Guevara, Giovanni di
,
In Aristotelis mechanicas commentarii
,
1627
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 303
>
Scan
Original
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 303
>
page
|<
<
of 303
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
id
="
N10019
">
<
p
id
="
N14A9F
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N14AC0
">
<
pb
pagenum
="
158
"
xlink:href
="
005/01/166.jpg
"/>
prehenderit, eo facilius tollat atque confringat. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N14AD7
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N14AD9
">Huius igitur cauſam eam eſſe, inquit Ariſtoteles. </
s
>
<
s
id
="
N14ADD
">Nam
<
lb
/>
explicatus motus, qui fit in fractione ligni, eſt motus circu
<
lb
/>
laris, cuius centrum conſtituitur genu vel pes, ſeu punctum
<
lb
/>
ligni medium, quod ſuffultum illis quieſcit. </
s
>
<
s
id
="
N14AE6
">Dimidia verò
<
lb
/>
ipſius ligni confringendi dum inclinantur ſe
<
expan
abbr
="
habẽt
">habent</
expan
>
tanquam
<
lb
/>
duo ſemidiametri circulariter ducti angulum efficientes in
<
lb
/>
ipſo centro circuli quem deſcribunt. </
s
>
<
s
id
="
N14AF3
">Quanto autem remo
<
lb
/>
tius à centro fuerit quodcumque circulariter moueri de
<
lb
/>
bet, tanto facilius mouetur. </
s
>
<
s
id
="
N14AFA
">Facilius ergo manus dictum
<
lb
/>
motum perficient ſi longius, quàm ſi propius genu, vel
<
expan
abbr
="
pe-dẽ
">pe
<
lb
/>
dem</
expan
>
, lignum apprehenderint. </
s
>
<
s
id
="
N14B05
">
<
expan
abbr
="
Cumq.
">Cumque</
expan
>
ex hac motione, &
<
lb
/>
inclinatione vtriuſque dimidij procedat ipſa fractio ligni, ſe
<
lb
/>
quitur etiam facilius longè quàm propè diductis manibus
<
lb
/>
ipſum lignum confringi. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N14B11
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N14B13
">Cur autem non obſtante prædicta diſparitate in modo,
<
lb
/>
quo frangitur lignum, cæteris paribus difficilius
<
expan
abbr
="
fuãgatur
">frangatur</
expan
>
<
lb
/>
ſi craſsius ipſum ſit, quàm ſi gracilius, non docet Ariſtote
<
lb
/>
les. </
s
>
<
s
id
="
N14B23
">Ex ipſa
<
expan
abbr
="
tamẽ
">tamen</
expan
>
rei natura quiſque ſtatim intelliget abſque
<
lb
/>
eo, quod recurrat cum Baldo ad rationem illam angulati
<
lb
/>
vectis, quam dicit habere
<
expan
abbr
="
vtrumq.
">vtrumque</
expan
>
dimidium ligni prærupti.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
N14B33
">Siquidem cum tota difficultas, quæ reperitur in fractione
<
lb
/>
ligni oriatur ex reſiſtentia partium ſeparandarum, eo quod
<
lb
/>
hæ inter ſe naturali nexu coniunctæ, neceſſariò obſtent ſe
<
lb
/>
parationi ab inuicem: quo plures fuerint ipſæ partes, eo ma
<
lb
/>
gis obſtabunt,
<
expan
abbr
="
difficiliusq.
">difficiliusque</
expan
>
proinde per earum diuiſionem
<
lb
/>
lignum quodlibet ex ipſis compoſitum confringetur. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N14B44
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N14B46
">Illud etiam hic quæri poſſet, quod Ariſtoteles prætermi
<
lb
/>
ſit, cur prius ex parte ſuperiori, ac extra angulum, quem effi
<
lb
/>
ciunt dimidia ligni inclinata, quàm ex parte inferiori in cu
<
lb
/>
ſpide ipſius anguli vbi
<
expan
abbr
="
cẽtrum
">centrum</
expan
>
motionis conſtituitur, fractio
<
lb
/>
ipſa ligni ſequatur. </
s
>
<
s
id
="
N14B55
">Facilisque erit reſponſio ſi dicamus id
<
lb
/>
fieri, quia illæ partes continui in fractione prius ab inuicem
<
lb
/>
ſeparantur, quæ & citius & longius coguntur diſcedere: In
<
lb
/>
fractione autem ligni per inclinationem, & complicationem
<
lb
/>
vtriuſque dimidij, ex partibus craſsitiei, quæ ab inuicem di-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>