus eſt, ne id faceret, ab eo quem ſepuitu
<
lb
/>
ra affecerat. </
s
>
<
s
id
="
s.002245
">Quin &
<
expan
abbr
="
cõſcẽdere
">conſcendere</
expan
>
ſimpliciter dicimus:
<
lb
/>
Tu uelim quàm
<
expan
abbr
="
primũ
">primum</
expan
>
<
expan
abbr
="
cõſcendas
">conſcendas</
expan
>
, ad me〈qué〉 uenias:
<
lb
/>
apud Tullium ad
<
expan
abbr
="
q.
">qintum</
expan
>
fratrem. </
s
>
<
s
id
="
s.002246
">Conſcendere Græci
<
lb
/>
<
foreign
lang
="
grc
">ἐπιβῆναι</
foreign
>
dicunt. </
s
>
<
s
id
="
s.002247
">Plutarchus
<
foreign
lang
="
grc
">περὶ τῶν ἐκλελοιπότων χπηστη
<
lb
/>
ρίων</
foreign
>
:
<
foreign
lang
="
grc
">Οὗτος ἔφη ποτὲ πλέων εἰς ἰταλίαν ἐπιβῆναι νεὼς ἐμπορικὰ
<
lb
/>
χρήματα καὶ συχνοὺς ἐπιβάτας ἀγούσης. </
foreign
>
</
s
>
<
s
id
="
s.002248
">Sed hæc gramma
<
lb
/>
ticorum ſunt: neque ſatis digna, in quibus diutius
<
lb
/>
immoremur. </
s
>
<
s
id
="
s.002249
">Illa profecto obſcuriora, quæ fortaſ
<
lb
/>
ſe uigilans Lector à nobis deſyderabit: qui ſint
<
foreign
lang
="
grc
">θρα
<
lb
/>
νῖται</
foreign
>
, qui
<
foreign
lang
="
grc
">ζυγῖται</
foreign
>
, qui
<
foreign
lang
="
grc
">θαλάμακες</
foreign
>
, apud Ariſtophanem
<
lb
/>
in Ranis, dum ait:
<
foreign
lang
="
grc
">Καὶ ἀποπαρδεῖν ἐς τὸ στόμα τῷ θαλάμακι</
foreign
>
.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002250
">qui ab Appiano
<
foreign
lang
="
grc
">θαλαμίαι</
foreign
>
appellantur, ab alijs
<
foreign
lang
="
grc
">θαλα
<
lb
/>
μῖται. </
foreign
>
</
s
>
<
s
id
="
s.002251
">Quòd ſi
<
expan
abbr
="
Græcorũ
">Græcorum</
expan
>
<
expan
abbr
="
Cõmentarios
">Commentarios</
expan
>
ſequi uolue
<
lb
/>
rimus: id tamen non erit
<
expan
abbr
="
expeditũ
">expeditum</
expan
>
. </
s
>
<
s
id
="
s.002252
">ita enim decla
<
lb
/>
rant, ut multo obſcuriora ea ipſa reddere uidean
<
lb
/>
tur. </
s
>
<
s
id
="
s.002253
">&, quod magis mirabere, pugnantia nobis in
<
lb
/>
ijs explicandis proponunt. </
s
>
<
s
id
="
s.002254
">Enarrator enim Ariſto
<
lb
/>
phanis in loco ſuprà citato, ait fuiſſe tres ordines
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
remigũ
">remigum</
expan
>
: ut qui in inferiore parte nauis eſſent,
<
foreign
lang
="
grc
">θαλα</
foreign
>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>