Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="5">
            <p type="main">
              <s id="s.001389">
                <pb xlink:href="079/01/215.jpg" pagenum="166"/>
              Denique iam saltu pernici tollere corpus
                <lb/>
              Quid potis est, nisi vis animae, quae membra gubernat ? </s>
              <s id="s.001390">
                <lb/>
              Iamne vides, quantum tenuis natura valere
                <lb/>
              Possit, ubi est coniuncta gravi cum corpore, ut aer
                <lb/>
              Coniunctus terris, & nobis est animi vis ? </s>
              <s id="s.001391">
                <lb/>
              Nec nimio solis maior rota, nec minor ardor
                <lb/>
              Esse potest, nostris quam sensibus esse videtur:
                <lb/>
              Nam quibus e spatiis cumque ignes lumina possunt
                <lb/>
              Adicere, & calidum membris adflare vaporem,
                <lb/>
              Illa ipsa intervalla nihil de corpore libant
                <lb/>
              Flammarum, nihil ad speciem est contractior ignis.</s>
              <s id="s.001392">
                <lb/>
              Proinde, calor quoniam solis, lumenque profusum
                <lb/>
              Perveniunt nostros ad sensus, & loca tinguunt;
                <lb/>
              Forma quoque hinc solis debet sublime videri,
                <lb/>
              Nihil adeo ut possis plus, aut minus addere vere,
                <lb/>
              Lunaque, sive notho fertur loca lumine lustrans
                <lb/>
              Sive suam proprio iactat de corpore lucem,
                <lb/>
              Quidquid id est, nihilo fertur maiore figura,
                <lb/>
              Quam, nostris oculis qua cernimus, esse videtur,
                <lb/>
              Nam prius omnia, quae longe semota tuemur
                <lb/>
              Aera per multum, specie confusa videntur,
                <lb/>
              Quam minimum filum.</s>
              <s id="s.001393"> quapropter luna necesse est,
                <lb/>
              Quandoquidem claram speciem, certamque figuram
                <lb/>
              Praebet, ut est oris extremis cumque notata
                <lb/>
              Quanta haec quaque, fuat, tanta hinc nobis videatur in alto.</s>
              <s id="s.001394">
                <lb/>
              Postremo quoscumque vides hine aetheris ignes;
                <lb/>
              (Quandoquidem, quoscumque in terris cernimus ignes,
                <lb/>
              Dum tremor est clarus, dum cernitur ardor eorum,
                <lb/>
              Perparvom quiddam interdum mutare videtur
                <lb/>
              Alteram utram in partem filum, quo longius absint, )
                <lb/>
              Scire licet, perquam pauxillo posse minores
                <lb/>
              Esse, vel exigua maioris parte, brevique.</s>
              <lb/>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>