Borro, Girolamo, De motu gravium et levium, 1575

Page concordance

< >
< >
page |< < of 316 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="s.001074">
                  <pb pagenum="157" xlink:href="011/01/177.jpg"/>
                  <emph type="italics"/>
                rum dixit: ſignum ſcientis eſt alios poſſe docere.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.001075">
                  <emph type="italics"/>
                Veritate tamen aliquando coactus Simplicius dixit. </s>
                <s id="s.001076">No­
                  <lb/>
                men motus eſſe commune multorum, tam eius ſcilicet quod
                  <lb/>
                mouet; quam eius, quod mouetur.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.001077">
                  <emph type="italics"/>
                Cur ergo Simplicius motorem intrinſecum ab elementis ex
                  <lb/>
                plodit? </s>
                <s id="s.001078">ſi motus
                  <expan abbr="">non</expan>
                  <expan abbr="tantũ">tantum</expan>
                de mobili, sed
                  <expan abbr="etiã">etiam</expan>
                de motore dicitur?
                  <lb/>
                </s>
                <s id="s.001079">Cur motum propter motorem, & non propter mobile tantum
                  <lb/>
                naturalem eſſe affirmauit? </s>
                <s id="s.001080">valeat ergo cum monſtruoſa hac
                  <lb/>
                ſua opinione Simplicius.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.001081">
                  <emph type="italics"/>
                Theodorus Metochites, qui ſententiam eamdem proba­
                  <lb/>
                uit, ſibi ipſi aduerſatur dum dicit. </s>
                <s id="s.001082">Quando accepto habi­
                  <lb/>
                tu, & ipſa forma operatur, per ipſum citra impedimentum,
                  <lb/>
                vt ſi leue
                  <expan abbr="factũ">factum</expan>
                feratur ſurſum
                  <expan abbr="">non</expan>
                repræſſum ab aliquo, quod
                  <lb/>
                obſiſtat, tunc mouetur, ſecundo modo à forma, quæ eſt actu in
                  <lb/>
                ipſo ſecundum naturam proximè post mutationem, &
                  <expan abbr="motũ">motum</expan>
                ,
                  <lb/>
                qui fit ab eo, quod agit, & paullo poſt idem repetit, dum dicit.
                  <lb/>
                </s>
                <s id="s.001083">Quod mouetur ex habitu, ſiue eo, quod est potestate, ſecundo
                  <lb/>
                modo ad operandum id quod ſecundum naturam eſt
                  <expan abbr="propriũ">proprium</expan>
                ,
                  <lb/>
                mouetur ab ipſa, quæ inerat perfecta forma, & mouendi po­
                  <lb/>
                testate prædita, &c. </s>
                <s id="s.001084">Quæ omnia tota (vt aiunt) diame­
                  <lb/>
                tro illis aduerſantur, quæ verissima putat, dum, cum Simpli­
                  <lb/>
                cio dicit. </s>
                <s id="s.001085">Motum elementorum eſſe naturalem, propter prin
                  <lb/>
                cipium ſolum quod patitur, non autem propter id
                  <expan abbr="principiũ">principium</expan>
                ,
                  <lb/>
                quod agit. </s>
                <s id="s.001086">Cum elementum factum ab ea forma moueri di­
                  <lb/>
                catur, cuius munere habet vt ſit, & vt moueatur, & cuius eſt
                  <lb/>
                agere de ſententia Aristotelis libro secundo de generatione.
                  <lb/>
                </s>
                <s id="s.001087">Nihil eſt etiam, quod de materia, quæ ſemper eſt eadem, & à
                  <lb/>
                qua propterea ſumitur nomen vt Plato dixit, quia
                  <expan abbr="quanquā">quanquam</expan>
                  <lb/>
                id est in alteratione verissimum, in qua, quæ alterantur no­
                  <lb/>
                men non perdunt, in ortu autem, & interitu id verum eſſe ne-
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>