Fabri, Honoré
,
Tractatus physicus de motu locali
,
1646
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 42
[out of range]
>
<
1 - 30
31 - 42
[out of range]
>
page
|<
<
of 491
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
id
="
N15AC3
">
<
p
id
="
N18F31
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N18F3B
">
<
pb
pagenum
="
131
"
xlink:href
="
026/01/163.jpg
"/>
tunc enim deſcendunt inæqualiter, ſiue diuerſæ materiæ & diuerſæ fi
<
lb
/>
guræ; </
s
>
<
s
id
="
N18F48
">tunc enim deſcendunt modò æqualiter, modò inæqualiter; </
s
>
<
s
id
="
N18F4C
">æquali
<
lb
/>
ter certè, cum figura compenſat materiam; </
s
>
<
s
id
="
N18F52
">cum verò non compenſat,
<
lb
/>
inæqualiter pro rata; </
s
>
<
s
id
="
N18F58
">denique ſi comparentur duo corpora cum diuerſis
<
lb
/>
mediis; primo inuenienda eſt proportio motuum vtriuſque in eodem
<
lb
/>
tùm ſingulorum in diuerſis mediis, vt ſuprà dictum eſt. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N18F60
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N18F62
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Theorema
<
emph.end
type
="
italics
"/>
124.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N18F6E
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N18F70
">
<
emph
type
="
italics
"/>
In modico vacuo omnia æquè velociter deſcenderent
<
emph.end
type
="
italics
"/>
: </
s
>
<
s
id
="
N18F79
">Probatur, quia tota
<
lb
/>
diuerſitas vel inæqualitas mediorum petitur à diuerſa proportione acti
<
lb
/>
uitatis cum reſiſtentia medij per Ax. 5. ſed in vacuo nulla eſt reſiſten
<
lb
/>
tia; </
s
>
<
s
id
="
N18F83
">igitur nulla proportio; igitur nulla ratio motus inæqualis. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N18F87
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N18F89
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Theorema
<
emph.end
type
="
italics
"/>
125.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N18F95
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N18F97
">
<
emph
type
="
italics
"/>
In motu natur aliter accelerato deorſum creſcit reſistentia medij ſingulis in
<
lb
/>
ſtantibus
<
emph.end
type
="
italics
"/>
: </
s
>
<
s
id
="
N18FA2
">probatur, quia ſingulis inſtantibus plures partes medij ſunt
<
lb
/>
ſuperandæ; </
s
>
<
s
id
="
N18FA8
">creſcunt enim ſpatia, vt conſtat ex dictis; igitur creſcit reſi
<
lb
/>
ſtentia ſingulis inſtantibus. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N18FAE
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N18FB0
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Theorema
<
emph.end
type
="
italics
"/>
126.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N18FBC
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N18FBE
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Creſcit reſistentia iuxta rationem ſpatiorum,
<
emph.end
type
="
italics
"/>
probatur; </
s
>
<
s
id
="
N18FC7
">quia creſcit iux
<
lb
/>
ta rationem plurium partium medij, quæ temporibus æqualibus percur
<
lb
/>
runtur; ſed eæ creſcunt iuxta rationem ſpatiorum, vt conſtat. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N18FCF
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N18FD1
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Theorema
<
emph.end
type
="
italics
"/>
127.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N18FDD
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N18FDF
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Hinc creſcit reſiſtentia iuxta rationem velocitatum ſingulis instantibus
<
emph.end
type
="
italics
"/>
; </
s
>
<
s
id
="
N18FE8
">
<
lb
/>
quæ ratio ſequitur progreſſionem arithmeticam ſimplicem numerorum
<
lb
/>
1.2.3.4.5.6. ex ſuppoſitione quòd tempus conſtet ex partibus finitis actu; </
s
>
<
s
id
="
N18FEF
">
<
lb
/>
nam eodem modo creſcit velocitas, quo creſcunt numeri prædicti; </
s
>
<
s
id
="
N18FF4
">ſed
<
lb
/>
eodem modo creſcunt ſpatia, ſi dumtaxat accipiantur in ſingulis inſtan
<
lb
/>
tibus; </
s
>
<
s
id
="
N18FFC
">reſiſtentia creſcit iuxta rationem ſpatiorum; igitur iuxta ratio
<
lb
/>
nem velocitatum. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N19002
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N19004
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Scholium.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N19010
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N19012
">Obſeruabis, ſi tempus conſtet ex infinitis actu partibus, ita vt ſingu
<
lb
/>
læ partes motus ſingulis partibus temporis & infinitæ infinitis reſpon
<
lb
/>
deant; </
s
>
<
s
id
="
N1901A
">non poteſt eſſe alia progreſſio, in qua fiat acceleratio motus na
<
lb
/>
turalis, quàm illa Galilei iuxta hos numeros 1. 3. 5. 7. vt conſtat ex dictis
<
lb
/>
per illud Principium; </
s
>
<
s
id
="
N19022
">
<
emph
type
="
italics
"/>
æqualibus temporibus æqualia acquiruntur velocita
<
lb
/>
tis momenta
<
emph.end
type
="
italics
"/>
; </
s
>
<
s
id
="
N1902D
">ſi verò tempus conſtat ex finitis inſtantibus æqualibus, nul
<
lb
/>
la datur progreſſio motus naturaliter accelerati; </
s
>
<
s
id
="
N19033
">quia motus accelerari
<
lb
/>
non poteſt; </
s
>
<
s
id
="
N19039
">ne ſcilicet eodem inſtanti mobile ſit in pluribus locis adæ
<
lb
/>
quatis; denique ſi tempus conſtat ex finitis inſtantibus actu, & infinitis
<
lb
/>
potentiâ, non poteſt eſſe alia progreſſio huius accelerationis, quam hæc
<
lb
/>
noſtra iuxta numeros toties repetitos 1.2.3.4.5. attamen quia illa finita
<
lb
/>
inſtantia ſunt ferè innumera in qualibet parte ſenſibili temporis, in
<
lb
/>
praxi ſine ſenſibili errore in partibus temporis ſenſibilibus poſſumus </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>