Viviani, Vincenzo, De maximis et minimis, geometrica divinatio : in qvintvm Conicorvm Apollonii Pergaei

Table of contents

< >
[191.] THEOR. XLV. PROP. XCI.
[192.] COROLL. I.
[193.] COROLL. II.
[194.] THEOR. XLVI. PROP. XCII.
[195.] THEOR. XLVIII. PROP. XCIII.
[196.] PROBL. XXXIV. PROP. XCIV.
[197.] PROBL. XXXV. PROP. XCV.
[198.] PROBL. XXXVI. PROP. XCVI.
[199.] THEOR. XLVIII. PROP. XCVII.
[200.] COROLL.
[201.] THEOR. IL. PROP. IIC.
[202.] THEOR. L. PROP. IC.
[203.] THEOR. LI. PROP. C.
[204.] PRIMI LIBRI FINIS.
[205.] ADDENDA LIB. I.
[206.] Pag. 74. ad finem Prim. Coroll.
[207.] Ad calcem Pag. 78. COROLL. II.
[208.] Pag. 87. ad finem Moniti.
[209.] Pag. 123. poſt Prop. 77. Aliter idem, ac Vniuerſaliùs.
[210.] COROLL.
[211.] Pag. 131. poſt Prop. 84.
[212.] Pag. 144. ad calcem Prop. 93.
[213.] SCHOLIVM.
[214.] Pag. 147. ad finem Prop. 97.
[215.] FINIS.
[216.] DE MAXIMIS, ET MINIMIS GEOMETRICA DIVINATIO In Qvintvm Conicorvm APOLLONII PERGÆI _IAMDIV DESIDERATVM._ AD SER ENISSIMVM PRINCIPEM LEOPOLDVM AB ETRVRIA. LIBER SECVNDVS. _AVCTORE_ VINCENTIO VIVIANI.
[217.] FLORENTIÆ MDCLIX. Apud Ioſeph Cocchini, Typis Nouis, ſub Signo STELLÆ. _SVPERIORVM PERMISSV._
[218.] SERENISSIMO PRINCIPI LEOPOLODO AB ETRVRIA.
[219.] VINCENTII VIVIANI DE MAXIMIS, ET MINIMIS Geometrica diuinatio in V. conic. Apoll. Pergæi. LIBER SECVNDVS. LEMMA I. PROP. I.
[220.] LEMMA II. PROP. II.
< >
page |< < (141) of 347 > >|
165141
THEOR. XLVI. PROP. XCII.
Si Parabolen, vel Hyperbolen, aut Ellipſim circa maiorem
axim recta linea, præter ad verticem contingat, cui à tactu ducta
ſit perpendicularis axi occurrens;
circulus, cuius centrum ſit idem
occurſus, radius verò ſit ipſa perpẽdicularis erit ſectioni inſcriptus.
Si autem Ellipſis fuerit circa minorem axim, cui prædicta per-
pendicularis occurrat, circulus ex ea tanquam radio, at centro fa-
cto ipſo occurſu, erit eidem Ellipſi circumſcriptus.
ESto ABC, Parabole, vel Hyperbole, in prima figura, aut Ellipſis in ſe-
cunda, circa maiorem axim BO;
vel circa minorẽ, vt in tertia, quarum
vertex B, &
ad aliud punctum quædam contingens EF, cui ducta ſit perpen-
dicularis ED, quæ axi occurret in D, quo facto centro, &
interuallo 1188. h. circulus EGHI deſcribatur. Dico primùmhunc, in prima, & ſecunda figu-
ra, datæ ſectioni eſſe inſcriptum.
130[Figure 130]
Applicata enim EH, ſecans axim in L, & iuncta DH. Cum in triangulis
ELD, HLD anguli ad L ſint recti, &
latera EL, LD æqualia lateribus HL,
LD, erit baſis DE æqualis DH, exquo circulus ex DE tranſibit omnino per
H, ideoque coni-ſectio, &
circulus, ſunt binæ ſectiones ſimul adſcriptæ
(cum earum diametri, &
applicatæ ſimul congruant) quæ in ijſdem extre-
mis communis applicatæ EH ſimul conueniunt, atque ad eorum alterum E,
eadem recta EF vtranque ſectionem contingit, nempe ſectionem ABC, ex
ſuppoſitione, &
circulum EGHI, cum EF ſit ad extremum ſemi-diametri
ED perpendicularis, atque vertex circuli G cadit infra B verticem ſectionis,
cum ſit DB maior DE, ſiue maior DG, quare circulus ex DE erit 22ibideni.33@ 1. h. inſcriptus.
Quod primò erat, & c.
AMpliùs, dico in tertia figura, prædictum circulum EGHI eſſe datæ El-
lipſi ABCO circumſcriptum.
Nam facta eadem conſtructione, ac ſupra oſtendetur pariter

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index