Monantheuil, Henri de, Aristotelis Mechanica, 1599

List of thumbnails

< >
101
101
102
102
103
103
104
104
105
105
106
106
107
107
108
108
109
109
110
110
< >
page |< < of 252 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <pb xlink:href="035/01/174.jpg" pagenum="134"/>
              <p type="head">
                <s id="id.002093">COMMENTARIVS. </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.002094">De trochleis.]
                  <emph type="italics"/>
                Trochlea eſt inſtrumentum vno aut pluribus
                  <lb/>
                orbiculis circa ſuos axiculos mobilibus & fune ductario con­
                  <lb/>
                ſtans ad trahendum, & attollendum onera aptum. </s>
                <s id="id.002095">Geminatur ali­
                  <lb/>
                quando, triplicatur, & amplius multiplicatur. </s>
                <s id="id.002096">Si duobus orbiculis
                  <lb/>
                conſter
                  <emph.end type="italics"/>
                  <foreign lang="el">di/spastos,</foreign>
                  <emph type="italics"/>
                ſi tribus
                  <emph.end type="italics"/>
                  <foreign lang="el">tri/spastos,</foreign>
                  <emph type="italics"/>
                ſi quinque
                  <emph.end type="italics"/>
                  <foreign lang="el">pente/spastos,</foreign>
                  <emph type="italics"/>
                ſi plu­
                  <lb/>
                ribus
                  <emph.end type="italics"/>
                  <foreign lang="el">polu/spastos</foreign>
                  <emph type="italics"/>
                dicitur, ex quo ſunt illa tractoria inſtrumenta in­
                  <lb/>
                finitarum prope modum virium. </s>
                <s id="id.002097">vt in quibus orbiculi plures ſibi in­
                  <lb/>
                uicem ſubſeruientes, & tanquam onus attrahendum diuidentes, ſum­
                  <lb/>
                ma facilitate ipſum attrahunt. </s>
                <s id="id.002098">Notandum etiam ſolum orbiculum
                  <lb/>
                etiam aliquando trochleam appellari, & ad vſum vnam aliquando
                  <lb/>
                trochleam, aliquando duas & plures vſurpari, quod vbi fit, ſi in vna
                  <lb/>
                trochlea ſint plures orbiculi inferioris trochleæ orbiculus ſuperior
                  <lb/>
                debet ſemper eſſe minor inferiore: vt & ſuperioris inferior, ne funes
                  <lb/>
                ductarij inter ſe inuicem complicentur & ſibi obſint.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.002099">Quare ſi quis.]
                  <emph type="italics"/>
                Problema de trochleis cur duabus magna one­
                  <lb/>
                ra parua vi trahuntur, proponitur, apertè quidem, niſi vbi de alliga­
                  <lb/>
                tione ipſarum agitur. </s>
                <s id="id.002100">Tota enim particula contextus huius
                  <emph.end type="italics"/>
                  <foreign lang="el">e)/xon to\
                    <lb/>
                  a)/rthma e)k qate/rou tw=n cu/lwn, qa/teron de\ h)= proserhreime/non h)\ pro­
                    <lb/>
                  steqeime/non kata\ ta\s troxali/as,</foreign>
                  <emph type="italics"/>
                mendoſa meo iudicio eſt. </s>
                <s id="id.002101">Quid enim
                  <lb/>
                eſt habere lorum quod dependeat, ab altero tignorum: alterum vero
                  <lb/>
                eſſe infixum, & appoſitum ad trochleas, quid eſt illud alterum, quod
                  <lb/>
                dicitur infigi, & apponi
                  <emph.end type="italics"/>
                  <lb/>
                  <figure id="id.035.01.174.1.jpg" xlink:href="035/01/174/1.jpg" number="64"/>
                  <lb/>
                  <emph type="italics"/>
                ad trochleas, intelligi certè
                  <lb/>
                non poteſt. </s>
                <s id="id.002102">Si igitur quid
                  <lb/>
                rei natura, & vſus oſten­
                  <lb/>
                dat, ponamus: illam parti­
                  <lb/>
                culam ſic
                  <expan abbr="cõmutabimus">commutabimus</expan>
                ,
                  <lb/>
                vt dicamus vnam è dua­
                  <lb/>
                bus trochleis habere
                  <expan abbr="lorũ">lorum</expan>
                ,
                  <lb/>
                quod dependeat ab altero
                  <lb/>
                vel vtroque tignorum: al­
                  <lb/>
                teri vero infixum &
                  <expan abbr="ap­poſitũ">ap­
                    <lb/>
                  poſitum</expan>
                eſſe pondus trahen­
                  <lb/>
                dum vel attollendum. </s>
                <s id="id.002103">Vt
                  <lb/>
                ſint duo tigna ſeſe ex ad­
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>