Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

Page concordance

< >
Scan Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="5">
            <p type="main">
              <s id="s.001194">
                <pb xlink:href="082/01/167.jpg" pagenum="205"/>
              si tamen interea mirantur qua ratione
                <lb/>
              quaeque geri possint, praesertim rebus in illis
                <lb/>
              quae supera caput aetheriis cernuntur in oris,
                <lb/>
              rursus in antiquas referuntur religiones
                <lb/>
              et dominos acris adsciscunt, omnia posse
                <lb/>
              quos miseri credunt, ignari quid queat esse,
                <lb/>
              quid nequeat, finita potestas denique cuique
                <lb/>
              quanam sit ratione atque alte terminus haerens.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001195">Quod superest, ne te in promissis plura moremur,
                <lb/>
              principio maria ac terras caelumque tuere;
                <lb/>
              quorum naturam triplicem, tria corpora, Memmi,
                <lb/>
              tris species tam dissimilis, tria talia texta,
                <lb/>
              una dies dabit exitio, multosque per annos
                <lb/>
              sustentata ruet moles et machina mundi.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001196">nec me animi fallit quam res nova miraque menti
                <lb/>
              accidat exitium caeli terraeque futurum,
                <lb/>
              et quam difficile id mihi sit pervincere dictis;
                <lb/>
              ut fit ubi insolitam rem adportes auribus ante
                <lb/>
              nec tamen hanc possis oculorum subdere visu
                <lb/>
              nec iacere indu manus, via qua munita fidei
                <lb/>
              proxima fert humanum in pectus templaque mentis.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001197">sed tamen effabor. </s>
              <s id="s.001198">dictis dabit ipsa fidem res
                <lb/>
              forsitan et graviter terrarum motibus ortis
                <lb/>
              omnia conquassari in parvo tempore cernes.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001199">quod procul a nobis flectat fortuna gubernans,
                <lb/>
              et ratio potius quam res persuadeat ipsa
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001200">(Qua prius adgrediar quam de re fundere fata
                <lb/>
              sanctius et multo certa ratione magis quam
                <lb/>
              Pythia quae tripode a Phoebi lauroque profatur,
                <lb/>
              multa tibi expediam doctis solacia dictis
                <lb/>
              religione refrenatus ne forte rearis
                <lb/>
              terras et solem et caelum, mare sidera lunam,
                <lb/>
              corpore divino debere aeterna manere,
                <lb/>
              proptereaque putes ritu par esse Gigantum
                <lb/>
              pendere eos poenas inmani pro scelere omnis
                <lb/>
              qui ratione sua disturbent moenia mundi
                <lb/>
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>