177140Comment. in I. Cap. Sphæræ
diaci eſt ſupra Horizontem quemcunque, &
medietas infra, eo quòd ſemper
ſex ſigna ſupra Horizontem exiſtant.
ſex ſigna ſupra Horizontem exiſtant.
Deinde.
Solum in ſphæra recta fieret æquinoctium, quoniam ſolus Ho-
rizon rectus bifariam diuideret Æquatorem, ut ex ſuperiori figura conſtat, in
qua Æquator eſt B D; Horizon rectus, A C; obliquus, Y Z, ſecans Aequato-
rem in F, in partes inæquales. Quòd in aliquo Horizonte obliquo continge
ret fieri æquinoctium, illud minime accideret in tempore medio inter utrum-
que Solſtitium, ſed multo propinquius eſſet æquinoctium uni ſolſtitiorum
quàm alteri. Vt ſi terra conſtitueretur in N, inter tropicum X H, & Æquato-
rem B D, fieret ęquinoctium, quando Sol parallelum percurrit, qui per N, de-
ſcribitur; quod quidẽ ęquinoctium lõge uicinius exiſtit ſolſtitio ęſtiuo, quàm
hyberno. Quòd ſi terra ſita eſſet in G, contingeret ęquinoctium in ipſo die Sol
@titij æſtiui, quæ quidem omnia abſurdiſſima ſunt.
rizon rectus bifariam diuideret Æquatorem, ut ex ſuperiori figura conſtat, in
qua Æquator eſt B D; Horizon rectus, A C; obliquus, Y Z, ſecans Aequato-
rem in F, in partes inæquales. Quòd in aliquo Horizonte obliquo continge
ret fieri æquinoctium, illud minime accideret in tempore medio inter utrum-
que Solſtitium, ſed multo propinquius eſſet æquinoctium uni ſolſtitiorum
quàm alteri. Vt ſi terra conſtitueretur in N, inter tropicum X H, & Æquato-
rem B D, fieret ęquinoctium, quando Sol parallelum percurrit, qui per N, de-
ſcribitur; quod quidẽ ęquinoctium lõge uicinius exiſtit ſolſtitio ęſtiuo, quàm
hyberno. Quòd ſi terra ſita eſſet in G, contingeret ęquinoctium in ipſo die Sol
@titij æſtiui, quæ quidem omnia abſurdiſſima ſunt.
Tertio, Vni
58[Figure 58]
uerſa ſeries, atq.
pro
portio incrementi,
& decrementi die-
rum, ac noctium cõ
funderet̃, quę ubiq-
extra rectam ſphæ-
ram apparet ante &
poſt ęquinoctium;
quæ talis eſt, ut bis
in anno dies adę-
quentur noctibus,
in tempore uideli-
cet medio inter diẽ
longiſſimam, ac bre
uiſſimam: Dies lon
giſſima ſit æqualis
nocti longiſſimæ: &
dies breuiſſima no-
ctibreuiſſimæ. Ex-
ceſſus diei longiſſi-
mæ ſupra diem æꝗ-
noctij tantus ſit, ꝗ̃-
tus eſt defectus minimæ diei ab eodem die æquinoctij: Quod idem dicẽdum
eſt de duobus diebus quibuſcunq. a die ęquinoctij æque remotis, quorum u-
nus ſit ante, alter vero poſt æquinoctium: & alia huiuſmodi. Quæ quidem per
petua ſeries, ac proportio conſtare duntaxat, & conſeruari poterit, ſi terra in
centro E, collocetur: Hac enim ratione Horizõ obliquus quilibet, nempe S R,
diuidet Æquatorem B D, in partes æquales, ut tãta portio eius extet ſupra Ho
rizontem, ꝗ̃ta infra Horizontem later, ac proinde tanta erit dies, quanta nox.
Pari ratione ſecabuntur tropici X H, & I L, in partes inæquales, ita tamen, ut
alterna ſegmenta æqualia exiſtant, nempe T X, & V L; Item T H, & V I, ut
demonſtrat Theodoſius lib. 2. propoſ. 19. Ex quo fit, diem longiſſimam X T,
æqualem eſſe nocti longiſſimæ I. V; & diem breuiſſimam I V, nocti breuiſſimæ
H T. Denique T G, exceſſus maximæ diei X T, ſupra diem ęquinoctij X
portio incrementi,
& decrementi die-
rum, ac noctium cõ
funderet̃, quę ubiq-
extra rectam ſphæ-
ram apparet ante &
poſt ęquinoctium;
quæ talis eſt, ut bis
in anno dies adę-
quentur noctibus,
in tempore uideli-
cet medio inter diẽ
longiſſimam, ac bre
uiſſimam: Dies lon
giſſima ſit æqualis
nocti longiſſimæ: &
dies breuiſſima no-
ctibreuiſſimæ. Ex-
ceſſus diei longiſſi-
mæ ſupra diem æꝗ-
noctij tantus ſit, ꝗ̃-
tus eſt defectus minimæ diei ab eodem die æquinoctij: Quod idem dicẽdum
eſt de duobus diebus quibuſcunq. a die ęquinoctij æque remotis, quorum u-
nus ſit ante, alter vero poſt æquinoctium: & alia huiuſmodi. Quæ quidem per
petua ſeries, ac proportio conſtare duntaxat, & conſeruari poterit, ſi terra in
centro E, collocetur: Hac enim ratione Horizõ obliquus quilibet, nempe S R,
diuidet Æquatorem B D, in partes æquales, ut tãta portio eius extet ſupra Ho
rizontem, ꝗ̃ta infra Horizontem later, ac proinde tanta erit dies, quanta nox.
Pari ratione ſecabuntur tropici X H, & I L, in partes inæquales, ita tamen, ut
alterna ſegmenta æqualia exiſtant, nempe T X, & V L; Item T H, & V I, ut
demonſtrat Theodoſius lib. 2. propoſ. 19. Ex quo fit, diem longiſſimam X T,
æqualem eſſe nocti longiſſimæ I. V; & diem breuiſſimam I V, nocti breuiſſimæ
H T. Denique T G, exceſſus maximæ diei X T, ſupra diem ęquinoctij X