164158SIM. PORTII COMMENTAR.
grorum, nigra:
variorum permiſtorumq́.
partim alba,
partim nigra eſſe conſpicitur. At in homine, cutis
nulla cauſa eſt. qui enim ſunt albi, admodum nigros
habent capillos. cauſa eſt, quòd homo omnium maxi
mè tenuẽ cutem habet, pro magnitudine. itaque ni-
hil ad pilorum mutationem cutis valet, imò præ ſua
imbecillitate ipſa mutatur, & vel à Sole, vel à flatu
redditur nigrior, nec pili vllo pacto cum eo mutan-
tur. at verò in cęteris cutis vim loci prę ſua craſsitudi
ne obtinet. itaq. fit, vt pili pro cute immutentur: cutis
autem ipſa nihil à flatu aut Sole afficiatur. Hactenus
Ariſtoteles, quæ etſi ſpecie videntur iis quæ hîc di-
cuntur refragari, quòd hic doceat in hominibus pi-
los ſequi cutem, cutiſque colorem: tamen, meo iudi-
cio, locus eſt à minori. ſi de quo minus videtur ineſſe
& ineſt: ergo de quo magis. Sed minus videtur in ho-
mine pilus ſequi naturam cutis, & tamen in aliquib.
ſequitur, vt qui cutem habent reffam, iis etiam pili
ex albo reffeſcunt, & quadantenus imitantur cu-
tem: ergo magis in aliis animalibus. Similiter ſi pars
aliqua alba macula vel vitiligine vitiatur, etiam pili
co loco cani & candidi generãtur. & hoc voluit cum
dixit in exemplari ἐξανθήση λέυκη id eſt effioruerit albũ
id eſt vitiligo, quæ ſibi nomen inuenit ab albedine.
At varietas in animalib. accidit ſecundum naturam,
non ex affectu, vt pili ſint varii, quibus cutis varia eſt.
Concludit ergo, quòd pili & pennæ cutes ſequun-
tur. nam reliqua deſunt in manuſcripto. attamẽ ſi ad-
mittẽda videntur, poſſent ad id accommodari, quod
alibi Ariſtoteles animalia quædam eſſe toticolora di-
xit, quæ hic vocat vnicolara. Quare pilus & penna
cutem ſequuntur, & ſecundum partem, ſi varia eſt cu
tis, & ſecundum totum, ſi vniformis reperitur, vt
partim nigra eſſe conſpicitur. At in homine, cutis
nulla cauſa eſt. qui enim ſunt albi, admodum nigros
habent capillos. cauſa eſt, quòd homo omnium maxi
mè tenuẽ cutem habet, pro magnitudine. itaque ni-
hil ad pilorum mutationem cutis valet, imò præ ſua
imbecillitate ipſa mutatur, & vel à Sole, vel à flatu
redditur nigrior, nec pili vllo pacto cum eo mutan-
tur. at verò in cęteris cutis vim loci prę ſua craſsitudi
ne obtinet. itaq. fit, vt pili pro cute immutentur: cutis
autem ipſa nihil à flatu aut Sole afficiatur. Hactenus
Ariſtoteles, quæ etſi ſpecie videntur iis quæ hîc di-
cuntur refragari, quòd hic doceat in hominibus pi-
los ſequi cutem, cutiſque colorem: tamen, meo iudi-
cio, locus eſt à minori. ſi de quo minus videtur ineſſe
& ineſt: ergo de quo magis. Sed minus videtur in ho-
mine pilus ſequi naturam cutis, & tamen in aliquib.
ſequitur, vt qui cutem habent reffam, iis etiam pili
ex albo reffeſcunt, & quadantenus imitantur cu-
tem: ergo magis in aliis animalibus. Similiter ſi pars
aliqua alba macula vel vitiligine vitiatur, etiam pili
co loco cani & candidi generãtur. & hoc voluit cum
dixit in exemplari ἐξανθήση λέυκη id eſt effioruerit albũ
id eſt vitiligo, quæ ſibi nomen inuenit ab albedine.
At varietas in animalib. accidit ſecundum naturam,
non ex affectu, vt pili ſint varii, quibus cutis varia eſt.
Concludit ergo, quòd pili & pennæ cutes ſequun-
tur. nam reliqua deſunt in manuſcripto. attamẽ ſi ad-
mittẽda videntur, poſſent ad id accommodari, quod
alibi Ariſtoteles animalia quædam eſſe toticolora di-
xit, quæ hic vocat vnicolara. Quare pilus & penna
cutem ſequuntur, & ſecundum partem, ſi varia eſt cu
tis, & ſecundum totum, ſi vniformis reperitur, vt