ſcet in fundo ipſius aquæ, quia nimirum locum non
habet libræ, aut ſiphonis operatio. Hoc autem ſic
perſpicuum fiet: ſupponamus baſim lignei priſmatis
BG perfectè, & exquiſitè tangere fundum vaſis BC,
ſcilicèt ſi ambę ſuperficies fuerint explanatæ, & læ
uigatæ, tunc profectò aqua FC, licèt grauior ſit ipſo
ligno minimè excurrere poterit deorsùm cùm noņ
adſit aditus inter ligni baſim BG, & fundum putei: in
nititur igitur atque ſuſtentatur maius pondus aquę
FC à ſoliditate fundi GC eiuſdem putei, quare ne
ceſsè eſt vt eadem aqua collateralis FC omninò quie
ſcat, & proindè lignum EG non aſcendet ſursùm, nec
expelletur ab aqua collaterali quieſcente, quaprop
ter habebimus libram BC non quidem conuertibilem
circa centrum G, ſed ſtabilem, & firmam, cum in ea
minimè contrarij motus deſcenſus partis GC, & aſcen
ſus alterius radij BG fieri poſſint ſimùl, & ſemel, vn
de mirum non eſt lignum GE è fundo vaſis non aſcen
dere.
Cap.
4. poſi
tiuam leui
tatem noņ
dari.
tiuam leui
tatem noņ
dari.
PROP. LXXXI.
Vis motiua eleuans lignum in aqua eſt maius pondus colla
teralis aquæ, quæ deſcendere posſit, & præterea mo
tu reflexo infimam ligni baſim ſursùm
impellat.
teralis aquæ, quæ deſcendere posſit, & præterea mo
tu reflexo infimam ligni baſim ſursùm
impellat.
PRæterea dico, quòd non ſufficit vt aqua collate
ralis FC ſolummodò moueri deorsùm poſſit,
ſed oportet prętere a vt reflectatur ſursùm infrà lignum
ralis FC ſolummodò moueri deorsùm poſſit,
ſed oportet prętere a vt reflectatur ſursùm infrà lignum