Borro, Girolamo
,
De motu gravium et levium
,
1575
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 316
>
Scan
Original
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 316
>
page
|<
<
of 316
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000957
">
<
pb
pagenum
="
142
"
xlink:href
="
011/01/162.jpg
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
priè non mouentur: maior eſt inductione manifeſta, Animal
<
lb
/>
enim omne à ſe per ſe propriè mouetur; ideo ad omnem loci
<
lb
/>
differentiam fertur. </
s
>
<
s
id
="
s.000958
">Maior etiam notissima est; & eius ſum
<
lb
/>
ma veritas ex eo conſtat, quod grauia elementa deorſum tan
<
lb
/>
tum, & non surſum, & leuia surſum tantum, & non deorſum
<
lb
/>
à natura incitantur.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000959
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Dicet quis: Ignis ad communem concaui lunæ locum à ſe
<
lb
/>
ipſo ferri æquè potest, perinde ac terra in ſingulas centri par
<
lb
/>
tes deſcendere valent: ergo ad omnes loci differentias, etiam
<
lb
/>
contrarias datum est illis à natura vt ferantur: ergo falſum
<
lb
/>
est id, quod vt verum aſſumpſimus, elementa ad contraria
<
lb
/>
loca non ferri.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000960
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ei qui hac ratione diſputauerit, reſponderemus: Ignis licet
<
lb
/>
ad communem concaui lunæ locum, & ad ſingulas loci illius
<
lb
/>
differentias licet vi, naturaque ſua ferri æquè possit: & terra
<
lb
/>
licet in omnem centri partem concitari valeat, ignis tamen
<
lb
/>
extra proprium locum poſitus ſic comparatus est à natura,
<
lb
/>
vt deſcendere nequeat; ſed tantum vt possit ſurſum aſcende
<
lb
/>
re: terræ item extra proprium locum conſtitutæ aſcendere
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
<
lb
/>
datur, ſed natura deſcendere tantum ei donatur: quapropter
<
lb
/>
non ad omnes loci differentias grauia, & leuia feruntur; ſed
<
lb
/>
ad terminatas, & à natura statutas.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000961
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Quarto eadem propoſitio hoc argumento ab Ariſtotele eo
<
lb
/>
dem loco confirmatur: Nullum continuum, per ſe propriè à
<
lb
/>
ſe ipſo mouetur, elementum quodlibet eſt continuum: ergo nul
<
lb
/>
lum elementum per ſe propriè à ſe ipſo mouetur: maior propo
<
lb
/>
ſitio probatur: dum minor quia nata, intacta derelinquitur.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000962
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Quod à ſe ipſo per ſe propriè mouetur, in
<
expan
abbr
="
partẽ
">partem</
expan
>
per ſe mo
<
lb
/>
tam, & in partem per ſe mouentem neceſſariò diuiditur; cum
<
lb
/>
omne, quod mouetur motorem à ſe ipſo distinctum habeat, vt
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>