Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
157
"/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1177
"/>
<
lb
/>
ipſe auctor aſſeueraret. </
s
>
<
s
>Simul etiam docet Ariſtoteles
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
id quod gignitur, ita affectum eſſe, quem
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1178
"/>
<
lb
/>
admodum ea quæ cęteris motibus aguntur, vt partim .ſ. </
s
>
<
s
>ſit in termino à quo, partim in termino
<
lb
/>
ad quem. </
s
>
<
s
>neque enim in termino à quo ſolùm: quia ſecundum ſubſtantiam quieſceret, non au
<
lb
/>
tem gigneretur: nec itidem in termino ad quem: nanque iam genitum eſſet; non in neutro; quia
<
lb
/>
ſimul eſſet & non eſſet; eſſet quidem, quatenus in termino à quo non foret qui quidem eſt in
<
lb
/>
generatione priuatio, nec re vera eſt; non eſſet autem, quandò non foret in termino ad quem qui
<
lb
/>
certè eſt aliquid. </
s
>
<
s
>Idem quoque iudicium, conuerſa terminorum ratione de interitu fieri poſſet,
<
lb
/>
vt intelligenti patet. </
s
>
<
s
>Quamobrem vnum illud reſtat, vt partim ſit in termino à quo, partim in
<
lb
/>
termino ad quem; atque ita diuiduum erit id quod gignitur, quatenus huiuſmodi, & idcirco
<
lb
/>
tempori obnoxium. </
s
>
<
s
>Poſtremò intercedit auctoritas Ariſtotelis aientis,
<
emph
type
="
sup
"/>
b
<
emph.end
type
="
sup
"/>
formam eſſe finem
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1179
"/>
<
lb
/>
generationis. </
s
>
<
s
>At finis ab eo cuius eſt finis, ita diſtinguitur vt indiuiduum à diuiduo. </
s
>
<
s
>Fac ergo tu
<
lb
/>
generationem puncto temporis obiri; idem foret, àc forma:
<
expan
abbr
="
idemq́
">idemque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>eueniret àc ſi fingeremus
<
lb
/>
lineam idem eſſe àc punctum. </
s
>
<
s
>Sic ergo forma non ſepararetur à generatione: quare
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
eius
<
lb
/>
eſſet finis. </
s
>
<
s
>præterquam quod debuiſſet dicere Ariſtoteles formam eſſe finem affectionis, non au
<
lb
/>
tem generationis. </
s
>
<
s
>Vbi tu potes obſeruate, vt te hoc obiter moneam; generationem apud Ari
<
lb
/>
ſtotelem non eſſe motum cum affectione coniunctum: quia ſi forma eius finis eſſet, à forma cir
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1180
"/>
<
lb
/>
cunſcripta eſſet adhuc generatio; ac tertium foret ſignificatum generationis, quod eſt ipſa affe
<
lb
/>
ctio. </
s
>
<
s
>Nam finis ab eo cuius eſt finis, ſaltem ratione ſeparatur. </
s
>
<
s
>Sic verò generatio non foret
<
lb
/>
actus generabilis, quatenus generabile, ſed eius quod affici poſſet, quatenus huiuſmodi.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1167
"/>
b 6. Phyſ</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1168
"/>
F</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1169
"/>
c 5. Phyſ.
<
lb
/>
T. 9.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1170
"/>
G</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1171
"/>
d 7. Phyſ.
<
lb
/>
T. 34.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1172
"/>
e 4. Phyſ.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1173
"/>
H</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1174
"/>
f 6. Phyſ.
<
lb
/>
T. 41. 43.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1175
"/>
g 6. Phyſ.
<
lb
/>
T. 50.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1176
"/>
h 8. Phyſ.
<
lb
/>
nigr. </
s
>
<
s
>T. 12.
<
lb
/>
13.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1177
"/>
A</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1178
"/>
a 6. Phyſ.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1179
"/>
b 5. Met.
<
lb
/>
T. 5.
<
lb
/>
<
lb
/>
6. Phyſ.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1180
"/>
B</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Expenduntur dicta ſectatorum Auerrois de ſucceſſione quę fit in ſubſtantia.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Cap. </
s
>
<
s
>XIII
<
emph.end
type
="
italics
"/>
.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>VRGENT hæc acrius ſectatores Auerrois. </
s
>
<
s
>Nam ſic mutationis ſpecies non erunt quattuor;
<
lb
/>
verùm tres ſolummodò, ſiquidem acquiſitio formæ ſit affectio, quæ quidem eſt motus ad
<
lb
/>
quale; in ſubſtantia verò per ſe nihil aliud eſſet, quàm mutatum eſſe, nec motus etiam communi
<
lb
/>
ter acceptus attingeret ſubſtantiam, & malè Ariſtoteles 3. Phyſ. in definiendo motu ſub eo quo
<
lb
/>
que generationem comprehendiſſet. </
s
>
<
s
>eſſet enim ſic motus per accidens, quippe quæ ex alio mo
<
lb
/>
tu exiſteret, & ab Ariſtotele prætermitteretur, quemadmodum prætermittuntur omnes alię mu
<
lb
/>
tationes quæ ſunt per accidens, vt ad ea quæ ſunt ad aliquid. </
s
>
<
s
>Prætereà, quoniam Auerroës non
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1181
"/>
<
lb
/>
ſemel prędicat in eadem categoria viam eſſe ad terminum ad quem, & terminum ipſum; ab
<
expan
abbr
="
eoq́
">eoque</
expan
>
.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>ſolùm differre motum; quia terminus ſignificet perfectionem, via verò ſit res imperfecta. </
s
>
<
s
>Sed
<
lb
/>
ſi mutatio ad ſubſtantiam fuerit affectio: cùm hæc ſit ad quale, fiet, vt motus,
<
expan
abbr
="
eiuſq́
">eiuſque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>terminus
<
lb
/>
ad diuerſa prædicamenta referantur. </
s
>
<
s
>Conabatur Ludouicus Buccaferrea, vir ætate ſua clariſsi
<
lb
/>
mus, & cuius adeò celebris fama fuit, vt eius ſcripta hoc tempore à pleriſque
<
expan
abbr
="
vſurpẽtur
">vſurpentur</
expan
>
; euertere
<
lb
/>
huiuſmodi argumentum ea ratione. </
s
>
<
s
>Cùm enim, inquit ipſe, forma ſubſtantiæ puncto tempo
<
lb
/>
ris accedat, reipſa terminus à mutatione non ſeparatur: ob
<
expan
abbr
="
eamq́
">eamque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>rem generatio non fit in tem
<
lb
/>
pore, quandò propter illud quod ineſt in forma indiuiduum, nil aliud ſit, quàm res ipſa genita
<
lb
/>
cum primùm eſt: poſtquam .ſ. </
s
>
<
s
>de illa verè pronuntiari poteſt, eſſe, & quoniam anteà non erat,
<
lb
/>
exempli cauſſa ignis, pòſt verò eſt. </
s
>
<
s
>Verumenimuero hæc mutatio materia fundatur, vel quòd
<
lb
/>
materies in generatione mutetur, licet non ſecundum ſubſtantiam, at quoniam terminatur ſub
<
lb
/>
ſtantia: nos mutationem accipimus, tanquam diuerſam ab ipſa re quæ facta eſt: vel etiam, quo
<
lb
/>
niam ante hoc temporis punctum non erat, poſt ipſum eſt. </
s
>
<
s
>Certè dum mutatur materia, ſic mu
<
lb
/>
tatur; quoniam afficitur & alteratur: hic autem motus ille eſt,
<
expan
abbr
="
eaq́
">eaque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>mutatio, quæ reipſa diſtin
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1182
"/>
<
lb
/>
guitur à forma. </
s
>
<
s
>At quia talem accidentium mutationem conſequitur eſſe aliud ſecundum ſub
<
lb
/>
ſtantiam, licet in inſtanti ſit aliud; idcirco vos materiam cogitatione cum plectimur antequam
<
lb
/>
ſit illud ad quod fuerat tranſitura. </
s
>
<
s
>quaſi verò fingamus actum
<
expan
abbr
="
generabilẽ
">generabilem</
expan
>
in eo quod propriè al
<
lb
/>
teratur, ſine concepto: & decipiamur; quoniam id quod obſeruamus eſſe factum, ſicut in aliis
<
lb
/>
mutationibus, & categoriis fiebat prius, ita
<
expan
abbr
="
quoq.
">quoque</
expan
>
fieri credamus in ortu & ſubſtantia; vel etiam
<
lb
/>
quia quod in vno eſt temporis puncto re,
<
expan
abbr
="
ſolumq́
">ſolumque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>ratione diſtincto, nos mente diſtinguimus,
<
lb
/>
quaſi ſint puncta diuerſa: & ita fingimus progreſſum naturæ à priore ad poſterius qui quidem
<
lb
/>
naturæ non eſt, ſed vnius mentis quæ diſtinguit. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
Atq.
">Atque</
expan
>
hæc eſt germana eius viri ſententia, qua
<
lb
/>
conſtituta ſit, reſpondetur ad obiectionem. </
s
>
<
s
>Cùm enim opponitur. </
s
>
<
s
>Non eiuſdem prędicamen
<
lb
/>
ti fore viam & terminum: inficiatur ipſe: eſt enim, inquit, & via ad ſubſtantiam in prædicamen
<
lb
/>
to ſubſtantiæ: & illa eſt, quæ ſola mente concipitur à ſuo termino diſtincta. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
Falſoq́
">Falſoque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>illud aſ
<
lb
/>
ſumptum. </
s
>
<
s
>Affectionem, ſine alterationem eſſe viam in ſubſtantiam, ſiquidem in materia po
<
lb
/>
teſtas & progreſſas duplex ſit, & ſecundum qualitatem cuius beneficio materia ſit qualis, & ter
<
lb
/>
minatur quali, & ſecundum ſubſtantiam; atque ille qui eſt ſecundum ſubſtantiam, comitatur al
<
lb
/>
teri, qui eſt ſecundum quale: verumtamen ab eo differt; quoniam re ipſa progreſſus in </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>