Stevin, Simon, Mathematicorum hypomnematum... : T. 4: De Statica : cum appendice et additamentis, 1605

Table of contents

< >
[71.] PRAGMATIA.
[72.] 2 Exemplum.
[73.] PRAGMATIA.
[74.] DEMONSTRATIO.
[75.] 3 PROBLEMA. 4 PROPOSITIO.
[76.] PRAGMATIA.
[77.] DEMONSTRATIO.
[78.] 4 PROBLEMA. 5 PROPOSITIO.
[79.] NOTATO.
[80.] PRAGMATIA.
[81.] DEMONSTRATIO.
[82.] NOTATO.
[83.] 2 THEOREMA. 6 PROPOSITIO.
[84.] DEMONSTRATIO.
[85.] 3 THEOREMA. 7 PROPOSITIO.
[86.] DEMONSTRATIO.
[87.] 4 THEOREMA. 8 PROPOSITIO.
[88.] DEMONSTRATIO.
[89.] 1 NOTA.
[90.] 2 NOTA.
[91.] 5 THEOREMA. 9 PROPOSITIO.
[92.] DEMONSTRATIO.
[93.] 1 C*ONSECTARIUM.*
[94.] 2 C*ONSECTARIUM.*
[95.] 5 PROBLEMA. 10 PROPOSITIO.
[96.] PRAGMATIA.
[97.] DEMONSTRATIO.
[98.] 6 PROBLEMA. 11 PROPOSITIO.
[99.] 1 NOTA.
[100.] 2 NOTA.
< >
page |< < (161) of 197 > >|
161161
PRIMVM CONSECTARIVM
è 27 propoſitione 1 Libri S*TATICÆ*.
SI in figura 27 propoſitionis 1 lib. in E
loco ponderis obliquè attollentis ſub-
ſtituatur firmitudinis punctum quale
hic vides, perſpicuum eſt hoc affici
preſſu ponderi G æquali, atque iſtiuſmodi obliqui-
tate niti, qualem oſtendit obliqua linea L E.
214[Figure 214]
2 C*ONSECTARIVM*.
Item ſi in eadem figura 27 propoſ. LE, MF continuatæ concurrant,' pun
ctum concurſus per 25 propoſ.
incidet in pendulam
215[Figure 215] gravitatis ejus diametrum.
Quamobrem ut cognoſ-
catur quanta obliqua preſſio puncto E infideat;
du-
cito pendulam diametrum à centro P quæ occur-
rat continuatæ M F in Q, hinc ab Q per E rectam
Q R ut R ſit in A M.
quæ cum ita ſint, preſſio erit
ab R verſus E.
Atqui ut etiam quanta ea ſit cognoſ-
cas, uſurpato E R tanquam lineam obliquè tollen-
tem, &
ES tanquam tollentem rectè, unde reliqua
erunt in proclivi.
3 C*ONSECTARIVM*.
Sed ut rationem ponderum è funibus dependentium explicemus, eſto co-
lumna AB, cujus centrum C, eq̀ue duobus firmi-
216[Figure 216] tudinis punctis D, E ſuſpenſum, eductis ex cen-
tro C duabus lineis C D, CE, quare iſtæ per 5 defin.
ſunt columnæ gravitatis diametri, ideoq́ue H I paral-
lela contra C E inter C D, C F educta erit C I per 13
defin.
linea rectà attollens, C H autem obliquè, unde
efficitur ut C I ad C H ſic pondus illius recta attol-
lens ad pondus hujus attollens obliquè.
Sed pondus re-
ctà tollens quod pertinetad C I, totius columnæ pon-
deri æquatur;
itaque ut C I ad C H, ſic totius columnæ
pondus, ad pondus quod pertinetad D.
Eademq́ue via
concludetur pondus pertinens ad E ductâ ab I in C E
rectâ IK contra D C parallelâ;
atque tum erit ut rectà
tollens C I ad tollentem obliquè C K, ſic totius columnæ pondus, ad pon-
dus ſubnixum ipſi E.
Verùm quia C K perpetuò eſt æqualis HI, nihil eſt neceſſe ducere hanc
poſtremam I K, omnesq́ue neceſſarii cogniti termini inſunt tribus trianguli
H I C lateribus:
unde ita fari licet.
Vt CI ad C H, ſic pondus columnæ ad pondus pertingens ad D. Item
ut C I ad I H, ſic pondus columnæ ad id quod pertinet ad E.
Et denique ut
CH ad HI, fic pondus quod ab D ad pondus quod ab E ſuſtinetur.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index