Monantheuil, Henri de
,
Aristotelis Mechanica
,
1599
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 98
[out of range]
>
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 98
[out of range]
>
page
|<
<
of 252
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
pb
xlink:href
="
035/01/174.jpg
"
pagenum
="
134
"/>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
id.002093
">COMMENTARIVS. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.002094
">De trochleis.]
<
emph
type
="
italics
"/>
Trochlea eſt inſtrumentum vno aut pluribus
<
lb
/>
orbiculis circa ſuos axiculos mobilibus & fune ductario con
<
lb
/>
ſtans ad trahendum, & attollendum onera aptum. </
s
>
<
s
id
="
id.002095
">Geminatur ali
<
lb
/>
quando, triplicatur, & amplius multiplicatur. </
s
>
<
s
id
="
id.002096
">Si duobus orbiculis
<
lb
/>
conſter
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
foreign
lang
="
el
">di/spastos,</
foreign
>
<
emph
type
="
italics
"/>
ſi tribus
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
foreign
lang
="
el
">tri/spastos,</
foreign
>
<
emph
type
="
italics
"/>
ſi quinque
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
foreign
lang
="
el
">pente/spastos,</
foreign
>
<
emph
type
="
italics
"/>
ſi plu
<
lb
/>
ribus
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
foreign
lang
="
el
">polu/spastos</
foreign
>
<
emph
type
="
italics
"/>
dicitur, ex quo ſunt illa tractoria inſtrumenta in
<
lb
/>
finitarum prope modum virium. </
s
>
<
s
id
="
id.002097
">vt in quibus orbiculi plures ſibi in
<
lb
/>
uicem ſubſeruientes, & tanquam onus attrahendum diuidentes, ſum
<
lb
/>
ma facilitate ipſum attrahunt. </
s
>
<
s
id
="
id.002098
">Notandum etiam ſolum orbiculum
<
lb
/>
etiam aliquando trochleam appellari, & ad vſum vnam aliquando
<
lb
/>
trochleam, aliquando duas & plures vſurpari, quod vbi fit, ſi in vna
<
lb
/>
trochlea ſint plures orbiculi inferioris trochleæ orbiculus ſuperior
<
lb
/>
debet ſemper eſſe minor inferiore: vt & ſuperioris inferior, ne funes
<
lb
/>
ductarij inter ſe inuicem complicentur & ſibi obſint.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.002099
">Quare ſi quis.]
<
emph
type
="
italics
"/>
Problema de trochleis cur duabus magna one
<
lb
/>
ra parua vi trahuntur, proponitur, apertè quidem, niſi vbi de alliga
<
lb
/>
tione ipſarum agitur. </
s
>
<
s
id
="
id.002100
">Tota enim particula contextus huius
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
foreign
lang
="
el
">e)/xon to\
<
lb
/>
a)/rthma e)k qate/rou tw=n cu/lwn, qa/teron de\ h)= proserhreime/non h)\ pro
<
lb
/>
steqeime/non kata\ ta\s troxali/as,</
foreign
>
<
emph
type
="
italics
"/>
mendoſa meo iudicio eſt. </
s
>
<
s
id
="
id.002101
">Quid enim
<
lb
/>
eſt habere lorum quod dependeat, ab altero tignorum: alterum vero
<
lb
/>
eſſe infixum, & appoſitum ad trochleas, quid eſt illud alterum, quod
<
lb
/>
dicitur infigi, & apponi
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.035.01.174.1.jpg
"
xlink:href
="
035/01/174/1.jpg
"
number
="
64
"/>
<
lb
/>
<
emph
type
="
italics
"/>
ad trochleas, intelligi certè
<
lb
/>
non poteſt. </
s
>
<
s
id
="
id.002102
">Si igitur quid
<
lb
/>
rei natura, & vſus oſten
<
lb
/>
dat, ponamus: illam parti
<
lb
/>
culam ſic
<
expan
abbr
="
cõmutabimus
">commutabimus</
expan
>
,
<
lb
/>
vt dicamus vnam è dua
<
lb
/>
bus trochleis habere
<
expan
abbr
="
lorũ
">lorum</
expan
>
,
<
lb
/>
quod dependeat ab altero
<
lb
/>
vel vtroque tignorum: al
<
lb
/>
teri vero infixum &
<
expan
abbr
="
appoſitũ
">ap
<
lb
/>
poſitum</
expan
>
eſſe pondus trahen
<
lb
/>
dum vel attollendum. </
s
>
<
s
id
="
id.002103
">Vt
<
lb
/>
ſint duo tigna ſeſe ex ad
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>