1pluribus diuiſum orbiculis, minus id eſt leuius apparet.
Itaque quo
niam facilius eſt mouere pondus vecte: quam manu, & trochlea ve
ctis eſt, facilius erit trochlea: quam manu.
niam facilius eſt mouere pondus vecte: quam manu, & trochlea ve
ctis eſt, facilius erit trochlea: quam manu.
Pluſquam in dupla.] Quò plures ſunt orbiculi in trochleis, eò
quidem facilius, & minore vi pondus trahitur, vt eſt demonſtra
tum à Guido Vbaldo prop. 3. & aliquot ſequentibus in tractatu de
trochlea. Sed etiam vbi ſunt plures, ibi lentior eſt tractio, quia po
tentia in æquali tempore, ſpatio ſecundum duplum, triplum, & ſic
deinceps ampliori ſine huiuſmodi trochleis idem pondus moueret: ſi
quidem per ſe ſufficiat. Vnde arbitror hûc irrepſiſſe mendum in vo
cabulo ta/xei pro logw| vel diplasi/w|. pro u(podiplasi/w| tollendo
ple/on h)\ vel potius pro h)\ reponendo mh\ ſic enim ſententia vera erit.
Hoc vero duæ trochleæ plus non in dupla velocitate at
tollent. Cæterum quomodo per trochleas, quanto tempore, & ſpatio, pon
dera moueantur, quodnam ſuperioris & inferioris trochleæ fuerit offi
cium, orbiculorum diametri vt moueantur, vt in omni ratione quæ
in numeris eſt, pondus & potentia ſtatui poſsint, quæ omnia certè
ſcitu digniſsima ſunt Geometricè demonſtrata, qui ſcire volet, vi
deat apud Guidum Vbaldum prædicto tractatu, ne maior pars il
lius præſtantiſsimi operis, quod edidit de mechanicis, mihi ſit hûc
transferenda. Huic verò loco non poſſum non inſerere vnam ma
chinam e ſex trochleis: & funiculis quinque compoſitam ( è pluri
bus componi, ſi vſus poſtulet, nihil obeſt ) mira celeritate, & funis
ductarij paucitate atque compendio pondus attollentem, quam mihi
communicauit Georgius Lhullierius vir ſine honoris titulo nunquam
mihi nominandus, propter ſuum in artes mathematicas & mathema
tum ſtudioſos quandiu vixit ſingularem amorem. Machina eſt eiuſmodi,
ſit tignum A B perpendiculariter inſiſtens, cui etiam ad rectos al
terum in ſiſtat vt C D: ſint ſex trochleæ E, F, G, H, I, K,
funiculi quinque L A, N M, Q P, S R, B T, quorum pri
mus circumuoluitur circa duos orbiculos E & F in extremis ti
gnorum circa ſuos axiculos mobiles reliquorum ſinguli circa ſingu
los à proximè antecedentibus funiculis ſuſpenſos. In X autem ſit
harpago ad apprehendendum pondus E attollendum vel deprimen
dum. Si enim extremum L ab harpagone V liberetur, & ad A
traducatur, deſcendet vno quaſi nictu oculi pondus E, tantum
quidem facilius, & minore vi pondus trahitur, vt eſt demonſtra
tum à Guido Vbaldo prop. 3. & aliquot ſequentibus in tractatu de
trochlea. Sed etiam vbi ſunt plures, ibi lentior eſt tractio, quia po
tentia in æquali tempore, ſpatio ſecundum duplum, triplum, & ſic
deinceps ampliori ſine huiuſmodi trochleis idem pondus moueret: ſi
quidem per ſe ſufficiat. Vnde arbitror hûc irrepſiſſe mendum in vo
cabulo ta/xei pro logw| vel diplasi/w|. pro u(podiplasi/w| tollendo
ple/on h)\ vel potius pro h)\ reponendo mh\ ſic enim ſententia vera erit.
Hoc vero duæ trochleæ plus non in dupla velocitate at
tollent. Cæterum quomodo per trochleas, quanto tempore, & ſpatio, pon
dera moueantur, quodnam ſuperioris & inferioris trochleæ fuerit offi
cium, orbiculorum diametri vt moueantur, vt in omni ratione quæ
in numeris eſt, pondus & potentia ſtatui poſsint, quæ omnia certè
ſcitu digniſsima ſunt Geometricè demonſtrata, qui ſcire volet, vi
deat apud Guidum Vbaldum prædicto tractatu, ne maior pars il
lius præſtantiſsimi operis, quod edidit de mechanicis, mihi ſit hûc
transferenda. Huic verò loco non poſſum non inſerere vnam ma
chinam e ſex trochleis: & funiculis quinque compoſitam ( è pluri
bus componi, ſi vſus poſtulet, nihil obeſt ) mira celeritate, & funis
ductarij paucitate atque compendio pondus attollentem, quam mihi
communicauit Georgius Lhullierius vir ſine honoris titulo nunquam
mihi nominandus, propter ſuum in artes mathematicas & mathema
tum ſtudioſos quandiu vixit ſingularem amorem. Machina eſt eiuſmodi,
ſit tignum A B perpendiculariter inſiſtens, cui etiam ad rectos al
terum in ſiſtat vt C D: ſint ſex trochleæ E, F, G, H, I, K,
funiculi quinque L A, N M, Q P, S R, B T, quorum pri
mus circumuoluitur circa duos orbiculos E & F in extremis ti
gnorum circa ſuos axiculos mobiles reliquorum ſinguli circa ſingu
los à proximè antecedentibus funiculis ſuſpenſos. In X autem ſit
harpago ad apprehendendum pondus E attollendum vel deprimen
dum. Si enim extremum L ab harpagone V liberetur, & ad A
traducatur, deſcendet vno quaſi nictu oculi pondus E, tantum