Lucretius
,
De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text)
,
1893
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 258
>
Scan
Original
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 258
>
page
|<
<
of 258
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
n
="
5
">
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001190
">
<
pb
xlink:href
="
082/01/166.jpg
"
pagenum
="
204
"/>
efficiunt clades! quid luxus desidiaeque?</
s
>
<
s
id
="
s.001191
">
<
lb
/>
haec igitur qui cuncta subegerit ex animoque
<
lb
/>
expulerit dictis, non armis, nonne decebit
<
lb
/>
hunc hominem numero divom dignarier esse?</
s
>
<
s
id
="
s.001192
">
<
lb
/>
cum bene praesertim multa ac divinitus ipsis
<
lb
/>
immortalibu' de divis dare dicta suerit
<
lb
/>
atque omnem rerum naturam pandere dictis.
<
lb
/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001193
">Cuius ego ingressus vestigia dum rationes
<
lb
/>
persequor ac doceo dictis, quo quaeque creata
<
lb
/>
foedere sint, in eo quam sit durare necessum
<
lb
/>
nec validas valeant aevi rescindere leges,
<
lb
/>
quo genere in primis animi natura reperta est
<
lb
/>
nativo primum consistere corpore creta
<
lb
/>
nec posse incolumis magnum durare per aevom,
<
lb
/>
sed simulacra solere in somnis fallere mentem,
<
lb
/>
cernere cum videamur eum quem vita reliquit,
<
lb
/>
quod superest, nunc huc rationis detulit ordo,
<
lb
/>
ut mihi mortali consistere corpore mundum
<
lb
/>
nativomque simul ratio reddunda sit esse;
<
lb
/>
et quibus ille modis congressus materiai
<
lb
/>
fundarit terram caelum mare sidera solem
<
lb
/>
lunaique globum; tum quae tellure animantes
<
lb
/>
extiterint, et quae nullo sint tempore natae;
<
lb
/>
quove modo genus humanum variante loquella
<
lb
/>
coeperit inter se vesci per nomina rerum;
<
lb
/>
et quibus ille modis divom metus insinuarit
<
lb
/>
pectora, terrarum qui in orbi sancta tuetur
<
lb
/>
fana lacus lucos aras simulacraque divom. </
s
>
<
s
id
="
s.001193a
">
<
lb
/>
praeterea solis cursus lunaeque meatus
<
lb
/>
expediam qua vi flectat natura gubernans;
<
lb
/>
ne forte haec inter caelum terramque reamur
<
lb
/>
libera sponte sua cursus lustrare perennis
<
lb
/>
morigera ad fruges augendas atque animantis,
<
lb
/>
neve aliqua divom volvi ratione putemus.</
s
>
<
lb
/>
<
s
id
="
s.001194
">nam bene qui didicere deos securum agere aevom,
<
lb
/>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>