Biancani, Giuseppe, Aristotelis loca mathematica, 1615

Table of figures

< >
[Figure 71]
[Figure 72]
[Figure 73]
[Figure 74]
[Figure 75]
[Figure 76]
[Figure 77]
[Figure 78]
[Figure 79]
[Figure 80]
[Figure 81]
[Figure 82]
[Figure 83]
[Figure 84]
[Figure 85]
[Figure 86]
[Figure 87]
[Figure 88]
[Figure 89]
[Figure 90]
[Figure 91]
[Figure 92]
[Figure 93]
[Figure 94]
[Figure 95]
[Figure 96]
[Figure 97]
[Figure 98]
[Figure 99]
[Figure 100]
< >
page |< < of 355 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.002768">
                <pb pagenum="162" xlink:href="009/01/162.jpg"/>
                <figure id="id.009.01.162.1.jpg" place="text" xlink:href="009/01/162/1.jpg" number="90"/>
                <lb/>
              quidem duo triangula ſunt ſimi­
                <lb/>
              lia, & rectè concluditur F Y, mi­
                <lb/>
              nus eſſe quàm D Y, ſed tamen
                <lb/>
              non videntur iſta propoſitum
                <lb/>
              oſtendere, quod erat, plus nauim
                <lb/>
              procedere, quàm palmulam re­
                <lb/>
              trocedere. </s>
              <s id="s.002769">Fateor quidem tex­
                <lb/>
              tum hunc eſſe obſcuriſſimum,
                <lb/>
                <expan abbr="idq́">idque</expan>
              ; propterea fortè quia eſt admodum corruptus, præſertim circa chara­
                <lb/>
              cteres, qui corrigendi ſunt vti nos facimus. </s>
              <s id="s.002770">neſcio qua ratione Piccolomi­
                <lb/>
              neus videatur ſibi locum hunc explicaſſe. </s>
              <s id="s.002771">Forſitan addenda ſunt nonnulla
                <lb/>
              hoc pacto; cum initio remigationis ponamus remum in ſitu A B, in fine ve­
                <lb/>
              rò primæ impulſionis in D F, ſcalmum verò circa medium remi in G, pri­
                <lb/>
              mo; vltimo erit etiam circa medium D F, vbi H, quare ſcalmus tranſlatus
                <lb/>
              eſt à G, ad H,
                <expan abbr="totaq́">totaque</expan>
              ; G H, perficit, quam deberet Ariſtot. vt ſibi conſtaret
                <lb/>
              probare eſſe maiorem ipſa B F, quam palmula obiuit, & conſequenter pro­
                <lb/>
              baſſet nauigium plus proceſſiſſe, quàm palmula receſſerit: quod propoſue­
                <lb/>
              rat. </s>
              <s id="s.002772">Verum hoc non demonſtrat;
                <expan abbr="neq;">neque</expan>
              ex præmiſſis deduci poteſt. </s>
              <s id="s.002773">poſtea
                <lb/>
              ſubdit
                <emph type="italics"/>
              (Stans autem erit medium vbi eſt G, in contrarium enim ipſi, qu
                <foreign lang="grc"/>
              od in mari
                <lb/>
              eſt, extremo B, procedit, vbi extremum in nauigio eſt A, non procederet autem
                <lb/>
              vbi est D, niſi commoueretur nauigiŭm, & eò transferretur vbi eſt remi principium)
                <emph.end type="italics"/>
                <lb/>
              vbi in textu mendosè legitur C, pro G.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.002774">Senſus porrò horum verborum eſt hic; ſi remus circa ſcalmum G, verte­
                <lb/>
              retur, & tamen nauis ab eo non propelleretur, ſed ſtaret, tunc medium na­
                <lb/>
              uis maneret vbi G, per motum enim remi impellitur in contrarias partes
                <lb/>
              ipſi palmulæ B, quæ eſt in mari, quia ſequitur motum alterius extremi A,
                <lb/>
              manubrij ſcilicet remi, qui eſt in naui: quod autem nauigium à remo mo­
                <lb/>
              neatur, ſignum eſt, quia manubrium A, non procederet vbi eſt D, niſi pari­
                <lb/>
              ter cum remo nauigium illorſum conſequeretur. </s>
              <s id="s.002775">Hæc quidem Ariſt. circa
                <lb/>
              motum nauigij imperfectè admodum niſi textus corruptionem cauſetur, di­
                <lb/>
              xiſſe videatur. </s>
              <s id="s.002776">Quapropter operæpretium me facturum exiſtimo, ſi Petri
                <lb/>
              Nonij acutiſſimi Mathematici, ſubtiliſſimas,
                <expan abbr="ſcituq́">ſcituque</expan>
              ; digniſſimas in præſens
                <lb/>
              problema annotationes hoc loco deſcripſero, ex quibus perfectè, ac ma­
                <lb/>
              thematicè toti huic quæſtioni fit ſatis, quæ ſic ſe habent.</s>
            </p>
            <p type="head">
              <s id="s.002777">
                <emph type="italics"/>
              In Problema Mechanicum Arist. de motu Nauigij
                <lb/>
              ex remis, annotatio Petri Nonij.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.002778">Cvm olim diſcipulis noſtris mechanicas Ariſt. quæſtiones interpre­
                <lb/>
              taremur, nonnulla circa problema illud annotauimus, cur magis
                <lb/>
              procedat nauigium, quam remi palmula in contrarium. </s>
              <s id="s.002779">Ariſtot.
                <lb/>
              enim ratiocinatio obſcura eſt; quam nos tamen, vt aliquid lucis
                <lb/>
              haberet, ad hunc modum explicauimus; & propter materiæ ſimilitudinem
                <lb/>
              hiſce noſtris libris de nauigandi ratione adiunximus. </s>
              <s id="s.002780">Supponit autem ipſe
                <lb/>
              auctor remi palmulam retrocedere, quoties nauigium in anteriora </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>