Guevara, Giovanni di
,
In Aristotelis mechanicas commentarii
,
1627
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 303
>
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 303
>
page
|<
<
of 303
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
id
="
N10019
">
<
p
id
="
N14EDE
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N14EF4
">
<
pb
pagenum
="
167
"
xlink:href
="
005/01/175.jpg
"/>
dente ſuomet ponderi. </
s
>
<
s
id
="
N14F02
">Alioquin lignum ipſum, aut non
<
lb
/>
recederet à ſua rectitudine, aut frangeretur. </
s
>
<
s
id
="
N14F07
">Quod ſi ſu
<
lb
/>
ſpendatur ex medio, in ipſo medio fulcietur vtrumque di
<
lb
/>
midium, ceu duplex vectis vtrinque applicatus, extremita
<
lb
/>
tibus vtrinque pariter grauitantibus, ac propendentibus
<
lb
/>
tanquam in remotiſſimo loco à communi centro ſiue fùlci
<
lb
/>
mento. </
s
>
<
s
id
="
N14F14
">In quibus omnibus ſemper valet eadem ratio ſu
<
lb
/>
pra explicata. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N14F19
"
type
="
head
">
<
s
id
="
N14F1B
">Quæſtio Decimaſeptima.</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N14F1E
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N14F20
">C
<
emph
type
="
italics
"/>
vr à paruo existente cuneo magna ſcindun
<
lb
/>
tur pondera, & corporum moles,
<
expan
abbr
="
validaq.
">validaque</
expan
>
fit
<
lb
/>
impreſsio? </
s
>
<
s
id
="
N14F2E
">An quia cuneus duo ſunt vectes,
<
lb
/>
ſibi inuicem contrarii? </
s
>
<
s
id
="
N14F33
">vterque autem &
<
lb
/>
pondus habet, & hypomochlion; quod diuellit,
<
lb
/>
& comprimit. </
s
>
<
s
id
="
N14F3A
">Plagæ quin etiam ipſius latio
<
lb
/>
pondus, quod percutit, & mouet, magnum facit, & quoniam
<
lb
/>
motum mouet, ipſa celeritate valentius fit. </
s
>
<
s
id
="
N14F41
">Paruo autem exi
<
lb
/>
stente vectæ, magnæ illum conſequuntur vires: quamobrem
<
lb
/>
vltra magnitudinis decentiam latet mouens. </
s
>
<
s
id
="
N14F48
">Sit cuneus vbi
<
lb
/>
ABC, quod verò cuneo ſcinditur DEFG. </
s
>
<
s
id
="
N14F4E
">Vectis igitur fit
<
lb
/>
ipſa AB, pondus verò ipſius B inferior pars, hypomochlion
<
lb
/>
autem DG huic autem contrarius vectis BC. </
s
>
<
s
id
="
N14F56
">Percuſſa igi
<
lb
/>
tur AC, vtroque illorum vtitur vecte ſcindit enim ipſum B.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N14F5D
"
type
="
head
">
<
s
id
="
N14F5F
">COMMENTARIVS.</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N14F63
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N14F65
">Celebrem non minus ac agitatam quæſtionem tam
<
lb
/>
parua in re hic inſtituit Ariſtoteles. </
s
>
<
s
id
="
N14F6B
">Quippe cum
<
lb
/>
eius ſolutioni aliàs præclaræ, & ingenioſæ, non om
<
lb
/>
nes pręſertim recentiores prorſus velint, aut valeant acquie
<
lb
/>
ſcere. </
s
>
<
s
id
="
N14F74
">Quærit enim cur paruo exiſtente cuneo, tam valida
<
lb
/>
eius adminiculo fiat virtutis impreſsio, vt facilè magna ſcin
<
lb
/>
dantur corpora, quæ alijs
<
expan
abbr
="
maioribusq.
">maioribusque</
expan
>
adhibitis inſtrumen
<
lb
/>
tis vix ſcindi aliquo modo poſſent. </
s
>
<
s
id
="
N14F81
">
<
expan
abbr
="
Soluitq.
">Soluitque</
expan
>
ſtatim, quia in </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>