1per maius ſpatium, quam minoris, ſiquidem maioris anguli maior eſt
ſubtenſa, cum anguli ſunt æquicruri prop. 26. lib. 1. A potentia verò
facilius eodem tempore mouetur aliquid per minus ſpatium: quam
per maius cum cætera paria ſunt.
ſubtenſa, cum anguli ſunt æquicruri prop. 26. lib. 1. A potentia verò
facilius eodem tempore mouetur aliquid per minus ſpatium: quam
per maius cum cætera paria ſunt.
An quia.] Prior cauſa eſt ad ſolutionem problematis, quæ hoc
ſyllogiſmo concludetur.
ſyllogiſmo concludetur.
Duo vectes ſimul iuncti multum mouent, & magnas moles
diſtrahunt.
diſtrahunt.
Cuneus eſt duo vectes, ijque ſibi inuicem contrarij: ſed
iuncti.
iuncti.
Cuneus igitur multum mouet, & magnas moles diſtrahet.
Syllogiſmi propoſitio confirmationem non habet: ſed hæc repeti po
teſt ex vnius vectis potentia anteà confirmata, quæ in duobus igitur
iunctis maior erit.
Syllogiſmi propoſitio confirmationem non habet: ſed hæc repeti po
teſt ex vnius vectis potentia anteà confirmata, quæ in duobus igitur
iunctis maior erit.
Vterque verò habet.] Confirmatio eſt aſſumptionis.
Vbi eſt longitudo duplex, hypomochlia duo, & pondus, ibi ſunt
duo vectes.
duo vectes.
In cuneo eſt vtrinque longitudo, labra rimæ quam ingredi
tur cuneus, ſunt hypomochlia: truncus findendus eſt
pondus.
tur cuneus, ſunt hypomochlia: truncus findendus eſt
pondus.
Eſt igitur cuneus duo vectes.
Præterea percuſſio.] Secunda eſt cauſa ad ſolutionem proble
matis, quod cuneus adigatur non ſimplici pulſu: ſed percuſſu, qui ve
hemens & celer eſt motus: iam motum autem mouendum vehemen
tius mouet. Percußio autem duobus fit modis, vel ex eo ipſo ſolo quod
percutit tanquam graui e loco ſuperiori deorſum incidente: at que hoc
quò grauius eſt, eò maior fit percußio: quin & quò longius diſtiterit
primum incidens, magis percutit. Graue enim vnumquodque dum
mouetur grauitatis magis aſſumit motum: quam quieſcens: & adhuc
magis quo longius mouet. quilibet enim aër addit ſuper motum iam
acquiſitum. Inde caſus lapidis aut ictus ab altiore loco grauius per
cutit: vel ex eo quidem quod percutit, ſed recto atque moto, ab aliqua
potentia percutiente, vt ſi per manubrium mallei, quod vna vel duæ
manus moueant. Certum eſt quod quò grauior erit malleus, & quò
longius manubrium, eò maior fiet percuſsio, vt ex præcedentibus ſatis
patere poteſt, cum malleus tanquam pondus à centro, quod eſt in ma
matis, quod cuneus adigatur non ſimplici pulſu: ſed percuſſu, qui ve
hemens & celer eſt motus: iam motum autem mouendum vehemen
tius mouet. Percußio autem duobus fit modis, vel ex eo ipſo ſolo quod
percutit tanquam graui e loco ſuperiori deorſum incidente: at que hoc
quò grauius eſt, eò maior fit percußio: quin & quò longius diſtiterit
primum incidens, magis percutit. Graue enim vnumquodque dum
mouetur grauitatis magis aſſumit motum: quam quieſcens: & adhuc
magis quo longius mouet. quilibet enim aër addit ſuper motum iam
acquiſitum. Inde caſus lapidis aut ictus ab altiore loco grauius per
cutit: vel ex eo quidem quod percutit, ſed recto atque moto, ab aliqua
potentia percutiente, vt ſi per manubrium mallei, quod vna vel duæ
manus moueant. Certum eſt quod quò grauior erit malleus, & quò
longius manubrium, eò maior fiet percuſsio, vt ex præcedentibus ſatis
patere poteſt, cum malleus tanquam pondus à centro, quod eſt in ma