Blancanus, Josephus, Sphaera mvndi, sev cosmographia demonstratiua , ac facile methodo tradita : in qua totius Mundi fabrica, vna cum nouis, Tychonis, Kepleri, Galilaei, aliorumq' ; Astronomorum adinuentis continentur ; Accessere I. Breuis introductio ad geographiam. II. Apparatus ad mathematicarum studium. III. Echometria, idest Geometrica tractatio de Echo. IV. Nouum instrumentum ad Horologia

Page concordance

< >
Scan Original
101 75
102 76
103 77
104 78
105 79
106 78
107 79
108 80
109 85
110 86
111 87
112 88
113 89
114 90
115 91
116 92
117 93
118 94
119 95
120 96
121 97
122 98
123 99
124 100
125 101
126 102
127 103
128 104
129 105
130 106
< >
page |< < (143) of 300 > >|
170143Liber Decimusſextus.98[Figure 98] circulum vocant deferente@ epicycli, quoniam adhuc
conueniens eſt ei ſuperaddere epicyclum A E M.
cuius
centrum E.
ſit in ipſo deferente, & in cuius ambitu re-
uoluatur ſydus Martis, vt in figura apparet.
hanc porrò
figuram hac ratione conſtruximus;
circaterram T. d@-
ſcriptus eſt primò gyrus Solis S T.
i@mediorum diſtan
tia T S.
Solis à terra, quæ eſt ſemid. terræ 1142. T P@ve-
rò ſit minima Martis a terra remotio cõtinen duaster
tias totius T V.
quę ſunt ſemid. 761. vt antea dictum eſt.
T M. ſit mediocris Martis à terra diſtantia 1745. T A.
maxima, &
altiſſima Martis à terra ſublimitas 2729 ad
quas tres diſtantias deſcripti ſunt circa Solem trescir-
cuitus, quorum minimus M P.
in quo Mars ſemper eſt
perigæus, ſed maximè in P.
vbi eriam eſt terrę propior,
quam Sol.
Secundus gyrus E N. G O. qui deferens di@
citur, quod deferat centrum E.
vel G. epicycli, ac pro-
inde epicyclum ſecundum ordinem ſignorum, ſinè in
longitudinem.
In hoc gyro circa puncta N O. contrum
epicycli ſortitur mediam à terra diſtantiam.
Tertius,
&
vltimus Martis gyrus circa Solem eſt A B. in quo
Mars eſt apogæus, ſed maximè ad punctum A.
ſupra
Solem directè poſitũ.
hac porrò ratione diameter epi-
@ycli, ac proinde craſſities cæli, ſeu regionis Martialis, erit ſemid.
terræ 984. ſeu 1000. nihil tamen certi in re
adeò à nobis ſemota affirmarim.
debemus præterea hoſce circuitus concipere ſub Zodiaco, eoſque eſſe orbi-
tam, per quam centrum epicycli E.
vel G. pergat ſub Zodiaco, ſecundum ſignorum ordinem, medio motu
quotidie min.
31′. ſec. 26″. annuatim vero ſigna 6. gr. 11. 15′. totumq; Zodiacũ hoc proprio motu, peragrat
anno vno ſimplici, cum diebus præterea ferè 322.
Hic dicitur motus Martis in longitudinem, & numeratur
vtinalijs planetis à principio Zodiaci, ſeu ſigni Arietis.
Notanda præterea ſunt in hoc eccentrico apogæum, & perigæum: apogæum ſemper eſt directè ſupra So-
lem, quale eſt in figura punctum E.
quod tamen non ſemper erit centrum epicycli, vt eſt in hac figura. Peri-
gæum eſt ei oppoſitum, quale eſt G.
terræ propius, ſoliq; diametraliter oppoſitum, in quo ſydus Martis ma-
ximum ſpectatur:
hæc duo ſunt apogæum, & perigæum eccentrici.
Dum igitur centrum epicycli hoc motus Zodiacum verſus orientem percurrit, interim planeta ipſe in
ambitu ipſius epicycli girat, in ſuperiori quidem parte ſecundum ſignorum ordinem, in inferiori vero con-
tra, ſicuti etiam reliqui quinque planetæ;
fitque in hac circulatione Directus, Stationarius, & Retrogradus,
non ſecus ac illi.
hic dicitur motus anomaliæ ſicut in alijs, quod ſit cauſa irregularis progreſius Martis per
Zodiacum.
Diarius porrò motus æqualis anomaliæ ſiue planetæ in peripheria epicycli eſt min. 27′ 41″. An-
nuus vero eſt ſig.
5. gr. 8. 28′. totumq; recurritannis duobus, diebus 49. horis fere 20. & vt in alijs numeratur
ab apogæo A.
epicycli, eſt enim vt in alijs hic quoq; apogęum, & perigæum epicycli. quando autem planeta
fuerit in perigæo tam eccentrici, quam epicycli maximum ac fulgidiflimum ſpectatur, videlicet in puncto P.
ita vt magnitudinem Venerem adæquet, quo etiam tempore eſt quam Sol terræ propior.
Porrò hæc Martis, ac reliquorum duorum ſuperiorum Iouis, & Saturni in ſuis epicyclis reuolutio, mira-
bili habitudini ad Solis motum comparata eſt.
nam quotieſcunque Sol alicui horum tr@um planerarum con-
iungitur, vel eum aſſequitur, ſemper planeta ille apogæum epicycli occupat, ac proinde exiſtit apogæus in
extremo gvro A B.
Sole poſtea illum prætereunte, quippe eo velocior, planeta ab apogęo epicycli delabi in-
@ipit, quaſi Solem inſequi vellet, tantumq;
in epicyclo deſcendit, quantum Sol ab epicycli centro recedit:
Quare cum Sol per ſemicirculum, ſeu per diametrum a centro epicycli receſſerit, ſiue ei diametraliter op-
poſi us fuerit;
tunc pariter planeta ſemicirculum epicycli orientalem cõfecerit, eritq; propterea in perigæo
epicycli, &
ſimul minimo gyro M P. Poſtea Sole hinc ei appropinquante, planeta ab hoc perigæo paulatim
ſcandit alterum epicycli ſemicirculum;
atq; iterum in noua Solis coniunctione cum epicyclo, apogæum epi-
cycli obtinet, ac Soli coniungitur, ideſt, in eodem cum eo gradu Zodiaci reperitur.
quare ſequitur in con-
iuctione cum Sole eſſe directos, in oppoſitione eſſe retrogrados, in quadratis eſſe ſtationarios;
ſic ſuperiores
hi tres planetæ mira ad Solem alluſione, perpetuas circa cum choreas exercent.
Hinc ſequitur quod hi planetæ, dum deſcendũt in ſemicirculo orientali ſuorum epicyclorum, ſint orien-
tales, &
matutini, ideſt, manè ante Solem oriantur: & quidem heliacè cum primum è radij Solis emerſe-
rint, atq;
effulſerint; quod illis accidit a coniunctione cum Sole vſque ad oppoſitionem. quando vero ſcan-
dunt ſemicirculum@occidentalem, ſint occidentales, &
veſpertini, ideſt, veſperi in oriente oriantur, quod
illis accidit ab oppoſit:
one ad coniunctionem. Præterea quando planeta eſt Soli oppoſitus, quod eſt quan-
do eſt in epicyclo perigæus, dicitur Acronycus, quod idem valet, ac veſpertinus;
nam ακρονυξ, ſeu ακρονυχ@@,
eſt principiun noctis.
Hinc conſiderandæ ſunt variæ habitudines, ſeu aſpectus, quos cum Sole, & cæteris planetis, hi ſupcrio-
res tres planetæ in Zodiaco ſortiuntur:
Sortiuntur primo coniunctionem, quando in eodem gradu Zodia-
ci cum eis fuerint, cuius cbaracter eſt hic ☿.
Sortiuntur oppoſitionem, quando in oppoſito eis Zodiaci

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index