Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 248
>
Scan
Original
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
pagenum
="
170
"
xlink:href
="
025/01/174.jpg
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001985
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001986
"> Hoc ipſum ſubnectere meditabar; ſed præveniſti; infundo igi
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.025.01.174.1.jpg
"
xlink:href
="
025/01/174/1.jpg
"
number
="
65
"/>
<
lb
/>
tur Mercurium in AB, donec totum vas plenum
<
lb
/>
ſit, ſtatue libellam AG; obſerva quantumlibet,
<
lb
/>
vides Mercurium aſſurgere in FG ; equidem cir
<
lb
/>
ca centrum V altiùs attollitur, quàm ſi eſſet aqua,
<
lb
/>
propter rationem à me ſupra expoſitam; tantu
<
lb
/>
lum enim ſubït cuneus aëris inter latera vaſis &
<
lb
/>
Mercurium, quod inaqua non fit; vnde altiùs
<
lb
/>
centrum V. attollitur; minus verò centrum ſu
<
lb
/>
perficiei FG, quia minor eſt ſuperficies: vides ta
<
lb
/>
men, vix oculo diſcerni poſſe, vtra ſuperficies al
<
lb
/>
tiùs aſſurgat; equidem ſi canaliculus IE angu
<
lb
/>
ſtior eſſet, difficilius per illum craſſior Mercurius aſſurgeret; hinc minùs
<
lb
/>
altè, in plumbo, & melle idem probabis; ſi verò, vt hic, paulò laxior ad ean
<
lb
/>
dem ſenſibiliter aſcendit altitudinem, & licèt tantulum aſſurgat, per cana
<
lb
/>
liculum id compenſatur ab altiore tumore ſuperficiei AB. </
s
>
<
s
id
="
s.001987
">Illud porrò tan
<
lb
/>
tulum, quo aſſurgit ab eadem ratione inæqualis preſſionis procedit; cùm
<
lb
/>
enim aquæ gravitas ſit ad
<
expan
abbr
="
gravitatẽ
">gravitatem</
expan
>
Mercurij ferè vt 1.ad 15.fit ſegmentum
<
lb
/>
aquæ ſupra libellam AG aſſurgens, FL; dividatur linea FM in 15.partes
<
lb
/>
æquales, vna ex illis erit altitudo ſegmenti Mercurij aſſurgentis in canali
<
lb
/>
culo ID; ſi tamen paulò laxior ſit, vt dixi; ſi enim anguſtior, præ craſſitudi
<
lb
/>
ne minùs aſſurgit: vides quàm facilè cuncta hæc ad commune illud princi
<
lb
/>
pium reducantur, immò ad aliud reduci nequeant; ac proinde ex præmiſſis
<
lb
/>
omnibus experimentis idem principium etiám ſtatuitur & confirmatur. </
s
>
<
s
id
="
s.001988
">Sci
<
lb
/>
licet humorem attolli in canaliculo propter inæqualem aëris preſſionem. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001989
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Hæc mihi ſupra modum arrident; quid porrò fiat ſi canàli
<
lb
/>
culus intra alium inſeratur, quando ſcilicet in Mercurium immergitur, ex
<
lb
/>
te reſcire deſidero, cùm mihi dubium non ſit, quin cuncta hæc probaveris. </
s
>
</
p
>
<
figure
id
="
id.025.01.174.2.jpg
"
xlink:href
="
025/01/174/2.jpg
"
number
="
66
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001990
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001991
"> Rectè conjicis, à me probata eſſe: Sit ergo
<
lb
/>
Cylindrus vitreus AD, cavus, ſed clauſus in CD,
<
lb
/>
apertus in AB; in quem tantulum Mercurij infuſus
<
lb
/>
occupet ſegmentum CO, & inſeratur canaliculus
<
lb
/>
vtrimque pervius IE; non aſſurgit Mercurius ſupra
<
lb
/>
libellam NO, ſed tantulum deprimitur in canaliculo;
<
lb
/>
aſſurgit verò in vacuitate intercepta, propter rationem
<
lb
/>
jam expoſitam. </
s
>
<
s
id
="
s.001992
">Si verò infundatur aqua in prædictam
<
lb
/>
vacuitatem interceptam, tantulum Mercurius in præ
<
lb
/>
dicta vacuitate contentus deprimitur infra libellam
<
lb
/>
NO, aſſurgit verò ſupra in canaliculo, puta in G ; quod
<
lb
/>
certè fieri debet, vt ſit perfectum æquilibrium; cùm
<
lb
/>
ſcilicet non modò pondus Mercurij NE attollat Mer
<
lb
/>
curium, verùm etiam pondus ſimul aquæ infuſæ; igitur
<
lb
/>
ſi pondus ſolius Mercurij ſuſtinet ſegmentum Mercu
<
lb
/>
rij EE, majus pondus, vtpote compoſitum ex Mercu
<
lb
/>
rio & aqua infuſa, majus Mercurij ſegmentum ſuſtinet, puta EG ; ſi autem </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>