Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 248
>
Scan
Original
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001882
">
<
pb
pagenum
="
164
"
xlink:href
="
025/01/168.jpg
"/>
ſuperficies AB, & centrum illius G, premitur punctum G, non tantùm
<
lb
/>
per HG perpendicularem, verùm etiam per infirmas contentas inter
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.025.01.168.1.jpg
"
xlink:href
="
025/01/168/1.jpg
"
number
="
59
"/>
<
lb
/>
HG. AG, item inter GH, GB; nulla autem
<
lb
/>
eſt infra AB horizontàlem per quam punctum
<
lb
/>
G prematur, vt perſpicuum eſt, at verò punctum
<
lb
/>
A, versùs quod aqua effluere nititur, propria
<
lb
/>
gravitatione, non tantum premitur à perpendi
<
lb
/>
culari IA & ab aliis contentis inter IA, MA,
<
lb
/>
item inter IA, AB, ſed etiam ab aliis infra MA
<
lb
/>
ductis, vt à PA. idem dico de puncto B, item
<
lb
/>
que de aliis in totius marginis orbe diſpoſitis,
<
lb
/>
in quibus haud dubiè preſſio prævalet, vnde aquam in ſuperficiem con
<
lb
/>
vexam intumeſcere neceſſe ſit. </
s
>
<
s
id
="
s.001883
">Hinc quò major eſt vaſis ſuperficies mi
<
lb
/>
nùs intumeſcit; quia ad tumorem æquè altum; plus aquæ, vi preſſionis
<
lb
/>
attollendum eſſet; ſic vt jam dixi, per canaliculum anguſtiorem altiùs aſ
<
lb
/>
ſurgit aqua, per majorem ſeu laxiorem, minùs altè, eſt enim eadem pror
<
lb
/>
sùs ratio. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001884
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001885
"> Vnum mihi venit in mentem; neſcio vtrùm tuo calculo
<
lb
/>
probaturus ſis, Antime; redeo ad primum ſchema & ſuperficiem AB,
<
lb
/>
(
<
emph
type
="
italics
"/>
vid. Figuram in pag.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
161.) ſupremam ſcilicet, quam convexam eſſe ſuppo
<
lb
/>
no; ſuperficiem verò ML, excurrente canaliculo vſque ad DE, conca
<
lb
/>
vam; quo poſito, numquid dici poſſet, partes extremas A & B, quibus ma
<
lb
/>
jor vis preſſionis imprimitur, quam centro V efficere vt partes extremæ
<
lb
/>
alterius baſis ML, altiùs aſſurgant;
<
expan
abbr
="
centrũ
">centrum</
expan
>
verò minùs. </
s
>
<
s
id
="
s.001886
">Vnde vt ex hac in
<
lb
/>
æquali preſſionis vi baſis AB convexa evadit, ita & baſis ML concava. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001887
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001888
"> Quàm acute paralogizas, Auguſtine, ſupponamus enim baſim
<
lb
/>
in HK majoris canalis, & in R minoris, vtraque cava perſpicitur; vnde,
<
lb
/>
ni fallor, ruit tua ratio; quare vis illa preſſionis inæqualis, quæ incum
<
lb
/>
bit in ſuperficiem ſupremam AB, alium effectum præſtat, nimirum illum
<
lb
/>
quem dixi; attollit enim ſuperficiem AB ſupra libellam, eamque tornat
<
lb
/>
in convexam; ideò verò cava eſt ſuperficies HK; quia vis preſſionis in
<
lb
/>
O major eſt, quàm in H vel in K, quia ſub majore angulo incumbit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001889
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Chryſocom.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001890
"> Hoc jam ſuprà dixeras, ſed ne quid diſſimulem, non mihi
<
lb
/>
ſtatim occurrit demonſtratio illa geometrica, quam appellaſti quidem,
<
lb
/>
non tamen expoſuiſti. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001891
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001892
"> Ad prima elementa me reducis, Chryſocome, ſint latera va
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.025.01.168.2.jpg
"
xlink:href
="
025/01/168/2.jpg
"
number
="
60
"/>
<
lb
/>
ſis AE, BF; os verò AB; ſuperficies aquæ EF, cen
<
lb
/>
trum C, ſint anguli ACB, AEB, dico ACB eſſe
<
lb
/>
majorem, ducatur enim circulus per 3. puncta ABC,
<
lb
/>
fecat BE in D ; ducatur AD, anguli ADB, ACB ſunt
<
lb
/>
æquales quia ſuſtinent eundem arcum AB, ſed ADB
<
lb
/>
eſt major prædicto AEB, cùm ſit exterior; igitur an
<
lb
/>
gulus AEB eſt minor ACB; idem de quolibet alio
<
lb
/>
demonſtratur: ſed jam ad alia experimenta venia
<
lb
/>
mus, Sit ampulla A, de quà ſupra; aquæ ſuperfi-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>