COMMENTARIVS.
De trochleis.] Trochlea eſt inſtrumentum vno aut pluribus
orbiculis circa ſuos axiculos mobilibus & fune ductario con
ſtans ad trahendum, & attollendum onera aptum. Geminatur ali
quando, triplicatur, & amplius multiplicatur. Si duobus orbiculis
conſter di/spastos, ſi tribus tri/spastos, ſi quinque pente/spastos, ſi plu
ribus polu/spastos dicitur, ex quo ſunt illa tractoria inſtrumenta in
finitarum prope modum virium. vt in quibus orbiculi plures ſibi in
uicem ſubſeruientes, & tanquam onus attrahendum diuidentes, ſum
ma facilitate ipſum attrahunt. Notandum etiam ſolum orbiculum
etiam aliquando trochleam appellari, & ad vſum vnam aliquando
trochleam, aliquando duas & plures vſurpari, quod vbi fit, ſi in vna
trochlea ſint plures orbiculi inferioris trochleæ orbiculus ſuperior
debet ſemper eſſe minor inferiore: vt & ſuperioris inferior, ne funes
ductarij inter ſe inuicem complicentur & ſibi obſint.
orbiculis circa ſuos axiculos mobilibus & fune ductario con
ſtans ad trahendum, & attollendum onera aptum. Geminatur ali
quando, triplicatur, & amplius multiplicatur. Si duobus orbiculis
conſter di/spastos, ſi tribus tri/spastos, ſi quinque pente/spastos, ſi plu
ribus polu/spastos dicitur, ex quo ſunt illa tractoria inſtrumenta in
finitarum prope modum virium. vt in quibus orbiculi plures ſibi in
uicem ſubſeruientes, & tanquam onus attrahendum diuidentes, ſum
ma facilitate ipſum attrahunt. Notandum etiam ſolum orbiculum
etiam aliquando trochleam appellari, & ad vſum vnam aliquando
trochleam, aliquando duas & plures vſurpari, quod vbi fit, ſi in vna
trochlea ſint plures orbiculi inferioris trochleæ orbiculus ſuperior
debet ſemper eſſe minor inferiore: vt & ſuperioris inferior, ne funes
ductarij inter ſe inuicem complicentur & ſibi obſint.
Quare ſi quis.] Problema de trochleis cur duabus magna one
ra parua vi trahuntur, proponitur, apertè quidem, niſi vbi de alliga
tione ipſarum agitur. Tota enim particula contextus huius e)/xon to\
a)/rthma e)k qate/rou tw=n cu/lwn, qa/teron de\ h)= proserhreime/non h)\ pro
steqeime/non kata\ ta\s troxali/as, mendoſa meo iudicio eſt. Quid enim
eſt habere lorum quod dependeat, ab altero tignorum: alterum vero
eſſe infixum, & appoſitum ad trochleas, quid eſt illud alterum, quod
dicitur infigi, & apponi
64[Figure 64]
ad trochleas, intelligi certè
non poteſt. Si igitur quid
rei natura, & vſus oſten
dat, ponamus: illam parti
culam ſic commutabimus,
vt dicamus vnam è dua
bus trochleis habere lorum,
quod dependeat ab altero
vel vtroque tignorum: al
teri vero infixum & ap
poſitum eſſe pondus trahen
dum vel attollendum. Vt
ſint duo tigna ſeſe ex ad
ra parua vi trahuntur, proponitur, apertè quidem, niſi vbi de alliga
tione ipſarum agitur. Tota enim particula contextus huius e)/xon to\
a)/rthma e)k qate/rou tw=n cu/lwn, qa/teron de\ h)= proserhreime/non h)\ pro
steqeime/non kata\ ta\s troxali/as, mendoſa meo iudicio eſt. Quid enim
eſt habere lorum quod dependeat, ab altero tignorum: alterum vero
eſſe infixum, & appoſitum ad trochleas, quid eſt illud alterum, quod
dicitur infigi, & apponi
64[Figure 64]
ad trochleas, intelligi certè
non poteſt. Si igitur quid
rei natura, & vſus oſten
dat, ponamus: illam parti
culam ſic commutabimus,
vt dicamus vnam è dua
bus trochleis habere lorum,
quod dependeat ab altero
vel vtroque tignorum: al
teri vero infixum & ap
poſitum eſſe pondus trahen
dum vel attollendum. Vt
ſint duo tigna ſeſe ex ad