Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

List of thumbnails

< >
161
161
162
162
163
163
164
164
165
165
166
166
167
167
168
168
169
169
170
170
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001060">
                <pb pagenum="129" xlink:href="028/01/169.jpg"/>
                <emph type="italics"/>
              incipiat velocitate dupla, quo alterum per
                <emph.end type="italics"/>
              RO
                <emph type="italics"/>
              deſcendit
                <lb/>
              velocitate ſubdupla; tum neceſſe fuerit, vt quibuſlibet ſpa­
                <lb/>
              tij partibus continuò momenta temporis
                <emph.end type="italics"/>
              PM
                <emph type="italics"/>
              duplò matora
                <lb/>
              percurrantur, quam ſint momenta temporis
                <emph.end type="italics"/>
              RO,
                <emph type="italics"/>
              quæ ab
                <lb/>
              aliò mobili iiſdem partibus ſubdupla velocitate decurruntur.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.001061">Quo igitur spatio mobile lentius tempus
                <emph.end type="italics"/>
              RO
                <lb/>
                <figure id="id.028.01.169.1.jpg" xlink:href="028/01/169/1.jpg" number="38"/>
                <lb/>
                <emph type="italics"/>
              totum percurrerit, eodem alterum mobile duplò
                <lb/>
              velocius tempus
                <emph.end type="italics"/>
              PN
                <emph type="italics"/>
              etiam abſoluerit. </s>
              <s id="s.001062">Et quo­
                <lb/>
              niam te iudice alia ratio non est, ſiue tempus
                <emph.end type="italics"/>
                <lb/>
              RO,
                <emph type="italics"/>
              aut
                <emph.end type="italics"/>
              PM
                <emph type="italics"/>
              à toto tempore
                <emph.end type="italics"/>
              PN
                <emph type="italics"/>
              ſeiunctum,
                <lb/>
              ſiue eidem coniunctum ſupponatur: neceſſarium
                <lb/>
              planè fuerit, vt etiam ab vno, eodemque mobili,
                <lb/>
              vno eodemque ſpatio totum tempus
                <emph.end type="italics"/>
              PN,
                <emph type="italics"/>
              &
                <lb/>
              eius dimidium
                <emph.end type="italics"/>
              PM
                <emph type="italics"/>
              percurratur, quod certum
                <lb/>
              eſt eſſe impoßibile, niſi motus fieret in puncto.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001063">Hoc ſanè modo fuiſſes ratiocinatus
                <emph type="italics"/>
              variatis tan­
                <lb/>
              tum terminis,
                <emph.end type="italics"/>
              ac facere mihi quandam reſpondendi ne­
                <lb/>
              ceſſitatem viſus fuiſſes. </s>
              <s id="s.001064">Nunc autem, cùm terminos
                <lb/>
              controuerſos non varies, ac nihil concludas aduerſum
                <lb/>
              me, ſed illud omninò, atque eodem modo, quod eſt
                <lb/>
              aduerſus te concluſum: eſt planè cur mirer ſic captare
                <lb/>
              te ex teipſo triumphum. </s>
              <s id="s.001065">Nam & cum alioquin ita
                <lb/>
              habes. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001066">
                <emph type="italics"/>
              Hæc ratiocinatio, variatis tantum terminis de quibus
                <lb/>
              controuerſia eſt, tota, vt vides, tua eſt; quam ſi vt legitimam
                <lb/>
              admittis, tuis ipſe plagis concluſus es: ſin autem reiicis, & ab­
                <lb/>
              ſurdamagnoſcis, non rectè facis, dum nullo modo dißimilem,
                <lb/>
              tanquam demonſtrationem defendis, & hanc eius loco tibi
                <lb/>
              repoſitam Paralogiſmum iam eſſe, & non niſi eadem diſtin­
                <lb/>
              ctione diſſoluendum fateri teneris.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>