Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
Scan Original
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="1">
            <p type="main">
              <s id="s.000070">
                <pb xlink:href="079/01/059.jpg" pagenum="10"/>
              Et cum mollis aquae fertur natura repente
                <lb/>
              Flumine abundanti, quod largis imbribus auget
                <lb/>
              Montibus ex altis magnus decursus aquai
                <lb/>
              Fragmina coniciens silvarum, arbustaque tota:
                <lb/>
              Nec validi possunt pontes venientis aquai
                <lb/>
              Vim subitam tolerare.</s>
              <s id="s.000071"> ita magno turbidus imbri
                <lb/>
              Molibus incurrit validis cum viribus amnis:
                <lb/>
              Dat sonitu magno stragem, volvitque sub undis
                <lb/>
              Grandia saxa, ruit qua quidquid fluctibus obstat.</s>
              <s id="s.000072">
                <lb/>
              Sic igitur debent venti quoque flamina ferri;
                <lb/>
              Quae, veluti validum flumen, cum procubuere;
                <lb/>
              Quamlibet in partem trudunt res ante, ruuntque
                <lb/>
              Impetibus crebris: interdum vertice torto
                <lb/>
              Corripiunt, rapidique rotanti turbine portant.</s>
              <s id="s.000073">
                <lb/>
              Quare etiam atque etiam sunt venti corpora caeca:
                <lb/>
              Quandoquidem factis, ac moribus, aemula magnis
                <lb/>
              Amnibus inveniuntur, aperto corpore qui sunt.</s>
              <s id="s.000074">
                <lb/>
              Tum porro varios rerum sentimus odores;
                <lb/>
              Nec tamen ad nares, venientis cernimus umquam:
                <lb/>
              Nec calidos aestus tuimur; nec frigora quimus
                <lb/>
              Usurpare oculis; nec voces cernere suemus;
                <lb/>
              Quae tamen omnia corporea constare necesse est
                <lb/>
              Natura; quoniam sesus impellere possunt.</s>
              <s id="s.000075">
                <lb/>
              Tangere enim & tangi, nisi corpus, nulla potest res.</s>
              <s id="s.000076">
                <lb/>
              Denique fluctifrago suspensae in litore vestes
                <lb/>
              Uvescunt: eaedem dispansae in sole serescunt.</s>
              <s id="s.000077">
                <lb/>
              At neque quo pacto persederit humor aquai,
                <lb/>
              Visum est; nec rursum quo pacto fugerit aestu.</s>
              <s id="s.000078">
                <lb/>
              in parvas igitur partis dispergitur humor;
                <lb/>
              Quas oculi nulla possunt ratione videre.</s>
              <s id="s.000079">
                <lb/>
              Quin etiam multis solis redeuntibus annis
                <lb/>
              Anulus in digito subtertenuatur habendo;
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>
Impressum