1cuneo, duo ſunt vectes ſibi inuicem aduerſi, quorum vter
que & pondus habet, & fulcimentum, quod comprimens
diuellit; impulſu ſcilicet accepto ab ipſo motore, qui dum
cuneum malleo, vel alio corpore percutit, ſimul vtroque
vtitur vecte. Magna autem vis illi incutitur ex mallei per
cuſſione, eo quod malleus celerrimè motus moueat ſiue
percutiat. Lationis enim celeritate validius ferit. Ob vectis
igitur naturam, quam cuneus participat, & qua vires augen
tur, validamque mallei percuſſionem, magnas contingit
ſcindi, aut ſaltem findi corporum moles, paruo adhibito
cuneo in rimula ipſius molis. Quod adhuc ſchemate decla
rans, hæc ferè ſubnectit idem Ariſtoteles.
que & pondus habet, & fulcimentum, quod comprimens
diuellit; impulſu ſcilicet accepto ab ipſo motore, qui dum
cuneum malleo, vel alio corpore percutit, ſimul vtroque
vtitur vecte. Magna autem vis illi incutitur ex mallei per
cuſſione, eo quod malleus celerrimè motus moueat ſiue
percutiat. Lationis enim celeritate validius ferit. Ob vectis
igitur naturam, quam cuneus participat, & qua vires augen
tur, validamque mallei percuſſionem, magnas contingit
ſcindi, aut ſaltem findi corporum moles, paruo adhibito
cuneo in rimula ipſius molis. Quod adhuc ſchemate decla
rans, hæc ferè ſubnectit idem Ariſtoteles.
Eſto cuneus ABC, cuius apex, ſeu vertex B ſit ìntra
corpus ſcindendum DEFG. Vectis autem vna conſiderata
in ipſo cuneo ſit AB, cuius pondus infra verticem B, nem
pe ad partes ED, vt vbi H. Fulcimentum verò I circa in
greſſum cunei, ſeu principium rimæ. Huic autem vecti alius
61[Figure 61]
oppoſitus vectis
conſtituatur BC,
cuius pondus ſu
pra verticem B
ad partes FG
vbi K, fulcimen
tum verò in L.
Valde igitur per
cuſſo cuneo in
AC, vectis AB fulta in I ſimul fulcimentum præmens, mo
uebit verſus G; onus autem H verſus M. Vice autem ver
ſa vectis CB, fulcimentum L mouebit verſus D: Onus ve
rò K verſus N. Quibus motibus dum partes molis ad
oppoſita impelluntur, molem ipſam ſcindi neceſſe eſt.
corpus ſcindendum DEFG. Vectis autem vna conſiderata
in ipſo cuneo ſit AB, cuius pondus infra verticem B, nem
pe ad partes ED, vt vbi H. Fulcimentum verò I circa in
greſſum cunei, ſeu principium rimæ. Huic autem vecti alius
61[Figure 61]oppoſitus vectis
conſtituatur BC,
cuius pondus ſu
pra verticem B
ad partes FG
vbi K, fulcimen
tum verò in L.
Valde igitur per
cuſſo cuneo in
AC, vectis AB fulta in I ſimul fulcimentum præmens, mo
uebit verſus G; onus autem H verſus M. Vice autem ver
ſa vectis CB, fulcimentum L mouebit verſus D: Onus ve
rò K verſus N. Quibus motibus dum partes molis ad
oppoſita impelluntur, molem ipſam ſcindi neceſſe eſt.
Huic autem Ariſtotelis doctrinæ, ac ſolutioni duo obijcit
Baldus. Primum eſt, quia ſi darentur explicati vectes in cu
neo, eorum extremitates inuicem contendentes in puncto
B altera alteri ne quidquam operarentur eſſet impedimen
to, vt late probat Guidus Vbaldus tractatu de cuneo. Se-
Baldus. Primum eſt, quia ſi darentur explicati vectes in cu
neo, eorum extremitates inuicem contendentes in puncto
B altera alteri ne quidquam operarentur eſſet impedimen
to, vt late probat Guidus Vbaldus tractatu de cuneo. Se-