Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

List of thumbnails

< >
161
161
162
162
163
163
164
164
165
165
166
166
167
167
168
168
169
169
170
170
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="5">
            <p type="main">
              <s id="s.001200">
                <pb xlink:href="082/01/168.jpg" pagenum="206"/>
              praeclarumque velint caeli restinguere solem
                <lb/>
              inmortalia mortali sermone notantes ;
                <lb/>
              quae procul usque adeo divino a numine distent,
                <lb/>
              inque deum numero quae sint indigna videri,
                <lb/>
              notitiam potius praebere ut posse putentur
                <lb/>
              quid sit vitali motu sensuque remotum. </s>
              <s id="s.001201">
                <lb/>
              quippe etenim non est, cum quovis corpore ut esse
                <lb/>
              posse animi natura putetur consiliumque;
                <lb/>
              sicut in aethere non arbor, non aequore salso
                <lb/>
              nubes esse queunt neque pisces vivere in arvis
                <lb/>
              nec cruor in lignis neque saxis sucus inesse. </s>
              <s id="s.001202">
                <lb/>
              certum ac dispositumst ubi quicquit crescat et insit. </s>
              <s id="s.001203">
                <lb/>
              sic animi natura nequit sine corpore oriri
                <lb/>
              sola neque a nervis et sanguine longiter esse. </s>
              <s id="s.001204">
                <lb/>
              quod si (posset enim multo prius) ipsa animi vis
                <lb/>
              in capite aut umeris aut imis calcibus esse
                <lb/>
              posset et innasci quavis in parte, soleret
                <lb/>
              tandem in eodem homine atque in eodem vase manere.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001205">quod quoniam nostro quoque constat corpore certum
                <lb/>
              dispositumque videtur ubi esse et crescere possit
                <lb/>
              seorsum anima atque animus, tanto magis infitiandum
                <lb/>
              totum posse extra corpus formamque animalem
                <lb/>
              putribus in glebis terrarum aut solis
                <emph type="italics"/>
              in
                <emph.end type="italics"/>
              igni
                <lb/>
              aut in aqua durare aut altis aetheris oris.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001206">haud igitur constant divino praedita sensu,
                <lb/>
              quandoquidem nequeunt vitaliter esse animata.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001207">Illud item non est ut possis credere, sedes
                <lb/>
              esse deum sanctas in mundi partibus ullis.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001208">tenvis enim natura deum longeque remota
                <lb/>
              sensibus ab nostris animi vix mente videtur;
                <lb/>
              quae quoniam manuum tactum suffugit et ictum,
                <lb/>
              tactile nil nobis quod sit contingere debet.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001209">tangere enim non quit quod tangi non licet ipsum.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001210">quare etiam sedes quoque nostris sedibus esse
                <lb/>
              dissimiles debent, tenues de corpore eorum;
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>