Marci of Kronland, Johannes Marcus
,
De proportione motus figurarum recti linearum et circuli quadratura ex motu
,
1648
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 145
>
Scan
Original
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 145
>
page
|<
<
of 145
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
xlink:href
="
063/01/017.jpg
"/>
non hunc, ſed huius principium partiatur. </
s
>
<
s
>Incrementa enim
<
lb
/>
motûs
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
impulſûs per lineam fiunt parallelam illi plano, in
<
lb
/>
quo mouetur. </
s
>
<
s
>Quia ergo grauitas mouens impulſum produ
<
lb
/>
cit continue maiorem: non quem ſibi grauitas collegit, ſed
<
lb
/>
quem natiuum habet ad grauitatem quieſcentem conferri de
<
lb
/>
bet: vt eadem ſit proportio vectis, quæ partium gravitatis;
<
lb
/>
Quod non niſi in principio motûs contingit. </
s
>
<
s
>Augetur ergo
<
lb
/>
gravitas quieſcens eiuſdem mobilis in eá ratione, quam habet
<
lb
/>
reliquum ſegmentum vectis, ad diſtantiam centri grauitatis à
<
lb
/>
lineâ hypomochlij. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>His iam definitis: videamus quam vim habeat ille diſcurſus:
<
lb
/>
& an contrariâ illatione noſtram poſitionem conuellat. </
s
>
<
s
>Cùm
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
itaq;
">itaque</
expan
>
aſſumit ſegmenta æqvalia GHF. GIF.
<
emph
type
="
italics
"/>
Iſorrhopa:
<
emph.end
type
="
italics
"/>
propte
<
lb
/>
rea, quòd centrum grauitatis habeant in lineà hypomochlij F
<
lb
/>
G, ac proinde exceſſum ſeu præpondium ineſſe reliquo
<
expan
abbr
="
ſegmẽ-to
">ſegmen
<
lb
/>
to</
expan
>
GKFI,
<
expan
abbr
="
motúmq;
">motúmque</
expan
>
deorſum huius ratione fieri; errat primo
<
lb
/>
quòd ſupponat eadem ratione moueri partes,
<
expan
abbr
="
eundémq;
">eundémque</
expan
>
dare
<
lb
/>
& recipere impulſum in toto exiſtentes, & dum per ſe mo
<
lb
/>
uentur: quod à veritate eſt alienum. </
s
>
<
s
>Mouentur enim partes
<
lb
/>
virtute ſui centri;
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
uno modo omnes,
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
ſimiliter. </
s
>
<
s
>Nam
<
lb
/>
cùm per lineas ferantur motui centri parallelas, remotioribus
<
lb
/>
à centro plus ineſt violentiæ:
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
<
expan
abbr
="
unaquæq;
">unaquæque</
expan
>
grauiùs percutit
<
lb
/>
in toto, quàm ſi per ſe moveretur. </
s
>
<
s
>Licet ergo illa ſegmenta
<
lb
/>
ſint æqualia &
<
emph
type
="
italics
"/>
Iſorrhopa,
<
emph.end
type
="
italics
"/>
non
<
expan
abbr
="
tamẽ
">tamen</
expan
>
ſequitur in toto eandem uim
<
lb
/>
obtinere: cùm à centro grauitatis mutari poſſit, ſicuti habitu
<
lb
/>
do ad vectem, ita
<
expan
abbr
="
quoq;
">quoque</
expan
>
ratio impulſus. </
s
>
<
s
>Secundò decipi
<
lb
/>
tur, quòd comparationem inſtitui velit inter partes mobilis
<
lb
/>
circa hypomochlium ſitas, nullâ habitâ ratione ſitûs, & diſtan
<
lb
/>
tiæ ab hypomochlio: quod magnum eſt erratum. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
Neq;
">Neque</
expan
>
enim
<
lb
/>
ſegmentum GIF, ſitu permutato C in I, & contrà, æquipon
<
lb
/>
derabit ſegmento GHF, aut ſibi ipſi: quomodo ergo reliquum </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>