Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002927
">
<
pb
pagenum
="
173
"
xlink:href
="
009/01/173.jpg
"/>
branæ literas truncas, atque mutilas reddebat; cum partim continerentur
<
lb
/>
citra iuncturas, partim vltra: eæquè partes, quæ ſimul fuerant ſcriptæ, &
<
lb
/>
continuatæ, poſt reſolutionem erant ab inuicem valde diſſitæ. </
s
>
<
s
id
="
s.002928
">quapropter
<
lb
/>
Imperator commenti totius conſcius, eandem membranam ſcytali alteri
<
lb
/>
priori omninò ſimili,
<
expan
abbr
="
æqualiq́
">æqualique</
expan
>
; eodem modo, quo prius circumponebat,
<
expan
abbr
="
ſicq́
">ſicque</
expan
>
;
<
lb
/>
iuncturæ priores redibant, quæ literas, ac verba mutila, & imperfecta in
<
lb
/>
integrum reſtituebant, vt facilè legi poſſent. </
s
>
<
s
id
="
s.002929
">hoc illi vtebantur ſecreto, cum
<
lb
/>
literas ad Imperatores ſuos miſſas, hoſtibus occultas eſſe volebant.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002930
">Ex quibus conijcere licet ſcytalam fuiſſe lignum oblongum, & teres, ſiue
<
lb
/>
vt Geometræ dicunt, Cylindrum; in cuius tamen extremitatibus eſſent
<
lb
/>
margines duo aliquantulum prominentes, ceu binæ rotæ, cum ipſo tamen
<
lb
/>
continuæ, & connexæ, vt cum ipſo ſimul conuoluerentur; non tamen tan
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.009.01.173.1.jpg
"
place
="
text
"
xlink:href
="
009/01/173/1.jpg
"
number
="
99
"/>
<
lb
/>
quam circa axem. </
s
>
<
s
id
="
s.002931
">cuius hanc accipe fi
<
lb
/>
guram. </
s
>
<
s
id
="
s.002932
">Quærit igitur Ariſt. cur huiuſ
<
lb
/>
modi ſcytalæ facilius moueantur, quo
<
lb
/>
maiores ipſarum ſunt rotæ. </
s
>
<
s
id
="
s.002933
">Cui quæ
<
lb
/>
ſtioni ſimul, ijſdemque verbis, quibus
<
lb
/>
quæſtioni de maioribus rotulis reſpondet, ſed non ſatisfacit ob eandem ra
<
lb
/>
tionem, quam ibi attuli. </
s
>
<
s
id
="
s.002934
">Crediderim tamen maiores ſcytalas, & maiores
<
lb
/>
curruum rotas, & alia id generis, quæ volutantur, ita vt motu progreſſiuo
<
lb
/>
mutent locum, facilius moueri, ſed ob aliam cauſam, quia nimirum maio
<
lb
/>
res rotæ minus ſi quid obuiam fiat, offenſant, quia ſua magnitudine quem
<
lb
/>
libet obicem facilè ſuperare poſſunt; cuius cauſa eſt angulus
<
expan
abbr
="
acutiſſimũs
">acutiſſimus</
expan
>
,
<
lb
/>
quem cum terra facit; at verò exiguæ rotæ, ſi cui maiori obſtaculo obuia
<
lb
/>
rint, ipſum nequeunt ſuperare, aut ſuperaſcendere, quia angulum cum ter
<
lb
/>
ra faciunt inſto maiorem, vnde facilè ipſorum curſus inhibetur,
<
expan
abbr
="
ipſæq́
">ipſæque</
expan
>
; pro
<
lb
/>
pterea præ maioribus tardiores euadunt. </
s
>
<
s
id
="
s.002935
">Atque hæc in hanc quæſtionem
<
lb
/>
dicta ſufficiant.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.002936
">
<
emph
type
="
italics
"/>
QVÆSTIO DECIMA
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.002937
">
<
emph
type
="
italics
"/>
De libra vacua, & alijs ſimilibus.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002938
">
<
arrow.to.target
n
="
marg241
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002939
">
<
margin.target
id
="
marg241
"/>
251</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002940
">Cvr libræ, quæ omni incumbente pondere ſunt vacuæ ab impoſito
<
lb
/>
pondere facilius mouentur, quàm ſi quopiam inexiſtente pondere
<
lb
/>
aliud rurſus onus ſuperaddatur. </
s
>
<
s
id
="
s.002941
">ſimiliter etiam rota, & huiuſmodi
<
lb
/>
quippiam, quod grauius quidem eſt, difficilius commouetur quàm
<
lb
/>
læue, v. g. rota ferrea difficilius, quàm lignea. </
s
>
<
s
id
="
s.002942
">ſimiliter quæ maiora ſunt,
<
lb
/>
etiam ſi ex eadem materia conſtent difficilius mouentur quàm minora, vt
<
lb
/>
rota maior ferrea, quàm minor etiam ferrea. </
s
>
<
s
id
="
s.002943
">Habet hæc quæſtio tres par
<
lb
/>
tes, quibus Ariſt. reſpondet dicens, quod graue eſt ægrè moneri non ſolum
<
lb
/>
contra nutum ſuum, ideſt ſurſum, ſed etiam in obliquum, ſeu ad latera, quia
<
lb
/>
grauia deorſum
<
expan
abbr
="
nutãt
">nutant</
expan
>
, non ſurſum, nec in tranſuerſum: ideo libræ cum one
<
lb
/>
re, quia ſunt grauiores, & rota ferrea quàm lignea, & ferrea etiam maior,
<
lb
/>
quàm minor grauior eſt, ideò difficilius agitatur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002944
">Contra quam reſponſionem ſic fortè obijcies; in præcedenti enim </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>