Bošković, Ruđer Josip
,
Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
Table of handwritten notes
<
1 - 4
[out of range]
>
<
1 - 4
[out of range]
>
page
|<
<
(125)
of 389
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
type
="
section
"
level
="
0
"
n
="
0
">
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
125
"
file
="
0177
"
n
="
177
"
rhead
="
PARS SECUNDA.
"/>
vel recedet, acceſſibus, vel receſſibus reciproce proportionalibus
<
lb
/>
ipſis maſſis. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Nam acceſſus ipſi, vel receſſus, ſunt differentiæ
<
lb
/>
diſtantiarum habitarum cum actione mutuarum virium a di-
<
lb
/>
ſtantiis habendis fine iis, adeoque erunt & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ipſi in ratione reci-
<
lb
/>
proca maſſarum, in qua ſunt totæ diſtantiæ. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Quod ſi per
<
lb
/>
centrum commune gravitatis concipiatur planum quodcum-
<
lb
/>
que, cui quæpiam data directio non ſit parallela; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſumma ac-
<
lb
/>
ceſſuum, vel receſſuum punctorum omnium maſſæ utriuslibet ad
<
lb
/>
ipſum ſecundum eam directionem demptis oppoſitis, quæ eſt
<
lb
/>
ſumma motuum ſecundum directionem eandem, æquabitur ac-
<
lb
/>
ceſſui, vel receſſui centri gravitatis ejus maſſæ ducto in puncto-
<
lb
/>
rum numerum; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">acceſſus vero, vel receſſus alterius centri ad ac-
<
lb
/>
ceſſum, vel receſſum alterius in directione eadem, erit ut ſe-
<
lb
/>
cundus numerus ad primum; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">nam acceſſus, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">receſſus in qua-
<
lb
/>
vis directione data ſunt inter ſe, ut acceſſus, vel receſſus in
<
lb
/>
quavis alia itidem data; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">acceſſus, ac receſſus in directione,
<
lb
/>
quæ jungit centra maſſarum, ſunt in ratione reciproca ipſarum
<
lb
/>
maſſarum. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Quare productum acceſſus, vel receſſus centri pri-
<
lb
/>
mæ maſſæ per numerum punctorum, quæ habentur in ipſa,
<
lb
/>
æquatur producto acceſſus, vel receſſus ſecundæ per numerum
<
lb
/>
punctorum, quæ in ipſa continentur; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">nimirum ipſæ motuum
<
lb
/>
ſummæ in illa directione computatorum æquales ſunt inter ſe,
<
lb
/>
in quo ipſa actionis, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">reactionis æqualitas eſt ſita.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">266 Ex hac actionum, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">reactionum æqualitate ſponte pro-
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0177-01
"
xlink:href
="
note-0177-01a
"
xml:space
="
preserve
">Inde leges
<
gap
/>
<
gap
/>
<
gap
/>
-
<
lb
/>
liſionum: di-
<
lb
/>
ſcrimen virium
<
lb
/>
in corporibus e-
<
lb
/>
laſticis, & mol-
<
lb
/>
libus.</
note
>
fluunt leges colliſionis corporum, quas ex hoc ipſo principio
<
lb
/>
Wrennus olim, Hugenius, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Walliſius invenerunt ſimul, ut
<
lb
/>
in hac ipſa lege Naturæ exponenda Newtonus etiam memo-
<
lb
/>
rat Principiorum lib. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">1. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Oſtendam autem, quo pacto genera-
<
lb
/>
les formulæ inde deducantur tam pro directis colliſionibus cor-
<
lb
/>
porum mollium, quam pro perfecte, vel pro imperſecte ela-
<
lb
/>
ſticorum. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Corpora mollia dicuntur ea, quæ reſiſtunt muta-
<
lb
/>
tioni figuræ, ſeu compreſſioni, ſed compreſſa nullam exercent
<
lb
/>
vim ad figuram recuperandam, ut eſt cera, vel ſebum: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">cor-
<
lb
/>
pora elaſtica, quæ figuram amiſſam recuperare nituntur; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
ſi vis ad recuperandam ſit æqualis vi ad non amittendam;
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">dicuntur perfecte elaſtica, quæ quidem, ut & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">perfecte mol-
<
lb
/>
lia, nulla, ut arbitror, ſunt in Natura; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſi autem imperſecte
<
lb
/>
elaſtica ſunt, vis, quæ in amittenda, ad vim, quæ in recupe-
<
lb
/>
randa figura exercetur, datam aliquam rationem habet. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Ad-
<
lb
/>
di ſolet & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">tertium corporum genus, quæ dura dicunt, quæ
<
lb
/>
nimirum figuram prorſus non mutent; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſed ea itidem in Na-
<
lb
/>
tura nuſquam ſunt juxta communem ſententiam, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">multo ma-
<
lb
/>
gis nulla uſquam ſunt in hac mea Theoria. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Adhuc qui ipſæ
<
unsure
/>
<
lb
/>
velit agnoſcere, is mollia conſideret, quæ minus, ac minus
<
lb
/>
comprimantur, donec compreſſio evadat nulla; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ita, quæ de
<
lb
/>
mollibus dicentur, aptari poterunt duris multo meliore jure,
<
lb
/>
quam alii elaſticorum leges ad ipſa transferant, conſiderando ela
<
lb
/>
ſticitatem infinitam ita, ut figura nec mutetur, nec ſe reſtituat;</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>