177125PARS SECUNDA.
vel recedet, acceſſibus, vel receſſibus reciproce proportionalibus
ipſis maſſis. Nam acceſſus ipſi, vel receſſus, ſunt differentiæ
diſtantiarum habitarum cum actione mutuarum virium a di-
ſtantiis habendis fine iis, adeoque erunt & ipſi in ratione reci-
proca maſſarum, in qua ſunt totæ diſtantiæ. Quod ſi per
centrum commune gravitatis concipiatur planum quodcum-
que, cui quæpiam data directio non ſit parallela; ſumma ac-
ceſſuum, vel receſſuum punctorum omnium maſſæ utriuslibet ad
ipſum ſecundum eam directionem demptis oppoſitis, quæ eſt
ſumma motuum ſecundum directionem eandem, æquabitur ac-
ceſſui, vel receſſui centri gravitatis ejus maſſæ ducto in puncto-
rum numerum; acceſſus vero, vel receſſus alterius centri ad ac-
ceſſum, vel receſſum alterius in directione eadem, erit ut ſe-
cundus numerus ad primum; nam acceſſus, & receſſus in qua-
vis directione data ſunt inter ſe, ut acceſſus, vel receſſus in
quavis alia itidem data; & acceſſus, ac receſſus in directione,
quæ jungit centra maſſarum, ſunt in ratione reciproca ipſarum
maſſarum. Quare productum acceſſus, vel receſſus centri pri-
mæ maſſæ per numerum punctorum, quæ habentur in ipſa,
æquatur producto acceſſus, vel receſſus ſecundæ per numerum
punctorum, quæ in ipſa continentur; nimirum ipſæ motuum
ſummæ in illa directione computatorum æquales ſunt inter ſe,
in quo ipſa actionis, & reactionis æqualitas eſt ſita.
ipſis maſſis. Nam acceſſus ipſi, vel receſſus, ſunt differentiæ
diſtantiarum habitarum cum actione mutuarum virium a di-
ſtantiis habendis fine iis, adeoque erunt & ipſi in ratione reci-
proca maſſarum, in qua ſunt totæ diſtantiæ. Quod ſi per
centrum commune gravitatis concipiatur planum quodcum-
que, cui quæpiam data directio non ſit parallela; ſumma ac-
ceſſuum, vel receſſuum punctorum omnium maſſæ utriuslibet ad
ipſum ſecundum eam directionem demptis oppoſitis, quæ eſt
ſumma motuum ſecundum directionem eandem, æquabitur ac-
ceſſui, vel receſſui centri gravitatis ejus maſſæ ducto in puncto-
rum numerum; acceſſus vero, vel receſſus alterius centri ad ac-
ceſſum, vel receſſum alterius in directione eadem, erit ut ſe-
cundus numerus ad primum; nam acceſſus, & receſſus in qua-
vis directione data ſunt inter ſe, ut acceſſus, vel receſſus in
quavis alia itidem data; & acceſſus, ac receſſus in directione,
quæ jungit centra maſſarum, ſunt in ratione reciproca ipſarum
maſſarum. Quare productum acceſſus, vel receſſus centri pri-
mæ maſſæ per numerum punctorum, quæ habentur in ipſa,
æquatur producto acceſſus, vel receſſus ſecundæ per numerum
punctorum, quæ in ipſa continentur; nimirum ipſæ motuum
ſummæ in illa directione computatorum æquales ſunt inter ſe,
in quo ipſa actionis, & reactionis æqualitas eſt ſita.
266 Ex hac actionum, &
reactionum æqualitate ſponte pro-
11Inde leges -
liſionum: di-
ſcrimen virium
in corporibus e-
laſticis, & mol-
libus. fluunt leges colliſionis corporum, quas ex hoc ipſo principio
Wrennus olim, Hugenius, & Walliſius invenerunt ſimul, ut
in hac ipſa lege Naturæ exponenda Newtonus etiam memo-
rat Principiorum lib. 1. Oſtendam autem, quo pacto genera-
les formulæ inde deducantur tam pro directis colliſionibus cor-
porum mollium, quam pro perfecte, vel pro imperſecte ela-
ſticorum. Corpora mollia dicuntur ea, quæ reſiſtunt muta-
tioni figuræ, ſeu compreſſioni, ſed compreſſa nullam exercent
vim ad figuram recuperandam, ut eſt cera, vel ſebum: cor-
pora elaſtica, quæ figuram amiſſam recuperare nituntur; &
ſi vis ad recuperandam ſit æqualis vi ad non amittendam;
dicuntur perfecte elaſtica, quæ quidem, ut & perfecte mol-
lia, nulla, ut arbitror, ſunt in Natura; ſi autem imperſecte
elaſtica ſunt, vis, quæ in amittenda, ad vim, quæ in recupe-
randa figura exercetur, datam aliquam rationem habet. Ad-
di ſolet & tertium corporum genus, quæ dura dicunt, quæ
nimirum figuram prorſus non mutent; ſed ea itidem in Na-
tura nuſquam ſunt juxta communem ſententiam, & multo ma-
gis nulla uſquam ſunt in hac mea Theoria. Adhuc qui ipſæ
velit agnoſcere, is mollia conſideret, quæ minus, ac minus
comprimantur, donec compreſſio evadat nulla; & ita, quæ de
mollibus dicentur, aptari poterunt duris multo meliore jure,
quam alii elaſticorum leges ad ipſa transferant, conſiderando ela
ſticitatem infinitam ita, ut figura nec mutetur, nec ſe reſtituat;
11Inde leges -
liſionum: di-
ſcrimen virium
in corporibus e-
laſticis, & mol-
libus. fluunt leges colliſionis corporum, quas ex hoc ipſo principio
Wrennus olim, Hugenius, & Walliſius invenerunt ſimul, ut
in hac ipſa lege Naturæ exponenda Newtonus etiam memo-
rat Principiorum lib. 1. Oſtendam autem, quo pacto genera-
les formulæ inde deducantur tam pro directis colliſionibus cor-
porum mollium, quam pro perfecte, vel pro imperſecte ela-
ſticorum. Corpora mollia dicuntur ea, quæ reſiſtunt muta-
tioni figuræ, ſeu compreſſioni, ſed compreſſa nullam exercent
vim ad figuram recuperandam, ut eſt cera, vel ſebum: cor-
pora elaſtica, quæ figuram amiſſam recuperare nituntur; &
ſi vis ad recuperandam ſit æqualis vi ad non amittendam;
dicuntur perfecte elaſtica, quæ quidem, ut & perfecte mol-
lia, nulla, ut arbitror, ſunt in Natura; ſi autem imperſecte
elaſtica ſunt, vis, quæ in amittenda, ad vim, quæ in recupe-
randa figura exercetur, datam aliquam rationem habet. Ad-
di ſolet & tertium corporum genus, quæ dura dicunt, quæ
nimirum figuram prorſus non mutent; ſed ea itidem in Na-
tura nuſquam ſunt juxta communem ſententiam, & multo ma-
gis nulla uſquam ſunt in hac mea Theoria. Adhuc qui ipſæ
velit agnoſcere, is mollia conſideret, quæ minus, ac minus
comprimantur, donec compreſſio evadat nulla; & ita, quæ de
mollibus dicentur, aptari poterunt duris multo meliore jure,
quam alii elaſticorum leges ad ipſa transferant, conſiderando ela
ſticitatem infinitam ita, ut figura nec mutetur, nec ſe reſtituat;