1maioribus nauibus.
Qui enim erunt zygitæ in
quadraginta ordinum naue Ptolemæi regis? qui
thalamitæ? Præterea quî fieri poteſt, ut uel decem
tabulatorum, ne dicam quadraginta nauis in ma
ri nauiget, & tabulata ipſa ſupra aquam extent,
& non pluribus partibus aqua demergantur? Pau
ſanias in Atticis miraculi loco refert, nauigium De
li fuiſſe, quod à cataſtromate ad aquam nouem re
miges haberet, nullumque ad ſuam ætatem illud
magnitudine ſuperaſſe. uerum præſtiterit ipſius
Pauſanię uerba adſcribere, quae, ut ingenue fatear,
non ſatis nobis intelliguntur. ſed ſic habent, niſi
ſi corruptus ſit codex: Τὸ δὲ ἐν δήλῳ πλοῖον οὐδένα πω νική
σαντα οἶδα, καθῆκον ἐς ἐννέα ἐρέτας ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων. Vn
deciremem tamen Demetrij legerat, opinor, Pau
ſanias. Quare ordines remorum non poſſunt ſic in
telligi, ut diximus ex enarratore Ariſtophanis, cum
ea ratione multa nauigia ordine remorum illud
quod in Delo erat, multis partib9 ſuperarint. Fue
re enim (ut ſuprà docuimus, uel Pauſanias ignora
re potuit) X. XI. XII. XV. XX. remorum ordines,
Excogitanda ergo nobis alia ratio, quam ab ipſo
enarratore Ariſtophanis hauriemus: nec tamen
fuiſſe eundem exiſtimandum eſt, cum ſecum ex dia
metro pugnet. Subdit enim quod magis fit nobis
ueriſimile: Θρανίτης οὖν ὁ πρὸς τὴν πρύμναν, ξυγίτης ὁ μέσος,
θαλαμίτης ὁ πρὸς πρώραν. id eſt: Thranites igitur eſt is
qui ad puppim remigat, zygites qui in media na
ui, thalamites qui ad proram. Vt nauis ipſa per lon
quadraginta ordinum naue Ptolemæi regis? qui
thalamitæ? Præterea quî fieri poteſt, ut uel decem
tabulatorum, ne dicam quadraginta nauis in ma
ri nauiget, & tabulata ipſa ſupra aquam extent,
& non pluribus partibus aqua demergantur? Pau
ſanias in Atticis miraculi loco refert, nauigium De
li fuiſſe, quod à cataſtromate ad aquam nouem re
miges haberet, nullumque ad ſuam ætatem illud
magnitudine ſuperaſſe. uerum præſtiterit ipſius
Pauſanię uerba adſcribere, quae, ut ingenue fatear,
non ſatis nobis intelliguntur. ſed ſic habent, niſi
ſi corruptus ſit codex: Τὸ δὲ ἐν δήλῳ πλοῖον οὐδένα πω νική
σαντα οἶδα, καθῆκον ἐς ἐννέα ἐρέτας ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων. Vn
deciremem tamen Demetrij legerat, opinor, Pau
ſanias. Quare ordines remorum non poſſunt ſic in
telligi, ut diximus ex enarratore Ariſtophanis, cum
ea ratione multa nauigia ordine remorum illud
quod in Delo erat, multis partib9 ſuperarint. Fue
re enim (ut ſuprà docuimus, uel Pauſanias ignora
re potuit) X. XI. XII. XV. XX. remorum ordines,
Excogitanda ergo nobis alia ratio, quam ab ipſo
enarratore Ariſtophanis hauriemus: nec tamen
fuiſſe eundem exiſtimandum eſt, cum ſecum ex dia
metro pugnet. Subdit enim quod magis fit nobis
ueriſimile: Θρανίτης οὖν ὁ πρὸς τὴν πρύμναν, ξυγίτης ὁ μέσος,
θαλαμίτης ὁ πρὸς πρώραν. id eſt: Thranites igitur eſt is
qui ad puppim remigat, zygites qui in media na
ui, thalamites qui ad proram. Vt nauis ipſa per lon