Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
Scan Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
< >
page |< < of 241 > >|
1 Et cum mollis aquae fertur natura repente
Flumine abundanti, quod largis imbribus auget
Montibus ex altis magnus decursus aquai
Fragmina coniciens silvarum, arbustaque tota:
Nec validi possunt pontes venientis aquai
Vim subitam tolerare.
ita magno turbidus imbri
Molibus incurrit validis cum viribus amnis:
Dat sonitu magno stragem, volvitque sub undis
Grandia saxa, ruit qua quidquid fluctibus obstat.

Sic igitur debent venti quoque flamina ferri;
Quae, veluti validum flumen, cum procubuere;
Quamlibet in partem trudunt res ante, ruuntque
Impetibus crebris: interdum vertice torto
Corripiunt, rapidique rotanti turbine portant.

Quare etiam atque etiam sunt venti corpora caeca:
Quandoquidem factis, ac moribus, aemula magnis
Amnibus inveniuntur, aperto corpore qui sunt.

Tum porro varios rerum sentimus odores;
Nec tamen ad nares, venientis cernimus umquam:
Nec calidos aestus tuimur; nec frigora quimus
Usurpare oculis; nec voces cernere suemus;
Quae tamen omnia corporea constare necesse est
Natura; quoniam sesus impellere possunt.

Tangere enim & tangi, nisi corpus, nulla potest res.

Denique fluctifrago suspensae in litore vestes
Uvescunt: eaedem dispansae in sole serescunt.

At neque quo pacto persederit humor aquai,
Visum est; nec rursum quo pacto fugerit aestu.

in parvas igitur partis dispergitur humor;
Quas oculi nulla possunt ratione videre.

Quin etiam multis solis redeuntibus annis
Anulus in digito subtertenuatur habendo;

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index