Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Table of contents

< >
[4.18.] Quomodo dignoſcatur proportio uelocitatis duorum ſimilium corporum omogeniorum inaqualium. CAP. XVIII.
[4.19.] Quam ſit inanis ab Ariſtotele ſuſcepta demonſtratio quod uacuum non detur. CAP. XIX.
[4.20.] Non ſatis dilucidè Ariſtotelem de loco ratiocinatum fuiße. CAP. XX.
[4.21.] Vtrum bene Aristoteles ſenſerit de infinito. CAP. XXI.
[4.22.] Exagitatur ab Ariſtotele adductatemporis definitio. CAP. XXII.
[4.23.] Motum rectum eſſe continuum, uel dißentiente Ariſtotele. CAP. XXIII.
[4.24.] Idem uir grauisſimus an bene ſenſerit de motibus corporum uiolentis & natur alibus. CAP. XXIIII.
[4.25.] Motum rectum & natur alem non eſſe primo & per ſe quicquid Ariſtoteli uiſum ſit. CAP. XXV.
[4.26.] Omne corpus eſſe in loco proprio graue, ut Aristoteli placuit, non eft admittendum. CAP. XXVI.
[4.27.] Haud admittendam opinionem Principis Peripateticorum de circulo, & ſpbæra. CAP. XXVII.
[4.28.] Occultam fuiße grauisſimo Stagirit & canſam ſcintilla-tionis ſtellarum. CAP. XXVIII.
[4.29.] Daricontinuum infinitum motum ſuper rectam at que finitam lineam. CAP. XXIX.
[4.30.] Non eſſe ſolis calorem à motu localι ipſius corporis ſolaris, ut Ariſtoteli placuit. CAP. XXX.
[4.31.] Vnde caloris ſolis prode at incrementum & state, et byeme decrementum. CAP. XXXI.
[4.32.] Nullum corpus ſenſus expers à ſono offendi, præterquam Aristoteles crediderit. CAP. XXXII.
[4.33.] Pytagoreorum opinionem de ſonitu corporum cælestium non fuiſſe ab Aristotele ſublatam. CAP. XXXIII.
[4.34.] Deraro et denſo nonnulla, minus diligenter à Peripateticis perpenſa. CAP. XXXIIII.
[4.35.] Motum rectum curuo poſſe comparari etiam diſentiente Ariſtotele. CAP. XXXV.
[4.36.] Minus ſufficienter exploſam fuiſſe ab Ariſtotele opinionem cre-dentium plures mundos exiſtere. CAP. XXXVI.
[4.37.] Anrectè loquutus ſit Phyloſopbus de extenſione luminis per uacuum. CAP. XXXVII.
[4.38.] An rectè phyloſophiœ penus Ariſtoteles ſenſerit de loco im-pellendo à pyramide. CAP. XXXVIII.
[4.39.] Examinatur quam ualida ſit ratio Aristotelis de inalterabilitate Cœli. CAP. XXXIX.
[5.] IN QVINTVM EVCLIDIS LIBRVM
[Item 5.1.]
[5.1.1.] Horum autem primum est.
[5.1.2.] SECVNDVM.
[5.1.3.] TERTIVM. Quę est εuclidis ſeptima propoſitio.
[5.1.4.] QVARTVM. εuclidis uerò nona propoſitio.
[5.1.5.] QVINTVM. Euclidis uerò octaua propoſitio.
[5.1.6.] SEXTVM. εuclidis uerò decima propoſitio.
< >
page |< < (154) of 445 > >|
166154IO. BAPT. BENED.
De uer a cauſa ſecundæ, & tertiæ quæstionis mechanicæ
ab Ariſtotele nonperſpecta.
CAP. XII.
ARiſtoteles in ſecunda quæſtionum mechanicarum quærens illius rationem ſic
ſcribit.
Cur ſiquidem ſurſum fuerit ſpartum quando deorſum lato pondere quiſpiam id
admouet rurſus aſcendit libra:
ſi autem deorſum conſtitutum fuerit non aſcendit,
ſed manet?
an quia ſurſum quidem ſparto exiſtente plus libræ extra perpendiculum
ſi (ſpartum enim eſt perpendiculum) quare neceſſe eſt deorſum ferriid, quod plus
eſt, quare & cætera.
Sed vera cauſa, vnde fiat, vt ſi ſpartum fuerit ſurſum, & brachium vnum
ipfius libræ deprimendo, & idem liberum deinde permittendo, ad ſitum ori-
zontalem redeat, non ſolum eſt maior quantitas ponderis brachiorum quæ iam præ
tergreſſa eſt vltra verticalem lineam, ſed etiam eſt longitudo brachij eleuati, quæ vl
tra verticalem lineam reperitur, vnde eius extremi pondus redditur grauius in pro-
portione, quam in hoc exemplo proponam, ſit .A.B. libra in ſitu orizontali, cuius
ſpartum ſit .E. ſuper ipſam.
& deprimentes brachium ipſius .A. vſque ad .F. eius ſitus
ſit in .F.H. vnde medium punctum .G. prætergreſſum erit lineam verticalem .V.Z. ver
ſus .B. quæ .V.Z. ſecabit brachium .F.G. in puncto .D. vnde .D.H. longius erit ipſo .
F.D
.
Nunc nobis ſupponendum eſt id,
quod veriſſimum exiſtit, dictam ſcilicet li
224[Figure 224] bram in ſitu .F.H. etiam ſi ſuſtineatur à pun-
cto .E. idem tamen futurum ac ſi ſuſtenta-
retur in puncto .D. vnde ſequitur, quod
pondus appenſum ex ipſa .H. ita grauius
reddatur, ipſo .F. in eadem propor-
tione, quæ maioreſt .D.H. ipſo .D.F. ob
rationes quas in primis huius tractatus ca-
pitibus poſui, vt etiam ſi .D.H. quodmate
riale eſſe ſupponitur, nullam planſe4;
graui-
tatem haberet, ſolustamem exceſſus vis pon
deris in .H. poſiti, longè maior pondere in
F. collocato pro maiorilongitudine ipſius
D.H. ſufficiat. ad præſtandum vt libra ad
ſitum orizontalem redeat.
In ſecunda deinde huius quęſtionis par
1313[Handwritten note 13] te, in qua ſcribit libram in ſitu, in quo poſi
ta eſt, firmam manere, toto cęlo aberrat, quia neceſſarium eſt, vt omninò cadat, eò uſque;
quò ſpartum ſurſum remaneat:
ablato tamen omni impedimento, quod nulla eget
probatione, cum natura ſua clariſſimè pateat.
Cauſa, deinde, vera tertiæ quæſtionis non eſt ea, quam Ariſtoteles ponit, ſed hu-
iuſmodi effectus ab eo, quod capitibus .4. et .5. huius tractatus propoſui originem
habet.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index